Həbsxana – cəmiyyətin daha çox



Yüklə 1,09 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə5/11
tarix06.09.2017
ölçüsü1,09 Mb.
#29040
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11
də etmək rəqabəti aparırdı. 
          Niyazın bu qrupların hər birində əməliyyat işi-
nə cəlb olunmuş gizli  adamları vardı. Həmin adam-
lardan  bir  neçəsi  ilə  həftəyə  yaxın  apardığı  məxfi 
söhbətlərlə nəhayət ki, istəyinə nail oldu. Axşamların 
birində  məhkumların  yeməkxanası  ilə  yanaşı  yerlə-
şən  çayxanada  gözlənilməyən  hadisə  –  insident  baş 
verdi.  Bir  “əhl”dən  olan  məhkum,  digər  “əhl”dən 
olan  məhkumun  ədalı,  kobud  danışığına  dözməyib 
stəkanındakı isti çayı  onun üzünə atdı. Qarşısındakı 
da cavab olaraq stolun üstündəki dəm çaynikini üzü-
nə  çay  tullayanın  başına  çırpmışdı.  Dalaşmaq  üçün 
həyətə  çıxan  iki  məhkumun  ixtilafına  ətrafındakı 
yerliləri  də  qoşulmuşdu.  Bir  anın  içində  məsələ  bö-
yümüş, bütün zon “silkələnmişdi”. 
          Yaranmış münaqişəni həmin axşam məsul növ-
bədə  olan  zabit  və  nəzarətçilər  çətinliklə  sakitləşdir-
miş,  davanın  kütləviləşməsinin  qarşısını  almışdılar. 
downloaded from KitabYurdu.org

62 
 
Təcili hər iki qrupun hərəsindən üç nəfər cərimə təc-
ridxanasına  salındı.  Hadisənin  şahidləri  dindirilib 
izahatlar alındı. Məhyəddinlə Niyaz olanları rəhbər-
liyə  bildirib-bildirməməsini  götür-qoy  edincə,  İslah 
İdarəsindən  zəng  vurub  hadisə  ilə  maraqlandılar. 
Məlum  oldu  ki,  müəssisənin  dörd  bir  tərəfində  gö-
zətçi qüllələrində keşik çəkən əsgərlər məhkumların 
həyətdə qaynaşmasından narahat olub müəssisə rəh-
bərliyinin  başı  üzərindən  vəziyyət  barədə  mərkəzə 
məlumat veriblərmiş. Bu hal ondan xəbər verirdi ki, 
Məhyəddinlə  əsgərlərin  komandiri  arasındakı  so-
yuqluq hələ də davam edirdi. 
          Baş vermiş hadisədən yararlanmaq zamanı gəl-
mişdi. Məhyəddinin göstərişi ilə Niyaz rejimi sərtləş-
dirmiş,  yaşayış  sahəsində  əlavə  nəzarət  postları  ya-
ratmışdı. Bütün zabitlərə “obxod”un sayını artırmaq 
tapşırılmışdı.  Çayxananın  fəaliyyəti  qeyri-müəyyən 
müddətə dayandırıldı. Yenə həyətdə, nəzarətdən kə-
nar yerlərdə üç nəfərdən artıq sərbəst toplaşmaq qa-
dağan edildi. Məscid deyilən ibadət otağı xüsusi nə-
zarətə götürüldü: ibadətlə məşğul olmaq istəyən şəxs 
çöldən azadlıqda məscidə getməsini təsdiqləyən ara-
yış gətirtməli idi. Arayış olmayanadək heç kəsi o ota-
ğa namaz qılmağa buraxmadılar. Klubdakı televizor-
da verilişlərin, teleserialların baxışına da nəzarət qo-
yuldu.  Məhkumların  bütün  yerlərdə  düzülüşü,  o 
cümlədən  yataqxanalarda  çarpayıların  yerləşdiril-
downloaded from KitabYurdu.org

