Shuni ta’kidlash lozimki, jahon hamjamiyati nafaqat yanada rang-barang, balki avvalgidan
ham ziddiyatliroq shakl-shamoyil kasb etgani bilan tavsiflanadigan hozirgi vaziyat tarixda hech
qachon bo‘lmagan.
Bir tomondan, u bir-biriga o‘xshamaydigan, katta va kichik, rivojlangan va qoloq,
tinchliksevar va urushqoq, yosh va qadimgi ko‘p
sonli madaniyatlar, millatlar va davlatlardan
iborat. Boshqa tomondan esa, insoniyat uchinchi ming yillikka yagona organizm sifatida, bir
«umumiy uy», aniqroq aytganda, yashash sharoitlari nafaqat tabiiy ko‘rsatkichlar, ya’ni yashash
uchun yaroqli hudud bilan, balki hayot faoliyati uchun zarur resurslar
mavjudligi bilan ham
chegaralangan Er deb atalmish katta va odamga to‘lib ketgan «kommunal kvartira» aholisi sifatida
qadam qo‘ydi. Bu to‘la anglab etish jarayoni so‘nggi o‘n yilliklardagina yuz bergan va endilikda
u bilan barcha mamlakatlar va xalqlar hisoblashishga majbur bo‘lgan borliqdir.
Ayni vaqtda shuni ta’kidlash lozimki
, global muammolarning paydo bo‘lishi qandaydir
yanglishish, kimningdir xatosi yoki ijtimoiy-iqtisodiy va siyosiy rivojlanishning ataylab tanlangan
strategiyasi natijasi emas. Bu tarix injiqligi yoki tabiiy anomaliyalar mahsuli ham emas.
Ushbu
muammolarning ildizlari ancha chuqur bo‘lib, industrial jamiyat, umuman texnokratik
yo‘naltirilgan madaniyatning keng miqyosdagi inqirozini
yuzaga keltirgan hozirgi
sivilizatsiyaning vujudga kelish tarixiga borib taqaladi.
Mazkur inqiroz odamlarning bir-biri bilan, jamiyat va tabiat bilan o‘zaro aloqalarining butun
majmuini qamrab oldi va deyarli butun jahon hamjamiyatiga, rivojlanayotgan mamlakatlarga va
rivojlangan mamlakatlarga o‘z ta’sirini ko‘rsatdi. Insonning atrof muhitga salbiy ta’siri aynan
rivojlangan mamlakatlarda, asosan bu erda jadal sur’atlarda va stixiyali tarzda rivojlangan
iqtisodiyot bilan bog‘liq sabablarga ko‘ra oldinroq va bo‘rtibroq namoyon bo‘ldi. Shu ma’noda
2008 yilda boshlanib, butun dunyoni larzaga solgan jahon moliyaviy-iqtisodiy
inqirozi nafaqat
rivojlangan sanoat mamlakatlari, balki rivojlanayotgan, ayniqsa bozor munosabatlari qaror
topayotgan davlatlarda ham o‘z salbiy oqibatini o‘tkazmasdan qolmadi. Ayni paytda global
moliyaviy inqiroz jahon moliya bank tizimida jiddiy nuqsonlar mavjudligi
va uni tubdan isloh
qilishning zarurligini ko‘rsatib berdi. Ushbu moliyaviy-iqtisodiy inqirozning har qanday
davlatdagi miqyosi, ko‘lami va oqibatlari ko‘p jihatdan bir qator omillarga, xususan, mamlakat
moliya valyuta tizimi nechog‘lik mustahkam ekanligi, milliy kredit institutlarining qay darajada
kapitallashuvi va likvidligi, oltin valyuta zahirasining hajmi, xorijiy kreditlarni qaytarish
qobiliyati, shuningdek, iqtisodiyotning barqarorlik, diversifikatsiya va raqobatbardoshlik darajasi
bilan bog‘liq.
Darhaqiqat, birinchi prezidentimiz I.A.Karimov aytganlaridek “mamlakatimizda
jahon iqtisodiy inqirozining salbiy oqibatlarini bartaraf etish bo‘yicha 2009-2010 yillarga
mo‘ljallab qabul qilingan Inqirozga qarshi choralar dasturi O‘zbekistonni 2009 yilda ijtimoiy
iqtisodiy rivojlantirishning eng ustuvor yo‘nalishi bo‘lib qoladi”
2
. Bu esa respublikamiz
moliyaviy-iqtisodiy va bank tizimlarining barqaror va ishonchliligi,
ularning himoya
mexanizmlarini kuchaytirish uchun, xalqaro moliya inqirozining mamlakat bank tizimiga ta’siri
darajasini e’tiborga olgan holda, markaziy bankning pul-kredit siyosati dastaklari, likvidligini
tartibga solish instrumentlarini yanada takomillashtirish, bank xizmatlaridagi
innovatsiyalarni
hisobga olgan holda banklar faoliyatini tartibga solish va nazorat qilishni yanada
takomillashtirishni talab qiladi. Hozirgi kunda bu vazifa bosqichma-bosqich amalga oshirilmoqda.
Dostları ilə paylaş: