О
2
0.3
1,25
0,65
1,15
1,6
2,0
2,95±0,05
1,45±0,05
0,83±0,1
1,2*10
-3
±0,05
О
3
0.3
1,20
0,65
1,1
1,55
1,9
2,47±0,05
1,33±0,05
0,93±0,0
1,18*10
-3
±0,05
О
4
0.3
1,15
0,65
1,3
1,7
1,9
2,62±0,05
1,4±0,05
0,89±0,1
1,13*10
-3
±0,05
О
5
0.3
1,04
0,6
1,2
1,65
1,9
2,67±0,05
1,27±0,05
0,67±0,1
0,88*10
-3
±0,05
О
6
0.3
1,03
0,35
1,1
1,55
1,9
2,39±0,05
1,09±0,05
0,60±0,1
0,63*10
-3
±0,05
Примечание:
оптическая
плотность
ОD=0,8: Температура 27
0
С, интенсивность
света 16 Вт/м
2
; К-контроль; О
1
-обработка 2,6
ди-трет-бутил крезолом (25 мкМ); О
2
-
обработка 2,6 ди-трет-бутил крезолом (50
мкМ); О
3
-обработка 2,6 ди-трет-бутил кре-
золом (150 мкМ); О
4
-обработка 2,6 ди-трет-
бутил крезолом (250 мкМ); О
5
-обработка 2,6
ди-трет-бутил крезолом (350 мкМ); О
6
-
обработка 2,6 ди-трет-бутил крезолом (500
мкМ);
Таким образом, модификация различ-
ными концентрациями ионола суспензии
клеток Dunaliella в течение 24 часов
культивирования приводит к изменении-
ям эндогенной антиоксидантной систе-
мы, которая сказывается на функцио-
нальной активности и биопродуктивно-
сти водорослей.
Второй синтетический антиоксидант
2,6 ди-трет-бутил фенол также иссле-
довался в диапазоне концентраций 25-
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
8
500 мкМ в среде выращивания в течение
24 часов культивирования суспензии во-
дорослей.
В таблице 2 представлены показатели
роста, пигментообразования, каталазной
активности и количества образованного
МДА в клетках Dunaliella в контроле и
при обработке клеток антиоксидантом
2,6 ди-трет-бутил фенолом. Как видно
из таблицы модификация клеток 2,6 ди-
трет-бутил фенолом различной концен-
трации приводит к повышению эндоген-
ной каталазной активности (увеличение
активности 25-50%), что существенно
отличается от действия ионола (58-60%
все концентрации). Надо отметить, что
мы наблюдаем повышение показателей
биосинтеза каротиноидов, в случае с 2,6
ди-трет-бутил фенолом при его малых
концентрациях 25-50 мкМ (стимулирю-
щих биопродуктивность водорослей) на
20-27%, что не согласуются с данными
ионола, где имеются достоверные пока-
затели подавления. Увеличение концен-
трации синтетического антиоксиданта
2,6 ди-трет-бутил фенола в минераль-
ной среде в диапазоне 250-500 мкМ сни-
жает биосинтез каротиноидов на 20-22%.
В этих экспериментах также как и с пер-
вым антиоксидантом ионолом, биосин-
тез хлорофиллов «а» и «б» подавляется.
Показатели (ПОЛ), определяемые по
содержанию МДА, при малых концентра-
циях 25 мкМ и 50 мкМ оставались ниже
уровня контроля 95% и 84% соответст-
венно, а по мере увеличения концентра-
ции синтетического антиоксиданта сни-
жалось до уровня 39% при 500 мкМ.
Основной целью в исследованиях
было выяснение пределов устойчивости
популяции контрольных клеток Dunaliel-
la, а также модифицированных синтети-
ческими антиоксидантами 2,6 ди-трет-
бутил крезола и 2,6 ди-трет-бутил фе-
нола с концентрациями 25 и 50 мкМ на
действие различных острых доз УФ-В
излучения.
Таблица 2
Показатели роста, пигментообразования, каталазной активности и количества
образованного МДА в клетках Dunaliella в контроле и при обработке клеток
антиоксидантом 2,6 ди-трет-бутил фенолом
Рост, ОD
Каталазная активность,
мкМ Н
2
О
2
мл
-1
мин
-1
.
Количество пигментов, мг/л.
Содержание
МДА, моль/г
сырого веса
5
10
15
20
Ca
Сb
Скар.
К
0,3
1,2
0,4
0,9
1,1
1,2
3,25±0,05 1,59±0,05
1,17±0,1
1,9*10
-3
±0,05
О
1
0.3 1,22
0,45
0,8
1,2
1,5
3,1±0,05
1,5±0,05
1,4±0,1
1,8*10
-3
±0,05
О
2
0.3 1,24
0,45
0,9
1,5
1,8
3,19±0,05 1,95±0,05
1,49±0,1
1,6*10
-3
±0,05
О
3
0.3
1,2
0,45
0,9
1,4
1,8
2,93±0,05 1,45±0,05
1,2±0,1
1,38*10
-3
±0,05
О
4
0.3 1,18
0,4
0,8
1,5
1,7
2,72±0,05 1,32±0,05
0,93±0,1
1,2*10
-3
±0,05
О
5
0.3 1,16
0,45
0,9
1,5
1,7
2,89±0,05 1,65±0,05
0,91±0,1
1,2*10
-3
±0,05
О
6
0.3 1,09
0,35
0,8
1,4
1,7
3,0±0,05
1,51±0,05
0,93±0,1
0,75*10
-3
±0,05
Примечание:
оптическая
плотность
ОD=0,8: Температура 27
0
С, интенсивность
света 16 Вт/м
2
; К-контроль; О
1
-обработка 2,6
ди-трет-бутил фенолом (25 мкМ); О
2
-обра-
ботка 2,6 ди- трет-бутил фенолом (50 мкМ);
О
3
-обработка 2,6 ди- трет-бутил фенолом
(150 мкМ); О
4
-обработка 2,6 ди-трет-бутил
фенолом (250 мкМ); О
5
-обработка 2,6 ди-
трет-бутил фенолом (350 мкМ); О
6
-обра-
ботка 2,6 ди- трет-бутил фенолом (500 мкМ);
На рисунке 3 представлены результа-
ты фотосинтетического выделения кисло-
рода облученными различными острыми
дозами УФ-В света контрольными клет-
ками Dunaliella, и клетками, модифици-
рованными в течение 24 часов при интен-
сивном культивировании с 25 мкМ и 50
мкМ 2,6 ди-трет-бутил крезолом. Как
видно из рисунка, у контрольных клеток,
облученных острой дозой 2,2*10
3
Эрг/мм
2
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
9
функциональная активность сильно по-
давляется 30-32%.
Последующее увеличение острой дозы
УФ-В излучения 3,75*10
3
Эрг/мм
2
приво-
дит к более глубокому подавлению (40%)
функции (фотосинтетического выделения
кислорода) клеток (рис. 3, кривая1). Ост-
рые дозы 6*10
3
Эрг/мм
2
существенно не
увеличило подавление фотосинтетичес-
кого выделения кислорода по сравнению с
дозой 3,75*10
3
Эрг/мм
2
, а была проявлена
некоторая устойчивость. Клетки, моди-
фицированные 2,6 ди-трет-бутил крезо-
лом с концентрацией 25 мкМ при дейст-
вии острой дозы УФ-В излучения 2,2*
10
3
Эрг/мм
2
проявляют высокую функ-
циональную устойчивость 95-96%. Уве-
личение острой дозы до 3,75* 10
3
Эрг/мм
2
не влияло на функциональную актив-
ность модифицированных клеток. Острые
дозы УФ-В излучения 6* 10
3
Эрг/мм
2
зна-
чительно снижали (77%) фотосинтетиче-
ское выделение кислорода модифициро-
ванными клетками (рис.3, кривая 2).
Рис.3. Фотосинтетическое выделение ки-
слорода клетками Dunaliella salina IPPAS
D-294, облученными различными
острыми дозами УФ-В света:
1-контрольные клетки; 2-клетки, модифициро-
ванные 2,6ди-трет-бутил крезолом с концентра-
цией 25мкМ; 3-клетки, модифицированные 2,6ди-
трет-бутил крезолом с концентрацией 50мкМ
Исследования, проведенные с антиок-
сидантом 2,6 ди-трет-бутил фенолом по-
казали, что этот синтетический антиокси-
дант проявляет протекторную роль при
действии УФ-В света.
Рис.4. Фотосинтетическое выделение ки-
слорода клетками Dunaliella salina IPPAS D-
294, облученными различными острыми
дозами УФ-В света:
1-контрольные клетки; 2-клетки, модифициро-
ванные 2,6 ди-трет-бутил фенолом с концентра-
цией 25мкМ;3-клетки, модифицированные 2,6 ди-
трет-бутил фенолом с концентрацией 50мкМ.
Температура 40
0
С, интенсивность све-
та 100 Вт/м
2
На рисунке 4 представлены результа-
ты фотосинтетического выделения кисло-
рода клетками Dunaliella, облученными
различными острыми дозами УФ-В света.
Как видно из рисунка, функции кон-
трольных клеток при действии острых
доз
УФ-В
излучения
в
диапазоне
2,2*10
3
Эрг/мм
2
– 6*10
3
Эрг/мм
2
как и на
рисунке 3 сильно подавляется (рис. 4,
кривая 1). Модификация клеток 2,6 ди-
трет-бутил фенолом с концентрацией 25
мкМ показала, что этот синтетический ан-
тиоксидант при этой концентрации про-
являет слабую протекторную функцию
функциональной активности клеток.
При острой дозе 2,2*10
3
Эрг/мм
2
УФ-В
излучения защита функциональной актив-
ности клеток слабо проявляется (на уров-
не контрольных клеток), а увеличение до-
зы до 3,75*10
3
Эрг/мм
2
и 6*10
3
Эрг/мм
2
на-
блюдается некоторая функциональная ус-
тойчивость отличающая от контрольных
клеток (рис. 4, кривая 2). Увеличение кон-
центрации антиоксиданта до 50 мкМ, за-
метно повысило протекторную функцию
2,6 ди-трет-бутил фенола. Модификация
клеток при этой концентрации заметно
повысила функциональную устойчивость
клеток, где наблюдается плавный спад
функциональный активности при увели-
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
10
чении острой дозы УФ-В излучения (рис.
4, кривая 3).
Таким образом, функциональная за-
щита клеток синтетическими антиокси-
дантами 2,6 ди-трет-бутил крезолом и
2,6 ди-трет-бутил фенолом при низких
концентрациях (стимулирующих рост по-
пуляции клеток рисунок 1) защищают
функциональную активность клеток не-
одинаково. Вероятно, защитная функция
(антиоксидантная активность) 2,6 ди-
трет-бутил крезола (ионол-классический
синтетический антиоксидант) превышает
протекторные функции 2,6 ди-трет-бу-
тил фенола.
Список литературы
1.
Бурлакова Е.Б. Биоантиоксиданты.
//Рос. Хим. ж., 2007, т. LI, №1, стр.3-12
2.
Ершов В.В., Никифоров Г.А., Володь-
кин А.А. //Пространственно-затруднен-
ные фенолы. М., Химия, 1972, 351 с.
3.
Гавриленко В.Ф., Ладыгина М.Е., Хан-
добина Л.М. //Большой практикум по
физиологии растений. «Высшая шко-
ла», 1975, 392 с.