63 
 
məsi  yalnız  dəstə  bölümü  ilə  tənzimləndi.  Əvvəllər 
göz yumulan bəzi “əhl”lərin toparlanması ləğv edil-
di.  Qruplardan  çoxluq  təşkil  edilənlər  dəstələrə  bö-
lüşdürülüb paylandılar.  
          Rejimin stabilliyinin qorunması adı altında gö-
rülən tədbirlər kəskin bildirməsələr də məhkumların 
qəlbini  incidirdi.  İki  ağılsızın  davasını  bəhanə  edib 
qalanlarını  da  bu  qədər  narahat  etmək  düzgün  idi-
mi?  Məgər  belə  davalardan  azmı  olmuşdu?  İndi  nə 
oldu  ki,  müəssisənin  rəhbərliyi  həyəcanlanıb  əl-aya-
ğa düşdü? Yoxsa Niyaz davanın onun “obyektində” 
baş verməsindən hirslənib? 
          Avtoritetlər  hadisə  zamanı  münaqişədə  iştirak 
edən  “əhl”lər  arasında  düşmənçilik  yaranmaması 
üçün həmin axşamın səhəri günü onları barışdıra bil-
mişdilər. Məsələnin tam məğzini bilmək üçün cərimə 
təcridxanasına  salınanların  cəzalarının  qurtaracağı 
günü gözləyirdilər. 
          Niyazın  rejim  tədbirləri  isə  bitmək  bilmirdi. 
Çoxdan  keçirilməyən  yataqxana  “şmon”ları  –  axta-
rışlar  başlanmışdı.  Axtarışlarda  hər  çarpayının  ya-
nında  qoyulan  dolablardan,  balışların,  döşəklərin 
içərisindən  istifadəsinə  icazə  verilməyən  dərmanlar, 
jurnal və qəzetlər, kəsici və deşıci alətlər sırasına qa-
tılan  kiçik  cib  bıçağı,  dırnaq  tutan,  ölçüsündən  asılı 
olmayaraq  şüşə  qablar,  alabəzək  paltarlar  və  sairlər 
tapıldıqda  aktlaşdırılıb  sahiblərindən  alınırdı.  Hadi-
downloaded from KitabYurdu.org

64 
 
sədən qabaq özünü görməməzliyə vurduğu çox şey-
lərə,  o,  indi  məhkumların  sözü  ilə  desək  “barmaq” 
edirdi.  
          Xidmət  fəaliyyətinin  gücləndirilməsindən    bir 
çox zabitlər də təəccüblənmiş və narahatlıq hissi ke-
çirmişdilər: görəsən nə olub, hansı təhlükə gözlənilir 
ki, rəhbərlik belə təlaşa düşüb? Zonun idarə edilmə-
sində  axır  aylarda  Məhyəddinin  özünü  geri  tutub, 
Niyazı irəli verməyi isə heç ürəklərindən deyildi. Söz 
yayılmışdı ki, Məhyəddin yoldaşının xəstəliyi üzün-
dən şəhər yaxınlığında yerləşən müəssisələrin birinə 
yerini  dəyişib,  rəis  getmək  fikrindədir.  Rəisin  kabi-
netini  tutmağa  hazırlaşan  Niyaz  bu  səbəbdən  indi-
dən  özünü  müəssisənin  sahibi  olduğunu  göstərmək 
istəyirdi. 
         –Qardaş,  Niyaz  xoruzun  altında  yumurta  axta-
ranın  biridir  –  Şərif    Zəfərə  deyirdi,  –  o  rəis  işləsə, 
kollektiv acından barmağını soracaq. Mükafatı, mad-
di yardımı kim yarısını versə, ona yazacaq. Bir də gö-
rəcəksən əməkdaşları özü alacağı əskik manata görə 
sorğu-sualla divara dirəyib. Fikir vermisən, Niyaz bi-
zimlə  başqaları  ilə  danışan  tonda  danışmır.  Bilirsən 
niyə?  Həm  savadımıza  görə,  həm  də,  o,  bilir  ki,  biz 
heç kəsi incidib zorla pul istəmirik. Eşitmisən, deyir-
lər  hər  ay  bir  bəhanə  ilə  rejimdə  işləyənlərə  çatası 
əlavə pulu kəsir, zabitlər də narazılıq edir. Nə olacaq 
bu işlərin sonu? Yenə sən bilərsən... 
downloaded from KitabYurdu.org

65 
 
          Zəfər  isə  təəssüflə  onun  qayğısına  şərik  olaraq 
cavab verirdi: 
         –Nə  deyim,  zalımoğlu  əməkdaşlara  da  məh-
kum  kimi  yanaşır.  Yəqin  öz  aləmində  bizi  paqonlu 
məhkum hesab edir.  Mən bir şey bilirəm ki, bu mü-
əssisədə nə baş verir hamısı pula görədir. İstəyir mü-
kafatlandırma, istəyir cəzalandırma olsun, fərqi yox-
dur.  Axtarsan  bütün  çəkişmələrin,  tədbirlərin,  mü-
nasibətlərin axırında görəcəksən ki, yalnız pul daya-
nır,  sonu  gedib  pula  bağlanır.  Çölün  havası  içəriyə 
də sirayət edib, gecə-gündüz dərdləri, fikirləri pul tə-
ləsi  qurmaq,  qanunun  arxasında  gizlənərək  pul  qo-
partmağın yollarını axtarıb tapmaqdır... 
–Mükafat dedim, müavinət də yadıma düşdü. 
Sən heç müalicə müavinəti almısan? 
–Hə, bir dəfə yarısını almışam, yarısını da pul 
çatışmır bəhanəsi ilə kəsdilər. 
–Bəsindi. İslah idarəsinin işçisisən bəyəm, hər 
il alasan? Hamıya qaydasınca verilsə, bəs özlərinə nə 
qalar?  Adi  işçiyə  ildə  qanuni  müavinət  verilməsi  və 
ya  mənzil  növbəsi,  torpaq  sahəsi  ayrılması  münasib 
deyil,  çaşar...  Qazamat  işçisi  hərləyən  var  idarədə? 
Get “yerini tanı”, vaxtlı-vaxtında maaşını al, zindan-
da Allahına şükür elə...  
            –Bəlkə  də  “böyüklər”  kimi  bu  sayaq  saymaz-
yana  düşünəndə  özünü  haqlı  bilirsən,  düzü  bəzən 
downloaded from KitabYurdu.org

66 
 
baş verənləri ətraflı dərk etməyə çalışanda nəticə tap-
mayıb yoruluram. Yaxşı bir istirahət yeri tapmışam. 
           –Haranı deyirsən? 
            –Kitabxananı. İyirmiyə qədər məhkum var ki, 
daim orda olurlar. Heç kimə, heç bir işə qarışmırlar. 
Təsəvvür  edirsən,  sakitcə  cəzalarının  sonunu  gözlə-
yib  başlarını  mütaliə  ilə  qarışdırırlar.  Gedirəm  ora, 
hansısa  kitabı  öz  aramızda  müzakirə  edirik,  fikir 
paylaşırıq.  Az  da  olsa  ətrafdakı  hərki-hərkilikdən 
aralanıb dincəlirəm. Gəl gedək sən də mənimlə. 
           –Gedək. Kitabxanada işləyən məhkum mənim 
dəstəmdə  olur.  Nümunəvi  məhkumdur.  Onun  şərti 
azadlıq vaxtı çatmışdı, ərizəsi təmin edilmədi. 
           –Bəhanə nə oldu? 
           –“Hörmət”  qabiliyyəti  çatmadı.  İslah  olunma-
nın əsas əlaməti savad, ağıl, düşüncə deyil. Azadlığa 
layiqliyini ilk növbədə “hörmət” qabiliyyətinlə sübut 
etməlisən...    
                                           *    *    *   
          Sanitarlar  arasında  cinsəllik  baxımından  həm 
aktiv, həm də passiv olan, sevgili cütlük öz intellekt-
ləri,  dünya  görüşləri  ilə  digərlərindən  xüsusilə  fərq-
lənirdilər.  Vüsalə  (əsl  adı  Vüsal  idi)  zona  gətirilən-
dən daim açıq havada olduğuna görə rəngi qaralmış, 
üzü  codlaşmış,  əvvəlki  “incəliyindən”  əsər-əlamət 
qalmamışdı. Həbs olunmamışdan qabaq isə Vüsaləni 
zənən sayağı üz cizgiləri, qaşları, kiprikləri, makiyajı 
downloaded from KitabYurdu.org

67 
 
ilə qadından fərqləndirmək olmurdu. Nəinki gecələr, 
gündüzlər  də  çoxları  onu  qadın  hesab  edirdi.  Gözəl 
görünüşü  ilə  ürəyində  qürurlansa  da,  bu  gözəlliyi 
həmişə  başına  bəlalar  gətirirdi.  Qadın  kimi  qəbul 
edən  kişilərin  əksəriyyəti  sonradan  yanıldığını  gö-
rəndə  söyüb  incidir,  təhqir  eləyirdilər.  Başına  gələn 
bədbəxtlik də elə bu səbəbdən oldu. 
          O, internetdə, sosial şəbəkələrin birində Elman 
adlı  bir  cavan  kişi  ilə  tanış  olmuşdu.  Onun  savadı, 
dünyaya baxışı Elmanı cəlb etmiş, uzun müddət bir-
birləri  ilə  virtual  aləmdə  münasibət  qurmuşlar.  El-
man  tezliklə  elektron  poçtuna  şəklini  göndərib,  qar-
şılıqlı  olaraq  onun  da  fotolarını  görmək  istəmişdi. 
Vüsalə də xahişə əməl edərək, üç yeni şəkli ilə virtu-
al  dostunu  sevindirmişdi.  Şəkillərdən  sonra  ona  vu-
rulduğunu  bildirən  Elmanın  mesajları  birə-on  art-
mışdı:  “Vüsalə,  sən  nə  gözəlmişsən,  heyran  oldum. 
Səni  günü-gündən  sevməyə  başlayıram.  Baxmaya-
raq ki, mən evliyəm, səninlə hər an görüşməyə hazı-
ram.  Gəl  yaxın  günlərdə  görüşək,  yaxından  tanış 
olaq. Mütləq!” 
          Münasibətlərinin,  oynadığı  oyunun  bu  səviy-
yəyə gələcəyini gözləməyən Vüsalə nə edəcəyini bil-
mirdi.  Bu  biznesmen,  “papa  uşağına”  yalanını,  əsl 
qadın  olmamasını  desinmi?  Yoxsa,  özünə  də  ləzzət 
eləyən,  ömründə  eşitmədiyi  sevgi  etiraflarını  qəbul 
etməkdə  davam  etsin?  İki-üç  həftə  şəbəkədə  yazış-
downloaded from KitabYurdu.org

68 
 
maqdan çəkindi, telefonuna gələn mesajlara, zənglə-
rə  cavab  vermədi.  Lakin,  Elman  əl  çəkmək  bilmirdi, 
inad edirdi. 
          O  anlarda  Vüsalə  özünə  də,  Allahına  da  nifrət 
etmişdi.  Allah  onu  niyə  belə  yaratmışdı?  Nə  qadın 
kimi  qadın  idi,  nə  də  kişi  kimi  kişi.  Əgər  Allah  onu 
əsl  qadın  yaratsaydı  dünya  dağılardımı?  Çıxış  yolu 
tapmaq  üçün  dərdini  özü  sayaq  rəfiqələrinə,  “bacı-
larına” danışdı. “Bacıları” Elmanın onsuz da gec-tez 
həqiqəti  biləcəyini,  qorxmamağa,  görüşə  getməyə 
ürəkləndirirdilər:  “Bəlkə  ona  elə  sənin  kimisi  gərək-
dir,  xoşuna  gələcəksən...”  Nəhayət,  bir  axşam  barla-
rın birində Elmanla görüşməyə razılıq verdi. 
          Elman qələbəsinə, onu ram etməsinə sevinirdi. 
Odur  ki,  barda  çox  oturmayıb,  “ovunu”  evə  apar-
mağa tələsirdi. Vüsalə ehtiyatlandı: 
           –Bura bax, məni hansı evinə aparırsan? 
           – Evdən çox ev var, istəyirsən bağa aparım?  – 
Elman soruşdu. 
           –Hara rahatdı, ora apar. 
           –Onda getdik bağa. 
          Şəhərin  yaxınlığında  olan  bağ  evi  çox  da  uzaq 
deyildi.  Yaraşıqlı  otaqları,  gözəl  şəraiti  olan  bu  bağ 
evində  Elmanın bardakı qədər hər cür içkiləri vardı. 
Yemək-içməkdən  sonra  tanışlığın  yataq  mərhələsi 
yaxınlaşanda həqiqət anı çatdı... 
downloaded from KitabYurdu.org

69 
 
          Elman  onun  qadın  olmadığını  biləndə  elə  bil 
başına qaynar qazandan su töküldü: 
          –Başa  düşmədim,  necə  yəni  sən  qadın  deyil-
sən? Bəs nəsən?.. Deməli, petuxsan. Bəs, ay biqeyrət, 
neçə  aydı  bunu  məndən  niyə  gizlədirdin?  Dolamış-
dın məni?.. 
           –Yox,  qorxurdum  deməyə...  Çünki,  aramızda-
kı sevgini itirmək istəmirdim. 
           –Tüpürüm o sevgiyə də, sənə də... 
        Elman  onu  döyməyə  başladı.  Əlindən  çıxıb  qa-
pıya tərəf qaçmaq istədi. Elmanın qəzəbinin daşması 
bir qədər də içkili olmasından idi: 
           –Yox,  qaça  bilməzsən,  öldürəcəyəm  səni,  pe-
tux... 
          Stolun  üstündəki  mətbəx  bıçağını  qapıb  onun 
üstünə  şığıdı.  “Ay  Allah,  bu  nə  bəladı  başıma  gəti-
rirsən,” – Vüsalə keçirdiyi ölüm qorxusundan ağladı. 
Bacardıqca  əl-qol    atıb  özünü  müdafiə  etdi,  ağlına 
gələcək  çarəsi  yox  idi,  ölmək  istəmirdi.  Tutaşdılar, 
birdən əvvəlcə Elman, o da üstündə döşəməyə uzan-
dılar...  
          Əlinə isti maye dəydi: Qan idi... Əlinin kəsildi-
yini zənn etdi. Amma bıçağın yerdə uzanan Elmanın 
qarnına  saplandığını  görəndə  əlinin  onun  qanına 
batdığını  anladı.  Dərhal  əlinin  qanını  təmizləyib  ca-
nını  qurtarmaq  üçün  yerdə  inildəyən  Elmana  əhə-
downloaded from KitabYurdu.org

