ГәМӘри бәни һашим һӘЗРӘТ Әбулфәзл аббасын (Ә) нурлу чөҺРӘСИ

Necə rüsxəti də`va, verim mən sənə əl an

Qalıb teşnə əyalım, bu gün bi kəsi heyran

Tökür əşqi gözündən, olur cümlə pərişan

Eşitdi bu kəlamı, çu ibni şahi mərdan.

* * * * * * * * * *

Gəlib qeyzi qəvavə, olub qeyrəti ğəlyan

Atıb açdı belindən, yerə xəncəri bir an

Ələmdən götürüb əl, o sərdari ləb ətşan

Nəcəf sari tutub üz, dedi ey məhi dövran

Əcəb şah qapısında, olub bəxtəvər Əbbas.

* * * * * * * * * *

Çu Əbbasi dilavər, Əlamdari İmamət

Tutub rahi biyaban, o şahbazi şərafət

Nəcəf şahinə etsin, gedib taki şikayət

Hüseyn gördü bu halı, gedib mə`dəni qeyrət

Edib Zeynəbə izhar, ki ey gülşəni İsmət!

Amandır bacı qoyma, gedə miri şücaət

Hüseyndən əl üzübdür, ələmdari vilayət