4.
Плешков Б.П. //Практикум по биохи-
мии растений. М.1976, 255 с.
5.
Хасанов В.В., Рыжова Г.Л., Мальцева
Е.В. Методы исследования антиокси-
дантов, //Химия растительного сырья,
2004, №3 с.63-75
6.
Шишкина Л.Н., Бурлакова Е.Б. При-
родные и синтетические антиоксидан-
ты как радиопротекторы, //Химическая
физика, 1996, т.15 №1, с.43-53
7.
Магеррамов А.М., Магеррамов М.Н.,
Махмудова Х.А., Гусейнова А.Р., Али-
заде Г.И., Магеррамова Х.Х., Фотосин-
тетическая активность клеток Synecho-
coccus Sp.PCC 7942 модифицирован-
ных синтетическими антиоксидантами
при УФ - С облучении. //Доклады АН
Азерб., №1-2, 2003, стр. 211-217
8.
Магеррамов А.М., Гусейнова А.Р., Али-
заде Г.И., Наджафли М.Г., Махмудова
Х.А., Алллахвердиев М.А. Защита клее-
ток Synechococcus Sp.PCC 7942 синте-
тическими антиоксидантами при УФ-С
излучении хроническими дозами в ин-
тенсивной культуре. //Докл. АН Азерб.,
№3-4, 2003, стр. 172-178.
9.
Heath R.L., Packer L. //Archives of Bio-
chem. аnd Biophys.,1968, 125, 189-198.
10.
Gate L., Ba G.N., Tew K.D., Tapiero H.
//Biomed. Pharmacother., 1999, v.53,p
169-180
11.
Namiki M. //Crit. Rev. Food Sci. Nutri-
tion., 1990, vol. 29, p.273-300
12.
Mates M. //Toxycology, 2000, vol.153,
p. 83-104
Q.Ġ. Əli-zadə, A.R. Cəlilova,
X.X. Məhərrəmova, Ġ.Ġ. Əliyev
Sintetik antioksidantlarla modifikasiya
olunmuĢ dunaliella hüceyrələrinin ub-b
kəskin dozalarina qarĢi funksional
aktivliyinin davamliği
Xülasə
İşdə sintetik antioksidantlardan 2,6 di-
üçlü-butil krezol (ionol) və 2,6 di- üçlü-butil
fenolun müxtəlif qatılıqlarının Dunaliella sa-
lina IPPAS D-294 hüceyrələrinin çoxalma-
sına təsiri nəticələri verilmişdir.
Antioksidantlarının müxtəlif qatılıqları-
nın təsirindən intensiv kulturanın bioməhsul-
darlığı, ümumi karotinoidlərin sintezinin di-
namikası, katalaza fermentinin aktivliyi və
LPO prosesi təyin edilmişdir.
Göstərilmişdir ki, intensiv kultura şərai-
tində, 24 saat ərzində sintetik antioksidant-
larla modifikasiya olunmuş hüceyrələrdə
sintez olunan karotinoidlərin ümumi miqdarı
və LPO prosesinin ləngiməsi, katalaza aktiv-
liyinin isə yüksəlməsi baş verir.
Müəyyən edilmişdir ki, sintetik antioksi-
dantlarla modifikasiya olunmuş Dunaliella
salina hüceyrələri kontrol kultura ilə müqa-
yisədə, UB-B kəskin dozalarına qarşı yüksək
funksional aktivlik göstərir.
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
11
G.I. Ali-zadeh, A.R. Jalilova,
Kh.Kh. Maharramova, I.I. Aliyev
The stability of functional activity in du-
naliella cells against the acute doses of
uv-b irradiation, modified by synthetic
antioxidants
Abstract
In this work have been presented the
results of influence investigations of various
concentrations by synthetic antioxidants 2,6-
di-tret-butyl cresol (ional) and 2,6-di-tret-
butyl phenol on the population in Dunaliella
salina IPPAS D-294 cells.
The bioproductivity, synthesis dynamics
of catalase and POL in the presence of
various concentrations of synthetic antioxi-
dants in intensive culture have been determi-
ned. It was identified that, the modification
of cells within 24 hours in intensive culture
decreases the amount of synthesized carote-
niods and POL process increases catalase
activity.
It became clear that the population of
Dunaliella cells, modified by synthetic
antioxidants show higher functional stability
against the influence of further various acute
doses of UV-B irradiation.
Məqaləyə BDU-nun “Filologiya”
fakültəsinin “Biofizika” kafedrasının
professoru, f.-r.e.d. Xəlilov R.İ.
rəy vermişdir.
UOT 620.92.502.174.1
M.M. AĞAMALIYEV, R.H. MƏMMƏDBƏYOVA, C.A. ƏHMƏDOVA
Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti
XƏZƏR DƏNĠZĠ SUYUNUN UTĠLĠZASĠYALI ġĠRĠNLƏġDĠRMƏ
TEXNOLOGĠYASININ EKOLOJĠ PROBLEMLƏRĠ
Məlumdur ki, dünyanın bir sıra ölkələ-
rində təmiz su çatışmamazlığı problemi ya-
şanır. BMT tərəfindən verilən məlumata gö-
rə yer kürəsində yaşayan əhalinin ~30%-i bu
və ya digər formada göstərilən problemlə üz-
ləşmişdir. Bunun bir neçə səbəbi vardır: iç-
məli su mənbələrinin azlığı, əhalinin sayının
artması, sənayenin inkişafı və s. [1].
Dünya praktikası göstərir ki, su çatışma-
mazlığı probleminin həllinə ehtiyatları tükən-
məyən okean və dəniz sularının şirinləşdiril-
məsi ilə nail oluna bilər. Misal kimi Səudiy-
yə Ərəbistanını, Qətəri, İsrailı, Yaponiyanı
və bir sıra digər ölkələri göstərmək olar [2].
Şirin su çatışmamazlığı problemi Azər-
baycan Respublikasının Abşeron regionunda
da aktualdır. Bu problemin həlli, təbiidir ki,
Xəzər dənizi suyunun şirinləşdirilməsi yolu
ilə təmin oluna bilər. Məsələnin vacibliyini
nəzərə alaraq hələ 2010-cu ildə Respublika-
nın Prezidenti tərəfindən Xəzər dənizi sahi-
lində bir neçə iri miqyaslı şirinləşdirmə kom-
plekslərinin yaradılması haqqında göstəriş
verilmişdir. Hal-hazırda Respublikanın Eko-
logiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi tərəfindən
Səlyan rayonunda Xəzər dənizi suyunun şi-
rinləşdirilməsi istiqamətində pilot layihəsi
həyata keçirilir.
Minerallı suların (dəniz, okean, yeraltı,
şoran və s.) şirinləşdirilməsinə həsr olunmuş
mənbələrin əksəriyyətində qeyd edilir ki,
müasir dövrdə şirinləşdirmənin iki əsas
problemi vardır
3-5
:
–
şirinləşdirməyə çəkilən xərclər hələ ki, ki-
fayət qədər yüksəkdir. Bu da şirinləşdirmə
texnologiyalarının, hətta texnoloji baxım-
dan təkmilləşmiş olsa belə, dünya miqya-
sında geniş istifadə etməsinə mane olur;
–
şirinləşdirmə zamanı yaranan qatı qalıq
məhlullarının utilizasiyası və ya ətraf mü-
hitə zərər gətirməməklə atılması kifayət
qədər mürəkkəb texniki və iqtisadi proble-
mə çevrilib.
Yerli şəraiti nəzərə alaraq 2005–2010-cu
illərdə müəlliflər tərəfindən dərc edilmiş mə-
qalələrdə enerjiqənaətli şirinləşdirmə sistem-
lərinin yaradılması üçün modul tipli Səngə-
çal və Bakı elektrik stansiyalarının tullantı
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
12
istiliyinin istifadə edilməsinin səmərəliliyi
əsaslandırılmışdır [6-8].
Təqdim edilən məqalədə təklif olunmuş
utilizasiya tipli şirinləşdirmə texnologiyası-
nın ekoloji problemlərinin həlli yolları araş-
dırılır.
Qeyd etmək olar ki, dünya miqyasında is-
tifadə edilən şirinləşdirmə texnologiyaları iki
əsas qrupa bölünür: membran və termiki [3].
Membran texnologiyalarının ən geniş is-
tifadə ediləni əks-osmos texnologiyasıdır
(Revers Osmosis – RO). Nisbətən az istifadə
ediləni elektrodializ texnologiyasıdır (Elek-
trodializ Desalination – ED). Termiki texno-
logiyanın müxtəlif modifikasiyaları istifadə
edilir: çoxpilləli ani qaynama (Multistage
Flash Desalination – MSF); çoxpilləli səthli
distillyasiya (Multiple Effect Distillation –
MED); buxar kompressiyalı şirinləşdirmə
(Thermal Vapor Compression – TVC, Mec-
hanical Vapor Compression – MVC).
Son illər ayrı-ayrı şirinləşdirmə texnolo-
giyalarının üstün cəhətlərini istifadə etməyə
imkan verən kombinələşdirilmiş (hibrid) tex-
nologiyalar inkişaf etdirilir (RO-MSF, RO-
MED, MED-TVC və s.) [9].
Yüksək duzluluğa malik olan okean su-
larının şirinləşdirilməsində əsas pay MSF
texnologiyasına düşür. Şoran sularında şirin-
ləşdirilməsi nəzərə alınsa, istehsal edilən su-
yun təxminən yarısı RO texnologiyasının pa-
yına düşür.
Ən geniş istifadə edilən RO və MSF tex-
nologiyaları ilə alınmış şirinləşdirilmiş su-
yun maya dəyərinin hansı xərclərdən ibarət
olduğu və bu xərclərin necə paylandığı haq-
da məlumatı
10
ədəbiyyatından almaq olar
(cədvəl 1).
Cədvəl 1
MSF və RO texnologiyaları ilə şirinləşdirilmiş suyun maya dəyərinin strukturu
№
Xərclər
MSF
RO
€/m
3
%
€/m
3
%
1 İstilik enerjisi
0,45
40
-
-
2 Elektrik enerjisi
0,17
15,3
0,28
42,6
3 Kimyəvi reagentlər
0,04
3,5
0,04
6,6
4 İstismar (serviz)
0,03
2,7
0,03
4,7
5 Membranların dəyişdirilməsi
-
-
0,03
4,2
6 Amortizasiya
0,39
35
0,21
32,6
7 Əmək haqqı
0,04
3,5
0,06
9,3
Cədvəldən göründüyü kimi MSF texno-
logiyasında maya dəyərinin 55,3%-i enerji
xərclərinin payına düşür (40%+15,3%).
Enerji ilə amortizasiya xərclərinin cəmi isə
90,3% təşkil edir. RO texnologiyasına gəl-
dikdə burada da əsas xərclər enerji (42,6%)
və amortizasiya xərclərindən (32,6%) ibarət-
dir. Onların cəmi 75,2% təşkil edir. MED
texnologiyasında əsas xərclər enerjinin payı-
na düşür və maya dəyərinin
60%-ni təşkil
edir. Buna görə dünyanın inkişaf etmiş ölkə-
lərinin elmi-tədqiqat mərkəzlərində aparılan
işlərin istiqamətlərindən biri enerjiqənaətli
şirinləşdirmə sistemlərinin yaradılmasıdır.
Azərbaycan Respublikası üçün Xəzər də-
nizi suyunun enerjiqənaətli və səmərəli şirin-
ləşdirmə texnologiyalarının işlənilməsi və
yaradılması baxımından Abşeron yarımada-
sında istismar edilən modul tipli Səngəçal
dizel elektrik stansiyasının (SDES) yüksək
temperaturlu (~500
0
C) yanma məhsullarının
istifadəsi böyük maraq doğurur. Bu stansi-
yada hər birinin elektrik gücü 16,6 MVt olan
18 modul yerləşdirilmişdir. Onların 12 mo-
dulundan atılan istilik dəniz suyunun termiki
və kombinələşdirilmiş üsullarla şirinləşdiril-
məsi üçün istifadə edilə bilər.
Bu məqsədlə göstərilən işlərdə təklif edil
miş dəniz suyunun kombinələşdirilmiş şirin-
ləşdirmə texnologiyasının mahiyyəti ondan
ibarətdir ki, nanosüzülmə və ya Mg-Na-ka-
tionlaşdırma ilə emal olunmuş dəniz suyu
əks-osmos üsulu ilə şirinləşdirilir. Nəticədə
şirinləşdirilmiş su (permeat) və qalıq məhlul
(konsentrat) alınır. Həmin konsentratın daha
dərin şirinləşdirilməsi termiki distillasiya
üsulu ilə həyata keçirilir. Modulun tullantı
istiliyi termiki distillyasiyada və əks-osmos
mərhələsinə verilən suyun qızdırılmasında
istifadə edilir (şəkil 1).
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
13
Şək. 1. Dəniz suyunun kombinələşdirilmiş şirinləşdirmə texnologiyasının funksional sxemi
Belə utilizasiya tipli şirinləşdirmə sis-
temləri alınan suyun maya dəyərinin ənənəvi
texnologiyalara nisbətən 25-30% azaldılması
ilə bərabər atmosferin istiliklə çirklənməsini
də azaldır. Çünki yanma məhsullarının tem-
peraturu 500
0
C-dən 160-170
0
C-dək azaldılır,
sutkada təxminən 212,4 ton şərti yanacağa
qənaət edilir. Odur ki, belə utilizasiya tipli
şirinləşdirmə qurğusunun yaradılmasının
texniki-iqtisadi səmərəliliyi şübhə doğurmur.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi dəniz suyu-
nun şirinləşdirilməsinin əsas problemlərin-
dən biri də şirinləşdirmə prosesi zamanı
yaranan qalıq məhlullarının utilizasiyası və
ətraf mühitin mühafizəsidir.
Bununla əlaqədar aşağıda SDES-in bir
modulunun misalında atmosferə atılan isti-
xana və digər qazların miqdarı qiymətləndi-
rilir, utilizasiya tipli şirinləşdirmənin atmos-
ferə atılan zərərli maddələrin miqdarına təsi-
ri öyrənilir və şirinləşdirmə prosesində yara-
nan qalıq məhlullarının utilizasiya məsələləri
araşdırılır:
-
hər moduldan atılan istiliyin, istixana və
zərərli qazların miqdarı qiymətləndirilir;
-
bu istiliyin dəniz suyunun şirinləşdirilmə-
sinə istifadəsində atmosferə atılan qazların
miqdarına təsiri təyin edilir;
-
şirinləşdirmə prosesində yaranan qalıq
məhlulun utilizasiya variantları təhlil edilir.
Birinci məsələnin həlli ilə əlaqədar nəzə-
rə alınır ki, hər modulda 3400÷3500 m
3
/saat
sərfi ilə istilik ötürmə qabiliyyəti 35,08
MC/m
3
olan qaz yanacağından istifadə edi-
lir. Onun əsas hissəsini metan və etan qazları
təşkil edir, uyğun olaraq 93,98% və 2,71%.
Hesablamalara görə, temperaturu 500
0
C-
yə uyğun yanma məhsulları ilə hər modul-
dan atmosferə atılan istiliyin sərfi Q
at
=9,74
MVt təşkil edir [7].
Dəniz suyunun şirinləşdirilməsi məqsə-
dilə utilizasiya edilə bilən istiliyin sərfi aşa-
ğıdakı düsturla hesablana bilər:
,
MVt
6
,
3
H
H
B
Q
ut
q
.
ç
500
ut
(1)
burada η
ut
– qazan-utilizatorun f.i.ə.-dır,
η
ut
=0,93 [11]; H
ç.q
utilizasiyadan sonra çıxan
qazların entalpiyasıdır, H
ç.q
=f(
ç.q.
) kC/m
3
,.
Öz növbəsində
ç.q.
– utilizasiya edilmiş qaz-
ların temperaturudur,
0
C.
Şəkil 2-də
ç.q
=100–200
0
С həddində
SDES-in bir modulundan atılan istiliyin
dəniz suyunun şirinləşdirilməsi üçün istifadə
edilə bilən və utilizasiyadan sonra qalıq
istiliyinin sərfləri göstərilmişdir.
Tədqiqatlarda göstərilmişdir ki,
ç.q.
opti-
mal qiyməti 160-170
0
C təşkil edir və utiliza-
siya edilən ~6,2 MVt istiliyin hesabına ter-
miki distillyasiya mərhələsində 2100 t/sut şi-
rinləşdirilmiş su (distillyat) alına bilər. Kom-
binələşdirilmiş rejimdə, yəni termiki distill-
yasiya mərhələsində bəsləyici su kimi əks-
osmos mərhələsinin qalıq kondensatından is-
tifadə edildikdə, alınan ümumi şirinləşdiril-
miş suyun sərfi 12450 t/sut təşkil edə bilər
[7].