70 
 
miyyət vermədən evdən çıxaraq özünü qaranlıq kü-
çəyə atdı... 
          Elman  ordaca  qan  itkisindən  keçinmişdi.  Ölü-
mündən bir həftə sonra mərhumun kompyuterində-
ki  və  telefonundakı  mesajları  və  zəngləri  araşdırıb 
onu da həbs etdilər. Məhkəmə zamanı nə qədər israr 
etsə də ki, Elmanı qəsdən öldürməyib, özünü müda-
fiə edib, xeyri olmadı. Doqquz il ona cəza kəsdilər. 
          Vüsalənin  həbsə  düşəndən  bəri  sevgilisi  olan 
İqrarın “həyat hekayəti” tamam fərqli idi. Passivliklə 
yanaşı  aktivliyi  də  olan  İqrar  dələduzluqda  təqsir-
ləndirilib  altı  il  müddətinə  cəza  almışdı.  Azadlıqda 
özəl şirkətlərin birində işləyirdi. Şirkətdə işlədiyi Na-
zimlə hamı onu yaxın dost bilirdi. Həmişə bir yerdə 
oturub-dururdular,  aralarındakı  ilginc  münasibəti 
kimsə bilmirdi. Nazim evli idi. Hədsiz qısqanc xanı-
mı ərinin sədaqətindən, gününü yalnız dostu, iş yol-
daşı ilə keçirməsindən məmnun idi. Bilmirdi ki, Na-
zim  əlinə  fürsət  düşən  anda  onun  vasitəsilə  arvadı-
na xəyanət edirdi. İqrarsa Nazimin xanımı ilə hər də-
fə  qarşılaşarkən  xəyanətdəki  iştirakına  görə  ürəyin-
də vicdan əzabı çəkərdi. Bu səbəbdən neçə vaxtdı on-
dan  aralanmağa,  ayrılmağa  bəhanə  axtarırdı.  Bəha-
nəyə  ehtiyac  qalmadı:  çox  keçmədi  bank  əməliyyat-
larında birgə törətdikləri cinayətlərin üstü açıldı.  İq-
rar  təhqiqat  zamanı  əməliyyatları  təkbaşına  gördü-
yünü  ifadə  verdi.  O,  Nazimə  görə  yox,  yoldaşının 
downloaded from KitabYurdu.org

71 
 
gözü  yaşlı  qalmaması  üçün  bütün  məsuliyyəti  öz 
boynuna  götürmüş,  bununla  ürəyini  ağrıdan  güna-
hına  təskinlik tapmışdı... 
          Hələ  ilk  aylarda  Nazim  görüşünə  gəlsə  də,  o, 
görüşmək istəməmiş, bir daha gəlməməsini xahiş et-
mişdi.  Buna  baxmayaraq  özü  gəlməsə  də,  “dostu” 
hər bayramda onun üçün bağlama göndərirdi.   
                                              *  *  * 
          Çayxanada dava edənlər cərimə təcridxanasın-
dan  azad  olunan  günün  axşamı  avtoritetlər  tərəfin-
dən  sorğu-suala  tutuldular.  Hərə  özünü  haqlı  hesab 
edən bu ixtilafı araşdırdıqca ortaya xeyli müəmmalar 
çıxdı. Elə bil kimsə bilərəkdən aranı qarışdırmışdı.  
          Avtoritetlər Bəkirlə münasibətləri normal oldu-
ğundan  vəziyyətin  gərginləşməsində  daha  çox  Ni-
yazdan  şübhələnib  əsas  günahkar  onu  saydılar.  Öz 
aralarından  birini  Niyazın  qəbuluna  göndərib  sabit-
liyi  özləri  qoruyacaqlarını,  əvəzində  qayda-qanun 
adı  altında  göstərilən  təzyiqin  yumşaldılmasını,  əv-
vəlki vəziyyətə qayıdılmasını xahiş etdilər. Niyaz on-
ların xahişinə əhəmiyyət vermədi: 
          –Biz  sizsiz  də  keçinərik.  Rejimi  boş  buraxsaq, 
yumşaltsaq  özbaşınalıq  artar,  mümkün  deyil  siz  de-
yənlə razılaşmaq. 
          Ürəyində isə düşündü ki, “bunlar mənim nə is-
tədiyimi ya başa düşmürlər, ya da başa düşmək istə-
mirlər”.  
downloaded from KitabYurdu.org

