Birlamchi jinsiy hujayralarning kelib chiqishi va rivojlanishi
1880 yilda Nussbaum birinchi marta jinsiy va somatik hujayralar farqini va
jinsiy hujayralaming ontogenezning embrion (murtak) davrida, hosil bo‘lish yo‘lini
aytgan edi. Bu g‘oyani A. Veysman rivojlantirdi.
17-rasm. Urg‘ochilik jinsiy organining rivojlanish (O.Gertviy, 1906
bo‘yicha).
1-mezonefrosning diogramma bog‘lami; 2-hydatidum; 3-tuxum yo‘lining
uchki qismi; 4-tuxumdon ortig‘i; 5-tuxumdon; 6-mezonefrosning bo‘shliq
bog‘lami; 7-siydik xaltasi; 8-siydik yo‘lining tashigi; 9-siydik chiqaruv kanali; 10-
kichik uyatli lab; 11-chiqish joyi; 12katta uyatli lab; 13-qin; 14-bachadonning
yumaloq bog‘lami; 15-tuxumdonning yumaloq bog‘lami; 16-tuxumdon; 17-tuxum
yo‘li; 18-mezonefros kanal; 19-siydik yo‘li; 20-tuxumdon oldi; 21-tuxum nayi; 22-
buyrak.
Murtak yo‘li g‘oyasining mazmuni shundan iboratki, jinsiy va somatik
hujayralar rivojlanishi, ontogenezda juda erta farqlanadi. Haqiqatdan ham jinsiy
hujayralar, yoki birlamchi jinsiy hujayralar, (gonositlar) ancha erta somatik
hujayralardan yirikligi, yadrosining kattaligi, sitologik xususiyatlari bilan
farqlanadi. Gonositlarning sitoplazmasida topilgan xarakterli ultrastruktura,
ektosoma deyiladi. Uning bo‘lishi, gonositning asosiy belgisi hisoblanadi.Shu
orrinda yangi gipoteza paydo bo‘ldi, unga ko‘ra, ektosoma jinsiy hujayralarnmg
41
totipotent tarkibini belgilaydi. Elektron mikroskop yordamida uning tarkibida
RNK, oqsil borligi aniqlandi. Ma‘lum bo‘lishicha, jinsiy hujayraiardagi "jinsiy
determinantlar" somatik hujayralarda bo‘lmaydi. Ayrim tuban hayvonlarda bunday
modda somatik hujayralarda ham uchraydi va ularni jinsiy hujayralarga aylantiradi.
Olimlarning fikricha, "jinsiy determinant"ni birlamchi jinsiy hujayralani
aniqlash uchun, belgi sifatida qabul qilish mumkin. Embrionnnig birlamchi jinsiy
hujayralarni hosil qiluvchi blastomerini gonoblast deb ataladi. Ana shn qismni
ko‘chirib o‘tkazish orqali, ularnnig paydo bo‘lishini aniqlashga erishildi. Jumladan,
hasharotlarning ikki qanotlilar lurkumi vakillarida tuxurannig orqa tomonida
ektosoma (jinsiy determinant) to‘planishini kuzatish mumkin (18-rasm). Ooplazma
(jinsiy plazma) ning bu qismi bo‘linish natijada, birlamchi jinsiy hujayraga
aylanadi. Ot askaridasida birlamchi jinsiy hujayra somatik hujayralaranig
to‘rtlamchi bo‘linishi keyin, sikloplarda birlamchi jinsiy hujayra, birmchi
bo‘linishdan keyin hosil bo‘ladi (19-rasm).
Umurtqali hayvonlarda birlamchi gonositlar, umurtqasiz hayvonlarga
nisbatan kechroq paydo bo‘ladi. Ammo dumsiz amfibiyalarda jinsiy plazma,
tuxum urug‘lanishidan oldin paydo bo‘ladi. Dumli amfibiyalarda esa "jinsiy
determinat" urug‘lanmagan tuxumda topilmagan. Ularda gonosit, tuxumdan
lichinka chiqishi oldidan paydo bo‘ladi. Chunki ularda gonosit mezodermadan
hosil bo‘ladi.