Dəniz suyunun şirinləşdirilməsinin eko-
loji problemlərinə həsr edilmiş tədqiqatlarla
göstərilir ki, istilik və elektrik enerjisindən
istifadə edildiyinə görə və bu enerjinin alın-
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
14
ması prosesində (istehsal yerindən asılı ol-
mayaraq) atmosferə istixana və zərərli qazlar
atıldığı üçün hər bir şirinləşdirmə üsulu mü-
əyyən ekoloji zərərlə xarakterizə edilir. Bu
ekoloji zərərin qiymətləndirilməsi ilə əlaqə-
dar bir neçə model işlənilmişdir. Onlardan
ən geniş istifadə olunanları Avropa, İspaniya
və Fransa modelləridir (cədvəl 1).
– utilizasiya olunan istilik; – utilizə olunmayan istilik
Şək.2. Utilizasiya edilən qazların temperaturunun istifadə edilə bilən istiliyin miqdarına təsiri
Cədvəl 1
Müxtəlif modellər üzrə 1 m
3
şirinləşdirilmiş suya uyğun tullantı qazların miqdarı
12
İşlənmiş modellər
Şirinləşdirmə
üsulları
CO
2
, kq/m
3
NO
x
, q/m
3
CO, q/m
3
SO
x
, q/m
3
Avropa modeli
MSF
1,98
4,27
1,22
14,79
MED
1,11
2,42
0,59
16,11
RO
1,78
3,87
1,1
10,68
İspan modeli
MSF
2,37
5,32
1,11
16,87
MED
1,31
2,93
0,54
17,14
RO
2,18
4,88
0,99
12,73
Fransa modeli
MSF
0,71
1,69
0,41
7,92
MED
0,48
1,21
0,18
12,68
RO
0,51
1,28
0,29
3,71
Cədvəldən göründüyü kimi Avropa mo-
delinə görə 1 m
3
permeatın alınması zamanı
istifadə edilən elektrik enerjisinin istehsalı
prosesində atmosferə 1,78 kq CO
2
qazı, 3,87
q NO
x
qazları, 10,68 q SO
x
qazları və 1,1 q
CO qazı atılır. Digər modellərdə bu rəqəmlər
fərqli alınır. Güman edirik ki, bu da istifadə
edilən fərqli hesablama metodikalarının,
yanacağın keyfiyyəti və ayrı-ayrı ölkələrin
energetik sistemlərinin xüsusiyyətləri ilə
əlaqədardır.
Bu yanaşmaya əsaslanaraq SDES-in bir
modulunda istehsal edilən hər 1 kVt·saat
enerjinin payına düşən istixana (CO
2
) və zə-
rərli (CO, NO
x
) qazların xüsusi sərfi (g
i
) be-
lə hesablana bilər:
saat
kVt
q
W
G
g
i
i
/
,
6
,
3
,
(2)
burada W – modulun elektrik gücüdür, MVt;
G
i
– yanma məhsulları ilə atmosferə atılan
qaz komponentlərinin sərfləridir, q/san.
Yanacağın məlum tərkibini və sərfini nə-
zərə alaraq məlum metodika [13] əsasında G
i
hesablanmışdır (cədvəl 2). Həmin cədvəldə
əks-osmos qurğusunda elektrik enerjisinin
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
15
xüsusi sərfinin 3-4 kVt·saat/m
3
olduğunu nə-
zərə alaraq [3], şirinləşdirilmiş suyun alın-
ması zamanı atmosferə atılan istixana və
zərərli qazların miqdarı da verilmişdir – d
i
,
q/m
3
.
Cədvəl 2.
SDES-də 1m
3
şirinləşdirilmiş suya (permeata) uyğun tullantı qazların miqdarı
№
Göstəricilər
CO
2
CO
NO
x
1
G
i
, q/san
1958,5
3,25
1,69
2
g
i
, q/kVt·saat
423,7
0,70
0,37
3
d
i
, q/m
3
1274-1699
2,10-2,80
1,11-1,48
Göründüyü kimi alınan nəticələr Avropa
ölkələrinin göstəriciləri ilə ziddiyyət təşkil
etmir. Eyni zamanda yerli şərait nəzərə alı-
nır.
SDES-in hər modulunun istiliyinin istifa-
dəsi ilə təklif edilən kombinələşdirilmiş şi-
rinləşdirmə sisteminin reallaşdırılması nəti-
cəsində atmosferə atılan qazların azalması-
nın hesablanmasında nəzərə alınır ki, müasir
dövrdə Xəzər dənizi suyunun şirinləşdiril-
məsi üçün ən səmərəli üsul əks-osmos üsulu-
dur [6]. Başqa sözlə, kombinələşdirilmiş sis-
temdən imtina edilərsə, istehsal edilən 12450
m
3
/sut (10350 m
3
/sut permeat və 2100
m
3
/sut distillyat) şirinləşdirilmiş suyun ha-
mısı əks-osmos qurğusunda alınmalıdır və
bu halda hər 1m
3
-ə uyğun cədvəl 2-də göstə-
rilən qədər atmosferə zərərli qazlar atılacaq-
dır. Təklif edilən halda, şirinləşdirilmiş su-
yun bir hissəsi tullantı istilik hesabına termi-
ki üsulla alındığına görə atmosferə atılan
qazların miqdarı ekvivalent əks-osmos qur-
ğusuna nisbətən az olacaqdır: CO
2
-yə görə
2100·1,48=3,12 t/sut; CO-5,15 kq/sut; NO
x
-
2,72 kq/sut.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi dəniz suyu-
nun şirinləşdirmə qurğularının ekoloji məsə-
lələrin biri də qalıq məhlullarının su hövzə-
lərinə təsiri ilə əlaqədardır. Belə ki, təklif
edilən kombinələşdirilmiş şirinləşdirmə qur-
ğusunda 12450 m
3
/sut şirinləşdirilmiş su ilə
bərabər 3000 m
3
/sut duzluluğu 60-65 q/l
olan qalıq məhlulu yaranır.
Qeyd etmək lazımdır ki, okean suyunda
işləyən şirinləşdirmə qurğularının qalıq məh-
lullarının su hövzələrinə ekoloji təsiri barədə
kifayət qədər dolğun məlumat cədvəl 3-də
verilmişdir.
Cədvəl 3.
Əks-osmos və termiki distillyasiya qurğularının qalıq məhlullarının ətraf mühitə təsiri
14
Məhlulun
xarakteristikası
Şirinləşdirmə
üsulu
Ətraf mühitə təsiri
Duzluluq
RO (
70 q/l)
MSF (
50 q/l)
Zərərli ola bilər: yüksək qiymətlərdə canlıların biomüxtəlifliyi
və həyat qabiliyyətini azaldır. Ona görə məhlulların durulaş-
dırılması tələb olunur.
Temperatur
MSF (+10-15
0
C)
Tullantı suların bir qədər yüksək temperaturlu olması biomüx-
təlifliyə lokal neqativ təsir edir. Temperaturu yüksək olan re-
gionlarda bu faktorun təsiri azalır.
Sıxlıq
RO (yüksək)
MSF (kiçik)
Tullantı suları yüksək sıxlığa malik olduğuna görə bentik
müxtəlifliyə daha çox neqativ təsir edir.
Xlor
MSF (
2 mq/l)
Bir çox orqanizmlər üçün zəhərlidir.
Antiərplər
RO (
2 mq/l)
MSF (
2 mq/l)
Yüksək konsentrasiyalarda toksikoloji xassəyə malikdir. Bəzi
antiərplərin parçalanma dövrü çox böyükdür. Xroniki effektə
malikdirlər. Əlavə təsirləri az öyrənilib.
Koaqulyant
RO (1-30 mq/l)
Toksikoloji deyil. Bulanıqlığı artırır və fotosintezi zəiflədir.
Mis
MSF (15-100 mkq/l)
Əksər bitki və canlı müxtəlifliyi üçün kiçik toksikoloji xassə-
yə malikdir. Üst-üstə yığıldıqda toksikolojidir.
Digər metallar
(Fe, Cr, Ni, Mb)
RO
MSF
Ancaq izləri müşahidə edilir. Uzun müddətli zəhərləyici xas-
səyə malik deyillər, nikel istisna olmaqla.
RO-nun yuyucu
məhlulları
-
Çox zərərlidirlər, komplekslər yaradırlar və çox pis parça-
lanırlar.
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
16
Təbiidir ki, cədvəldə verilən təsiri Xəzər
dənizinin suyu üçün də gözləmək olar.
Şirinləşdirmə qurğularının qalıq məhlul-
larının utilizasiyası üçün dünya praktikasın-
da 6 əsas üsuldan istifadə edilir [14]:
-
səth sularına (dənizə) atılması;
-
şəhər məişət çirkab sularının kollektoruna
verlməsi və birgə emalı;
-
xüsusi quyulara vurulması;
-
günəş enerjisindən istifadə etməklə xüsusi
hovuzlarda buxarlandırılması;
-
fiziki-kimyəvi üsulla emal nəticəsində tə-
miz suyun və quru halda kimyəvi maddə-
lər qarışığının alınması (ZLD – zero liqui-
ed disharge, yəni maye halında olan tullan-
tını sıfra endirməklə, axıntısız);
-
kompleks emalı nəticəsində təmiz suyun
və əmtəə keyfiyyətli ayrı-ayrı maddələrin
(NaCl, CaSO
4
, Mg(OH)
2
və s.) alınması.
Göstərilən üsulların hər birinin öz xüsu-
siyyəti və istifadə şərtləri vardır. Ekoloji ba-
xımdan ən səmərəli üsul ZLD və kompleks
emalı üsullarıdır. Eyni zamanda bu texnolo-
giyaları həyata keçirmək üçün yüksək istilik
və kapital xərcləri tələb olunur. Kompleks
emalı texnologiyasının daha mürəkkəb oldu-
ğunu nəzərə alaraq əksər hallarda ZLD tex-
nologiyasına üstünlük verilir [15]. Onun ma-
hiyyəti məcburi sirkulyasiyalı buxarlandırı-
cılardan və odluğu mayeyə endirilmiş apa-
ratlardan istifadə etməklə şirinləşdirmə pro-
sesinin qalıq məhlulunu buxara və quru hal-
da kimyəvi maddələr qarışığına çevirməkdən
ibarətdir. Bəzən buxarlandırıcıya verməzdən
əvvəl qalıq məhlulundan ərp əmələ gətirən
Ca və Mg ionları kimyəvi üsulla çökdürülür.
Məsələn əhəng vasitəsilə gips-maqnezial qa-
rışığı alınır (CaSO
4
·2H
2
O+Mg(OH)
2
) [4].
Ədəbiyyatda göstərilir ki, ZLD mərhələ-
sində 1m
3
qalıq məhlulunun emalına çəkilən
xərclər 2-3 dollar təşkil edir və onun ~60%-i
istilik xərclərinin payına düşür.
SDES-də 12 moduldan atılan tullantı is-
tiliyinin istifadə edilməsinin mümkünlüyünü
nəzərə alaraq bir modulda yaranan 3000
m
3
/sut (125m
3
/saat) qalıq məhlulun utiliza si
ya sına tələb olunan istiliyin nəzəri sərfi he-
sablanmışdır. Hesablamalarda [16] metodi-
kada verilən osmotik təzyiq üsuluna əsasla-
naraq ilkin konsentrasiyası 60 q/l olan məh-
luldan təmiz suyu ayırmaq üçün tələb olunan
enerjinin termodinamiki nəzəri sərfi hesab-
lanmışdır (Q
nəz
). Bu metodikaya görə:
3
osm
nяз
m
/
saat
kVt
6
,
3
V
P
Q
, (3)
burada P
osm
– qalıq məhlulun osmotik təzyi-
qidir, MPa; V – məhlulun həcmidir, m
3
.
,
MPa
T
R
S
2
P
osm
(4)
burada S – məhlulun molyar konsentrasiya-
sıdır, mol/l; R – universal qaz sabitidir,
R=0,082 l·bar/(K·mol); T – mütləq tempera-
turdur, T=273+25=298 K. Qalıq məhlulu-
nun əsas hissəsini NaCl duzları təşkil etdiyi
üçün S=60/58,5=1,025 mol/l.
P
osm
=1,025·0,082·298=55bar=5,5 MPa
Q
nəz
=5,5·1/3,6=1,53 kVt·saat/m
3
Onda bir modulun tullantı istiliyi hesabı-
na şirinləşdirmə prosesində yaranan 125
m
3
/saat qalıq məhlulun utilizasiyasına tələb
olunan minimal enerji sərfi 125·1,53=191,3
kVt·saat təşkil edəcəkdir. Hər modulun tul-
lantı istiliyinin utilizasiya edilə bilən istiliyi
6,2 MVt təşkil etdiyinə nəzər salsaq görərik
ki, əldə edilən istilik utilizasiyaya tələb olu-
nan minimal istiliyin sərfindən təxminən 30
dəfə artıqdır. Odur ki, SDES-də ZLD texno-
logiyası həyata keçirilə bilər – bir modulun
tullantı istiliyin hesabına şirinləşdirmə pro-
sesində əmələ gələn qalıq məhlul digər mo-
dulun tullantı istiliyi hesabına utilizasiya
edilə bilər.
ZLD texnologiyasının alternativi qalıq
məhlullarının xüsusi quyulara vurulmasıdır.
Amma bunun üçün münasib geoloji şərtləri
olmalıdır.
Sadə utilizasiya üsullarından biri qalıq
məhlulun ekoloji tələbləri nəzərə almaqla
dənizə atılmasıdır. Ekoloji tələblərə görə
[17], şirinləşdirici qurğulardan dənizə atılan
bəzi qatışıqların buraxıla bilən konsentrasi-
yaları belədir: asılı hissəciklər ≤20; xloridlər
≤11900; sulfatlar ≤3520; neft məhsulları
≤0,05.
Dəniz suyunda xloridlərin və sulfatların
konsentrasiyasının uyğun olaraq 5038 və
3266 mq/l olduğunu, eləcə də qalıq məh-
lulda bu ionların konsentrasiyasına təxminən
Ekologiya və su təsərrüfatı jurnalı, №4, sentyabr, 2016- cı il
17
beş dəfə artıq olduğunu nəzərə alsaq görərik
ki, duzsuzlaşdırma üçün istifadə olunan
dəniz suyunun sərfi sulfat ionlarına görə
hesablanmalıdır (ΔSO
4
<<ΔCl).
Qalıq məhlulunun durulaşdırılması üçün
tələb olunan dəniz suyunun sərfi (G
dur
)
duzlara görə maddi balans tənliyindən tapıla
bilər:
s
.
d
,
SO
b
.
b
,
SO
b
.
b
,
SO
k
,
SO
kon
dur
4
4
4
4
S
S
S
S
G
G
, t/saat, (5)
burada G
kon
– utilizasiya edilən konsentratın
sərfidir, t/saat;
k
,
SO
s
.
d
,
SO
4
4
S
,
S
– uyğun olaraq
dəniz suyunda və qalıq konsentratda sulfat
ionlarının konsentrasiyasıdır, mq/l;
b
.
b
,
SO
4
S
–
dənizə atılan suda sulfat ionlarının buraxıla
bilən konsentrasiyasıdır, mq/l.
Gətirilən düsturla hesablamalara görə bir
modulun tullantı istiliyi hesabına şirinləşdir-
mə prosesində yaranan qalıq məhlulun eko-
loji tələblərə uyğun duzsuzlaşdırılması üçün
tələb olunan dəniz suyunun sərfi 5500 t/saat
təşkil edir. Beləliklə 125 t/saat şirinləşdiril-
miş su almaq üçün təxminən 140 t/saat dəniz
suyu tələb olunduğu halda, qalıq məhlulun
durulaşdırılması üçün ondan 40 dəfə artıq su
tələb olunur. Aydındır ki, bu, böyük kapital
və istismar xərcləri deməkdir. Belə yanaşma
ancaq ənənəvi istilik elektrik stansiyalarında
səmərəlidir. Çünki onlarda kondensatorun
soyuducu suyunun sərfi böyük olur. Məsə-
lən, ―Şimal‖ ES-in birinci enerji blokunun
soyuducu suyunun sərfi 23-24 min t/saat təş-
kil edir.
Şirinləşdirmə qurğularının qalıq məhlul-
larının utilizasiya üsullarının təhlili göstərir
ki, daha səmərəli üsul bu məhlullardan əm-
təə keyfiyyətli kimyəvi maddələr və əlavə şi-
rinləşdirilmiş su almağa imkan verən kom-
pleks emalı texnologiyaların istifadə edilmə-
sidir. Bu məsələ çox mürəkkəb olsa da, son
10-15 ildə membran texnologiyaların sürətlə
inkişafı onun həlli üçün yeni imkanlar yarat-
mışdır. Amma bu məsələ xüsusi araşdırma
mövzusudur.
Dostları ilə paylaş: |