72 
 
          Niyazın  yola  gəlməməzliyinə  cavab  olaraq  av-
toritetlər ayın sonunda həmişə müəssisə rəhbərliyinə 
çatdırdıqları  əlavə  haqqı  verməkdən  imtina  etdilər. 
İmtanadan hirslənən Niyaz da Bəkiri otağına çağırıb 
“qara  pul”un  göndərilməsinin  qarşısını  almağı  əmr 
etdi: 
           –Qoy başa düşsünlər ki, bizə verməyəcəklərsə 
oğru aləmi də bu zondan bir qəpik pul görməyəcək. 
Yekəbaşlar ağıllanmaq əvəzinə qudururlar...  
          Danışılanlar  düz  çıxdı.  Payızın  axırlarında 
Məhyəddinin  arvadı  aylardan  bəri  sürən  xəstəliyə 
tab  gətirməyib  dünyasını  dəyişdi.  O,  evdə  qalan  iki 
azyaşlı uşağına yaxın olmaq üçün şəhər həndəvərin-
dəki kiçik müəssisələrdən birinə rəis göndərildi. Gül-
baxtdakı rəis vəzifəsinin müvəqqəti icrası isə Niyaza 
həvalə edildi. Məhyəddin Niyazı heç də yaxşı olma-
yan pis bir vəziyyətdə tək qoyub getdi. Müəssisədəki 
məhkumlar  içərisində  yüksələn  tərzdə  gizli  gərgin-
lik, narazılıq yaşanırdı. Əməkdaşların qaydaların öz-
lərinə sərf edənini ciddiyətlə tələb etməsinə, özlərinə 
sərf  etmədikdə  isə  laqeyd  yanaşmalarına  görə  yeri 
gəldikcə qısa çıxışlar edib etirazlarını bildirirdilər. 
          Niyazın  rəis  hesab  edilməsinin  üçüncü  səhəri 
növbəti  “sürprizlə”  açıldı.  Məhkumlar  arasında  dəli 
Mahir adlanan birisi (psixi çatışmamazlıqlarına görə 
ona dəli deyilsə də, o, özü dəli sözünü igid kimi an-
layırdı)  səhər  yoxlamasından  əvvəl  hamının  gözün-
downloaded from KitabYurdu.org

73 
 
dən  yayınıb  həyətin  aşağısındakı  səkkiz  metr  hün-
dürlüyündə, on tonluq su çəninin üzərinə qalxmışdı. 
Dəli  Mahirin  çənin  üstünə  çıxmaqda  məqsədi  etira-
zını  göstərmək,  oradaca  “mətbuat  konfransı”  keçir-
mək  idi.  O,  reytinqli  televiziya  kanalından  çəkiliş 
gəlməsini,  jurnalistlərin  çağırılmasını  tələb  edirdi. 
Onlara azadlıqda şərlənməsindən, cinayət işinə düz-
gün  baxılmamasından,  günahsız  cəza  çəkməsindən 
danışacaqdı.  Burada  hüquqlarının  tapdanmasından, 
yeməyin azlığından, isti paltarının olmamasından şi-
kayətlənəcəkdi.  
          Nəzarətçilərin  ona  yerə  enmək  göstərişlərini 
hədə ilə cavablayırdı: 
           –Günortaya  qədər  haqq  səsimi  yuxarılara  çat-
dırmaq  üçün  tələblərimi  yerinə  yetirməsəz  və  güclə 
məni  aşağı  düşürmək  istəsəz,  burdan  yerə  atılıb  
özümü öldürəcəyəm... 
          Həyətə,  su  çəni  yerləşən  kiçik  meydana  məh-
kumlar  doluşub  maraqla  tamaşa  edir,  dəli  Mahirin 
çənin üstündə dayanmaqdan nə qazanacağını gözlə-
yirdilər.  Dəqiqələr  keçdikcə  bu  hal  yüzlərlə  məhku-
mun iş-gücünü buraxıb ona diqqət kəsilməsinə səbəb 
olurdu.  
           –Onu  necə  var,  yerə  düşürmək  lazımdı,  Am-
ma  ehtiyatla,  çünki,  özünü  atmağı  bir  yana,  ehtiyat-
sızlıqdan ayağı sürüşüb ordan yıxılsa ölə bilər, – Bə-
downloaded from KitabYurdu.org

