Guliston davlat universiteti xolbekova m., Fayzullayeva o

Ma’nodoshlik- uslubiyat asosi.
Leksik ma’nosi jihatidan farqlanadigan sinonimlar ideografik (ma’no) sinonimlardir. Masalan, kasal (umum ishlatadigan so’z), bemor (yozuvda ko’p qo’llanadi), xasta (eskirgan so’z), ammo ba’zan-ba’zan, ora-sira kasal bo’lib turish ma’nosini bildiruvchi betob, notob so’zlari yuqoridagilarga nisbatan uslubiy va ideografik sinonimdir. Ideografik sinonimlar o’zaro leksik ma’no darajasiga ko’ra farqlanadi: yomg’irda plashim nam bo’ldi, yomg’irda plashim ho’l bo’ldi bog’lanishlarining keyingisida belgi darajasi kuchliroq. Nutqda fikr bo’yog’i nozikligi yoki emotsiyasiga, leksik, grammatik yoki uslubiy xarakteriga mos sinonim so’zlardan faqat bittasi tanlab olinadi va ishlatiladi. Shu sababdan sinonimik qatordagi so’zlar o’rtasidagi ba’zi farqlarni o’rganish uslubiyatning vazifasi hisoblanadi.
Muayyan sinonimik qatorni tashkil etuvchi so’zlar konkret hollarda ma’no tomonidan bir-biridan ajaraladi, uslubiy qo’llanishiga ko’ra farqlanadi.
Bir sinonimik qatorni tashkil etuvchi so’zlar ma’no jihatidan yaqin bo’lsa ham, ba’zan ulardan birini ikkinchisisning o’rnida ishlatib bo’lmaydi. Masalan: ayanch, ahvol, og’ir ahvol, qiyin ahvol, mushkul ahvol birikmalarida ayanch, og’ir, qiyin, mushkul so’zlari bir-biriga sinonim bo’lib, ayni o’rinda ularni almashtirish ma’noga xalal etkazmaydi. Ammo boshqa bir aniq tushuncha yoki tasavvurni ifodalashda bu sinonim so’zlarni leksik ma’no nuqtai nazaridan baholash lozim bo’ladi. Masalan, og’ir chamadon deyish mumkin bo’lgan holda, mushkul chamadon, qiyin chamadon deyish kulgulidir.
Sinonimlar nutqda ishlatilish doirasi jihatidan ham o’zaro farqlanadi. Masalan, lab—barcha nutq uslublarida ishlatiladigan umumnutq so’zi, dudoq-badiiy nutq so’zi; shamol-umunutq so’zi; sabo–badiiy nutq so’zi; rohat–umumnutq so’zi; eslamoq -umumnutq so’zi; xotirlamoq -rasmiy nutq so’zi; yo’qlamoq-so’zlashuv nutqi so’zi. Bu xil sinonimlar uslubiy sinonimlar deyiladi.
Shuningdek, ishlatilish doirasi chegaralangan yo chegaralanmagan bo’lishi mumkin. Masalan, keksa, qari, oqsoqol, nuroniy, mo’ysafid kabi bir sinonimik qatorni tashkil etuvchi so’zlar orasida qari so’zining ishlatilish doirasi keng. Bu so’z insondan tashqari, hayvonlar uchun ham qo’llanadi: qari ot, qari tulki kabi. Lekin oqsoqol, nuroniy, mo’ysafid sinonim so’zlarining ishlatilish doirasi chegaralangan. Bunday holatlar–ishlatilish doirasining keng-torligi sinonimlar ma’no hajmiga, ya’ni ularning keng yoki tor ma’no ifodalashiga bog’liq.
Til faktlari sinonim so’zlar bilan evfemizmlar orasida ma’lum darajada munosabat borligini ko’rsatadi. Ma’nosi qo’pol yoki aytilishi noqulay so’zlarni shunday taassurot tug’dirmaydigan so’z yoki ibora bilan almashtirish vositalaridan biri evfemizmdir. Masalan, kar va qulog’i og’ir, o’g’ri va qo’li egri, ikkiqat va og’ir oyoq kabi.
O’zbek tili nutqda nozik ma’no nozikliklarini hamda rang-barang uslubiy bo’yoqlarni bera oladigan sinonimlarga boy. Mashhur o’zbek shoir va yozuvchilari, so’z ustalari sinonimlardan mohirlik Bilan foydalanib kelganlar. Masalan, Alisher Navoiy o’zining «Muhokamatul–lug’atayn» asarida birgina yig’lamoq so’ziga mazmunan yaqin bo’lgan ettita sinonimni keltiradi: yig’lamsiramoq, ingramoq, singramoq, siqtamoq, o’kirmoq, qichqirmoq, hoy-hoy yig’lamoq. Navoiy bu sinonimlar bir-biridan nozik ma’no nozikliklari va uslubiy qo’llanish o’rinlariga ko’ra farqlanishini misollar bilan ko’rsatadi. Ko’zdan yosh chiqarmasdan yig’lash-yig’lamsiramoqning ma’nosini Navoiy quyidagi baytda ochib beradi:
Zohid ishqin desaki, qilg’ay fosh,
Yig’lamsinuru ko’ziga kelmas yosh.
So’ngra Navoiy ingramoq va singramoq so’zlariga izoh berar ekan, «dard bila yashurun ohista yig’lamoqdur va oralarida tafavut oz topilur», deydi va quyidagi baytni keltiradi:
Istasam davr ahlidin ishqingni pinhon aylamoq,
Kechalar goh ingramoqdir odatim, goh singramoq.
Sinonimik qatorni tashkil qiluvchi qolgan so’zlarni ham shu tariqa baytlarda ma’nosini ochib beradi va farqlarini ko’rsatadi.
Ko’rinadiki, sinonimlar bir xil ma’nosi bilan birlashuvchi sinonim so’zlar qatorini tashkil qilsa, fikr va his-tuyg’ularni aniqroq, ravshanroq ifodalashga imkon beradigan uslubiy ma’nolariga ko’ra o’zaro farqlanadi.
Nutqning aniq va ravshan bo’lishi sinonimlardan to’g’ri foydalanishga bog’liq.
Ba’zi sinonimlar so’zlarning ma’nosini farqlash birmuncha murakkab bo’ladi. Hatto adabiy nutqni yaxshi biladigan, sinonimlarni to’g’ri tanlab, ularni maqsadga muvofiq ishlata oluvchi kishilar ham ko’pincha sinonimik so’zlar nozikliklaridagi tafovutlarni tushuntirishda ojizlik qilishlari mumkin. Masalan, bir sinonimik qatordagi iflos, isqirt, irkit, isliqi, iqna so’zlarining ma’no nozikliklarini osongina izohlab berish qiyin.
Sinonim so’zlarning ma’no qirralarini to’g’ri anglash va o’z o’rnida qo’llash ularning qanday so’zlar bilan birikib kela olishi imkoniyatlarini ham hisobga olishni talab etadi. Masalan, qasamyod, qasam, ont; qasamyod qilmoq, qasam ichmoq, ont ichmoq. Qasam qilmoq, ont qilmoq deb bo’lmaganidek, qasamyod ichmoq ham deyilmaydi.
Har bir sinonim so’zning antonimini topish ham sinonim so’zlarning ma’no farqini ochishga yordam beradi. Masalan: engil-og’ir, vazmin, zil,zildek, zalvorli; oson, o’ng’ay-qiyin, mushkul, mahol, mashaqqatli, dushvor. Yana: sekin-tez, ohista-ildam, sust-jadal kabi.
Sinonimlar nutqni ta’sirchan bayon qilishda hamda usubning rangdor bo’lishini ta’minlashda, qaytariqlarning oldini olishda katta ahamiyatga ega.