18-rasm.
Hashotratlarda
jinsiy
hujayralarning
shakllanishi
(Miastor
americana)(R.Xegner, 1912 bo‘yicha).
A-8 yadroli bosqichdagi tixum (4 tasi ko‘chirib turibdi); B-keyingi bosqich. 1-
bo‘lajak jinsiy hujayraning yadrasi; 2-ektosoma (jinsiy plazma); 3-birlamchi jinsiy
hujayra; 4-tuxumning sitoplazmasi; 5-oziqlanuvchi hujayra.
Yuksak umurtqalilarda (qushlar, repteliyalar, sut emizuvchilarda) gonosit
embrion va embriondan tashqari organlar orasidan topilgan.
Embrionning dastlabki davrida topilgan birlamchi gonositlar jinsiy
hujayralarning yagona manbaimi, yoki ular keyinchalik somatik hujaylardan ham
paydo bo‘ladimi? Tuban umurtqasiz hayvonlarda - bulutlar, kovakichlilar, yassi va
42
yumaloq chuvalchanglarda jinsiy hujayralar, butun hayoti davrida paydo bo‘lib
boraveradi. Jumladan, halqali chuvalchanglaning jnisiy voyaga yetgan formalarida
gonada olib tashlansa ham, aloxida "zaxira" hujayralar - neoblastlardan jinsiy
hujayralar paydo bo‘lishi aniqlangan. Shunday holat kiprikli chuvalchanglarda ham
19-rasm. Sikloplar rivojlanishining dastlabki bosqichida jinsiy hujayralarning
hsakllanishi (E.Sharnio-Kotton, 1968 bo‘yicha). 1-9-urug‘langan tuxum hujayra
pivojlanishining bosqichlari; e-ektosomalar; p-birlamchi jinsiy hujayra.
kuzatilgan-Kovakichlilarda ham zaxira hujayralar bo‘lib, ular interstisial i-
hujayralar deb ataladi. Bu hujayradan har xil hujayralar, jumladan, jinsiy hujayralar
hosil bo‘ladi.
Bulutlarda jinsiy hujayralar butun hayoti davomida hosil bo‘ladi va 2 xil
yo‘1 bilan: harakatchan amyobasimon arxeositlardan va yoqali xivchili
xoanositlardan paydo bo‘ladi. Xoanositlar dastlab arxeositlarga, ular esa jinsiy
hujayralarga aylanadi.
Uzoq yillar davomida yuksak hayvonlar - mollyuskalar, bo‘g‘imoyoqlilar,
ninatanlilar,
umurtqali
hayvonlarda
birlamchi
jinsiy
hujayralar
jinsiy
hujayralarning yagona manbaini, yoki keyinchalik somatik hujayralardan hosil
bo‘ladimi? degan munozarali savol turardi. Bu savolga tajriba yo‘li bilan, ya‘ni
birlamchi gonositni yo‘qotish bilan javob topildi. Jumladan, nurlantirish yo‘li bilan
hasharotlar tuxurn plazmasinnig va qushlar tuxuminnig gonosit qismini nobud
qilish mumkin. Shundan keyin embrion rivojlanadi, ammo gonosit rivojlanmaydi.
Birlamchi gonosit ko‘chirib o‘tkazilganda va resipierntning gonositi olib
tashlanganda, resipientdadonoming gonositi rivojlangan.
Bu tajribalardan ma‘lum bo‘lishicha, umurtqalilarda va umurtqasizlarda
(bulutlar, kovakichlilar, yassi va halqali chuvalchanglardan tashqari) birlamchi
43
gonositlarning yagona manbai rivojlanishning dastlabki davrlarida paydo bo‘ladi.
Boshqacha aytganda, embrion hujayralari rivojlanishning dastlabki davrlarida,
jinsiy va somatik hujayralarga ajraladi. Ammo ba‘zi olimlar hozirgacha gonositlar
(jumladan, baliqlarda) rivojlanishnnig keyingi bosqichlarida, gonadaning epiteliy
hujayralaridan paydo bo‘ladi, degan fikrlami aytmoqda.
Dostları ilə paylaş: |