«Men» — obrazi va o‘z-o*ziga baho
«Men» obrazining asosiy tarkibiy qismi o‘zini baholashdir.
U. Djeymsning original formulasi bo‘yicha uni hisoblash ham
mumkin.
Muvaffaqiyat
, . . , . . .
------ :— -
7
::------- = о zini baholash
talabgorlik
U vaqt o‘tishi bilan va vaziyatlarga bog‘liq holda o‘zgarib turadi.
U o‘ziga xos differensial o‘lchovlarga ega, ya’ni o‘ziga baho quyidagi
o'lchovlarga ega boladi: yuqori, adekvat va past. Bundan tashqari
qo‘shimcha ravishda adekvat past, adekvat yuqori, noadekvat past
va noadekvat yuqori ham bo‘lishi mumkin. Yoshlikda o‘z-o‘zini
baholash tashqi baholar ostida shakllanadi, bu esa keyinchalik in-
teriorzatsiyalanib o‘ziga munosabatga aylanadi. Bu esa ma’lum in-
tellektual rivojlanish darajasi bilan bog‘liq ravishda amalga oshadi
(oligofren bolalarda mazmuniy umumlashtirish bo‘lmagani uchun
ular barqaror o‘z-o‘zini anglashga ega bo‘lmaydilar).
«Men» obrazi asosida har bir shaxsda o‘z-o‘ziga nisbatan ba
holar tizimi shakllanadiki, bu tizim obrazga mos tarzda turli xil
bolishi mumkin.
0
‘z-o‘zini baholash borasidagi tadqiqotlar shuni
ko‘rsatadiki, turli yoshdagi kategoriyalarni (masalan, 14, 17 yosh-
dagi o‘quvchilar va 30 yoshdagi kattalarni) beshta parametr — jis
moniy sifatlar, shaxsiy muvaffaqiyatlar, intellektual rivojlanish,
shaxslararo munosabatlardagi o‘rni va mas’uliyat hissiga nisbatan
o‘ziga baho berishini taqqoslash so‘ralganda, ularning yosh o‘tgan
sayin individual variatsiyalari ortganligi kuzatilgan. Bolalikda o‘zini
hamma sifatlar bo‘yicha bir xil baholash xos bo‘lsa, katta yoshdagi
respodentlar o‘zining kuchli va zaif tomonlarini yaxshiroq ang-
laganligi aniqlangan. Bu esa ularning shaxsiy tajribasi ortganligi
bilan bog‘liq, bu o‘z navbatida shaxsning kognitiv jihatlari ortishi-
ning natijasidir, ya’ni shaxs ulg‘aygan sayin unda o‘z «Men»ining
turli tomonlarini baholash qobiliyati kengayib boradi.
Faoliyatning muvaffaqiyati uchun odam o‘zining real imkoni-
yatlarini yuqoriroq baholashi darkor, shu orqali u o‘z-o‘zini mo-
tivlashtiradi. Obyektiv imkoniyatlariga nisbatan o‘z-o‘zini past
baholash depressivlik, shaxsning nevrozga moyilligidan darak
beradi. Salbiy «Men» konsepsiyasi odamning faoliyat va mulo
qot doirasini chetlovchi psixologik himoya mexanizmlarining
ko‘payishiga olib keladi.
0 ‘zini qabul qilish shaxsning o‘zini faollashtiruvchi asosdir.
Ijtimoiy mazmundagi kasb egasi bo‘lgan kishi o‘zi haqidagi bili-
mini chuqurlashtirishi va o‘zidagi salbiy «Men» konsepsiyasini
bartaraf etishi darkor.
0 ‘z-o‘zini yuqori baholash uchun ma’lum shart-sharoitlar
bo‘lishi lozim:
a) faoliyatlaridan birida xususiy yutuqlarning mavjudligi;
b) muvaffaqiyatsizlikka uchragan paytda rad etilishdan
qo‘rqmaslik;
d) atrofdagilarning unga nisbatan ijobiy munosabatda ekanli-
giga ishonch;
e) boshqalar bilan o‘zini solishtirmaslik.
Noadekvat o‘zini yuqori baholash shaxs uchun hayotiy qiyin-
chiliklar manbaiga aylanishi mumkin; o‘ziga nisbatan tanqidiylik
bilan qarashga asoslangan noadekvat past baho esa infantilizm-
ga, mas’uliyatsizlikka, o‘z faoliyatini tashkil eta olmaslik, uning
natijalarini ko‘ra bilmaslik va odamlar bilan munosabatga kirisha
olmaslikka olib kelishi mumkin.
O'zini baholash ichki talabgorlik, ya’ni odam o‘z oldiga amal
ga oshirish qiyin boigan maqsad va muammolarni qo‘yishi bilan
uzviy bog‘liq. Agar odam o‘z muammolarini va maqsadini hal eta
olmasa, u o‘zidagi ichki talabgorlikni kamaytirishi kerak.
0 ‘z-o‘ziga nisbatan baho shaxsning turli sifatlari, ijtimoiy
tajribasi va o‘zi erishgan yutuqlariga bogliq holda turlicha
bo‘lishi mumkin. Ya’ni ma’lum bir muvaffaqiyat natijasida o'ziga
baho ortib ketsa, aksincha muvaffaqiyatsizlik natijasida pasa-
yib ketishi mumkin. 0 ‘ziga baho aslida boshqalarning shaxsga
nisbatan real munosabatlariga bogliq bolsa-da, aslida u shaxs
ongi tizimidagi mezonlarga, ya’ni uning o‘zi subyektiv tarzda
shu munosabatlarni qanchalik qadrlashiga bogliq holda shakl-
lanadi. Masalan, oliy o‘quv yurtidagi talaba uchun hurmatli,
qadrli boigan o‘qituvchisining unga nisbatan ijobiy munosabati
va doimiy maqtovlari uning o‘z-o‘ziga bahosini oshiradi, boshqa
bir o‘qituvchining salbiy munosabati yoki tanbehi ham bu bahoni
pasaytira olmasligi mumkin. Chunki bu baho ko£proq shaxsning
o£ziga bog£liq boiib, u subyektiv xarakterga egadir.
0 ‘z-o£ziga bahoning past bolishi ko£pincha atrofdagilarning
shaxsga nisbatan qo£yayotgan talablarining o‘ta ortiqligi, ularni
uddalay olmaslik, turli xil e’tirozlarning doimiy tarzda bildi-
rilishi, ishda, o£qishda va muomala jarayonidagi muvaffaqiyat-
sizliklar natijasida ham hosil bolishi mumkin. Bunday holda
shaxs tushkunlik holatiga tushib qolishi, atrofdagilardan chet-
roqda yurishga harakat qilishi, o‘zining kuchi va qobiliyatlariga
ishonchsizlik kayfiyatida bolishi bilan ajralib turadi va bora-bora
shaxsda qator salbiy sifatlar, xatti-harakatlarning paydo bolishiga
olib keladi. Hattoki, bunday holat suitsidal harakatlar, ya’ni o£z
joniga qasd qilish, o'zining real borligidan «qochishga» intilish
psixologiyasini ham keltirib chiqarishi mumkin.
0 £z-o‘ziga bahoning o£ta yuqori bo‘lishi ham shaxs xulq-at-
voriga yaxshi ta’sir ko‘rsatmaydi. Chunki yuqori baho ham shaxs
yutuqlari yoki undagi sifatlarning boshqalar tomonidan sun’iy
tarzda bo‘rttirilishi, noo‘rin maqtovlar, turli qiyinchiliklarni chet-
lab o‘tishga intilish tufayli shakllanadi. Ana shunday sharoitda
paydo bo‘ladigan psixologik holat «noadekvatlik effekti» deb atalib,
uning oqibatida shaxs mag‘lubiyatga uchraganda yoki o‘zida no-
chorlik, uquvsizliklarni sezganda ham buning sababini o‘zgalarda
deb biladi va shunga o‘zini ishontiradi. Shaxs tomonidan «...
xalaqit berdi-da», «...bo‘lmaganida, albatta uddalagan boiardim»
kabi bahonalarning ko‘payishi aynan shu bilan bog‘liqdir. Bunday
shaxs bilan qanday omadsizlik sodir bo‘lmasin, u aybdor sifati
da o‘zini emas, balki atrofdagilardan kimlarnidir yoki sharoitni,
hech bo'lmaganda taqdirni aybdor deb hisoblashga odatlanadi.
Bunday shaxslar asta-sekin atrofdagilar tomonidan «oyog‘i yer-
dan uzilgan», «manman», «dimog‘dor» kabi sifatlar bilan tahlil
etila boshlanadi. Demak, o‘z-o‘ziga baho real, adekvat, to‘g‘ri
bo‘lishi kerak.
Realistik baho shaxsni o‘rab turganlar — ota-ona, yaqin
qarindoshlar, pedagog va murabbiylar, qo‘ni-qo‘shni va yaqin-
larning o‘rinli va asosli baholari, real samimiy munosabatlari
mahsuli bo‘lib, shaxs ushbu munosabatlarda ko‘rsatilgan kam-
chiliklarni yoshligidanoq xolis qabul qilishga, kerak bo‘lsa o‘z
vaqtida to‘g‘rilashga o‘rgatilgan bo‘ladi. Bunda shaxs uchun eta-
lon, ibratli hisoblangan insonlar guruhi — referent guruhning
roli katta bo‘ladi. Chunki biz kundalik hayotda hammaning fikri
va bahosiga quloq solavermaymiz, biz uchun shunday insonlar
mavjudki, ularning hattoki, oddiygina tanbehlari, maslahatlari,
ba’zida maqtov aralash bergan tanbehlari ham katta ahamiyatga
ega. Bunday referent guruh real hayotda mavjud bo‘lishi (masalan,
ota-ona, o‘qituvchi, ustoz, yaqin do‘stlar), yoki noreal, xayoliy
(kitob qahramonlari, sevimli aktyorlar, ideal, «kumir») bo‘lishi
mumkin. Shuning uchun yoshlar tarbiyasida yoki real jamoadagi
odamlarga maqsadga muvofiq ta’sir yoki tazyiq ko‘rsatish kerak
bo‘lsa, ularning etalon, referent guruhini aniqlash katta tarbiyaviy
ahamiyatga ega bo‘ladi.
Shunday qilib, o‘z-o‘ziga baho sof ijtimoiy hodisa boiib, uning
mazmuni va mohiyati shaxsni o‘rab turgan jamiyat me’yorlariga,
shu jamiyatda qabul qilingan va e’zozlanadigan qadriyatlarga
bog‘liq bo‘ladi. Keng ma’nodagi yirik ijtimoiy jam oalar etalon
rolini o‘ynashi oqibatida shakllanadigan o‘z-o‘ziga baho —
0
‘z-
o‘zini baholashning yuksak darajasi hisoblanadi. Masaian, mus-
taqillik sharoitida mamlakatimiz yoshlari ongiga milliy qadri-
yatlarimizning singishi, vatanparvarlik, adolatlilik, fidoiylik
sifatlarining shakllanishi va mustaqillik mafkurasiga sadoqat
hislarining tarbiyalanishi, tabiiyki, har bir yosh avlodda o‘zligini
anglash, o‘zi mansub bo‘lgan xalq va millat ma’naviyatini qadr-
lash hislarini rivojlantirmoqda. Bu esa o‘sha milliy o‘zlikni ang-
lashning poydevori va muhim shakllantiruvchi mexanizmidir.
Dostları ilə paylaş: |