74 
 
kirlə  Şamil  məsləhətləşərək  təcili  tədbir    üçün  baş 
sındırırdılar.  
          Mahir  odlu-alovlu  nitqi  ilə  özbaşına,  xoşluqla 
yerə düşənə oxşamırdı. O orda durduqca da müəssi-
sənin rejim şəraitində gözlənilməz hallar yaşanar və 
bütün  məhkum  heyəti  nəzarətdən  çıxa  bilərdi.  Bu 
təhlükəni  başa  düşən  zabit  və  nəzarətçilər  tez  fikir-
ləşib  plan  qurdular.  Nəzarətçilərdən  ikisi  yaxınlaşıb 
onu söhbətə tutaraq bir xeyli başını qatdılar. Şamilin 
müavini  Şahin  isə  digər  bir  nəzarətçi  ilə  arxa  tərəf-
dən  uzun  nərdivan  qoyub  səssizcə  çənin  üstünə 
qalxmağa  başladılar.  Onları  görən    bütün  məhkum-
lara  əllə  işarə  etdilər  ki,  dinib  Mahiri  duyuq  salma-
sınlar.  
          Şahin  ilə  nəzarətçi  çənin  üstündə  Mahirə  ya-
xınlaşanda,  Mahir  ona  yerdən  dikilən  baxışlardan 
nəsə anlayıb arxaya çöndü: 
           –Gəlməyin  yaxına...  Eşidirsiz,  gəlməyin,  gəl-
səz  özümü  atacağam  aşağıya,  –  o,  bir  addımlığında 
durmuş Şahini görüb çığırdı.  
           –Dayan,  qulaq  as,  –  Şahin  onun  təlaşını  azalt-
mağa  çalışdı.  –  Sən  özünü  yerə  atmaqla  heç  nə  əldə 
edə bilməyəcəksən. Bizə uzağı bir töhmət verəcəklər, 
amma  sən  öləcəksən,  ya  da  ömürlük  şıkəst  qalacaq-
san. Gəl, əlini uzat mənə, düşək yerə. Sənin konkret 
nə istədiyini aydınlaşdıraq. Mən sənə söz verirəm ki, 
downloaded from KitabYurdu.org

75 
 
tələblərini  rəhbərliyə  çatdırıb,  yerinə  yetirilməsi 
üçün nə lazımdısa əlimdən gələni əsirgəməycəyəm. 
          Mahir  tərəddüd  içində  qalmışdı.  Aşağıdan  ha-
mı  onlara  baxırdı.  Nə  etsin?  Razılaşsın,  ya  razılaş-
masın?  Deməsinə  baxmayaraq  yerə  atılıb  özünü  öl-
dürməsini heç istəmirdi. Can şirin şey idi... 
          –Sən  dediklərini  kişi  kimi  edəcəksən?  –  Mahir 
hamı eşidəcəyi səslə sual verdi. – Söz ver ki, məni al-
datmayacaqsan... 
          –Söz verirəm ki,  səni aldatmayacayam,  – Şakir 
ciddiyətlə cavab verdi. 
          –Camaat, siz də şahid olun, eşitdiz? 
          Yerdəki  məhkumların  bir  neçəsi  “hə,  eşitdik” 
qışqırsalar  da,  əksəriyyəti  çarəsizlikdən  dediyi  bu 
sözlərdən  sonra  onu  istehzalı  baxışlarla  süzdülər: 
“Aldatsa, guya nə baş verəcək?”  
          –Ver  əlini,  ehtiyatlı  ol,  sürüşərsən,  –  Şahin  sağ 
əlini ona sarı uzatdı. 
          Mahir  Şahinə  tərəf  addım  atmaq  istəyəndə  az 
qala ayağı büdrəyəcəkdi, özünü birtəhər saxladı. Ba-
xanların  hamısı  həyəcanlandı.  Çənin  üstünə  çıxan-
dan  bəri  Mahirin  canına  belə  qorxu  yayılmamışdı. 
Dərhal əlini uzadıb Şahinin əlindən tutdu. Ürəyində 
sevindi,  nə  yaxşı  ki,  Şahin  bura  onun  ardınca  çıx-
mışdı, tək başına yerə necə düşərdi?.. 
          Şahin nəzarətçi ilə köməkləşib məhkumu aşağı 
düşürəndən sonra Bəkirlə Şamil dərindən “ah” çəkib 
downloaded from KitabYurdu.org

76 
 

Yüklə 1,09 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin