Soliqlar. Mo‘g‘ullar odamlarni o‘nlik tizimiga bo‘lish maqsadida aholini ro‘yxatga olish tadbirini o‘tkazadi. Bu tadbir XIII asrning o‘rtalarida bo‘lib, ro‘yxatga olishning yakunida mamlakat aholisi «chiqim» deb nomlangan katta to‘lovga tortiladi. Undan tashqari aholidan shoshilinch soliq – talab ham yig‘ilgan. Xonga urush boshlash uchun mablag‘ zarur bo‘lsa, rus knyazlariga talab yuborib, ayovsiz yig‘ib olingan. Soliq va bojlarning to‘lanishini maxsus tayinlangan mo‘g‘ul noiblari – bosqoqlarnazorat etishgan. Rus knyazlari Oltin O‘rda qudratini to‘g‘ri anglab, bosqinchilar bilan tinch yashashga harakat qilishgan. Bu tadbir mavjud sharoitda knyazlar o‘z xalqini saqlab qolishi, ularni qullikka olib ketmasligining yagona yo‘li edi. Tinchlik siyosatini Vladimir knyazi Yaroslav boshlab, uning o‘g‘li Aleksandr Nevskiy davom ettirgan. Knyaz Aleksandr Oltin O‘rdaga bir necha bor tashrif buyurgan. Mo‘g‘ulistonda ham bo‘lib, mahalliy amaldorlarning hurmat-e’tiboriga sazovor bo‘lgan. Bu tadbirlarning barchasi keyinchalik mo‘g‘ullar bosqoqlarni tasdiqlamasdan rus yerlaridan boj yig‘ishni knyazlardan biriga topshirishiga olib kelgan. Tashqi siyosat. Tashqi siyosat masalalari bilan xon, uning yaqin maslahatchilari, shuningdek, beklarbegi shug‘ullangan. Oltin O‘rda Sharqiy Yevropaning kuchli bir davlati bo‘lganidan Yevropa qirollari, Rim papalari, Vizantiya imperatorlari va Turk sultonlari xon saroyi bilan do‘stona munosabatda bo‘lishga intilganlar. Eronda mustaqil davlat tuzgan Xuloku va uning vorislari esa Oltin O‘rda bilan Kavkazortiga egalik qilish masalasida raqobat qila boshlagan. Bu ikki Mo‘g‘ul davlati qo‘shinlari qator janglarda to‘qnashib, goh u tomon, goh bu tomonning qo‘li baland kelgan. Bu janglardan birida 1266-yilda Botuxonning ukasi Berkaxon ham halok bo‘lgan. Xuloku ulusiga qarshi kurashda Oltin O‘rda hatto Misr sultonlari bilan ittifoq tuzgan.
