“Informasiya İqtisadiyyatı”
Yüklə 0,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Dövlətin yoxsulluğu nəzəriyyəsi könüllülük əsasında malları
və xidmətləri təqdim etmək məqsədi güdən qeyri-kommersiya təşkilatlarının, hətta bu malların və xidmətlərin dövlət istehsalının mövcud olduğu şəraitdə də meydana gəlməsini izah edir. O, əsas diqqəti buna yönəldir ki, qeyri-kommersiya sektoru dövlətin tərk etdiyi sahələri tuta bilər. Xidmətlərə olan bütün tələbatı dövlətin tam ödəyə bilməsinə imkan verməyən və qeyri-kommersiya təşkilatlarının fəaliyyətini müəyyənləşdirən dörd maneə ayırd edilir: 83 1. «Kateqoriya» maneəsi. Tələbatı standartlardan fərqlənən insanlar təmin edilməyəcəklər. Məsələn, majoritar səsvermə siste- mindən istifadə edilərkən ictimai rifah «orta seçicinin» tələbatına uyğun həcmdə təqdim olunur. Bundan başqa, dövlətin elə im- kanları yoxdur ki, kiçik əhali qrupları üzərində yeni proqramlarla eksperimentlər aparsın. Bu isə xüsusi qeyri-kommersiya təşki- latlarının doldurduğu daha bir boşluqdur. 2. «Müddət» maneəsi seçilmiş dövlət məmurlarının qulluqda uzun müddət qalmaması ilə bağlıdır. Belə bir vəziyyət onları qısamüddətli proqramlar və tez əldə edilə bilən nəticələr üzərində diqqətlərini cəmləşdirməyə vadar edir. Bu, qeyri-kommersiya təşkilatlarına daha bir fəaliyyət sahəsi verir; onlar uzunmüddətli sosial məsələlərin həlli ilə məşğul ola bilərlər. 3. «İntellektual» maneə. Dövlət bürokratiyası sosial prob- lemlərin həlli üçün tələb olunan bütün zəruri informasiyanı yarat- mağa, ideyalar irəli sürməyə və tədqiqatlar aparmağa qadir de- yildir. Bu isə ictimai əhəmiyyətli informasiya yaradan tədqiqat mərkəzlərinin və digər təşkilatların fəaliyyəti üçün meydan açır. 4. «Böyüklük» maneəsi bundan ibarətdir ki, dövlət apara- tının böyüklüyü və qarışıqlığı üzündən sıravi vətəndaşların onunla iş görməsi mürəkkəb məsələdir. Bu vəziyyət dövlətlə vətəndaşlar arasında vasitəçi olan qeyri-kommersiya təşkilatlarının fəaliyyəti üçün meydan açır. Bütövlükdə xüsusi qeyri-kommersiya təşkilatları cəmiyyətin daha müxtəlifcinsli olduğu vaxtlarda xüsusən fəallaşırlar. Bu halda onlar sosial azlıqların tələbatını ödəyirlər. Beləliklə, qeyri- kommersiya təşkilatlarının başlıca rolu bütün qrupların tələbatını ödəməkdən və dövlət tərəfindən nemətlərin istehsalı və bölüş- dürülməsi ilə əlaqədar münaqişələrin qarşısını almaqdan ibarətdir. Reyqanomika – sosial xidmət sisteminin dövlət maliyyələş- dirməsindən asılılığının azaldılmasına yönəlmiş dövlət siyasətidir. Sosial xidmət vətəndaşlara ailə həyatını normal səviyyədə sax- lamaqda və özünü reallaşdırmaq imkanı yaratmaqda kömək gös- tərilməsi deməkdir. ABŞ prezidenti R.Reyqan administrasiyasının bu problemə yanaşması bir çox sosial xidmətlərin və inkişaf proq- 84 ramlarının federal maliyyələşdirilməsinin azaldılmasını nəzərdə tuturdu. Eyni zamanda, ştatlar səviyyəsində sosial yardımın maliyyələşdirilməsinin artırılmasına və yerli özünüidarəyə, filantropiyaya, könüllü hərəkatlara, mənfəətsiz təşkilatlara böyük ümidlər bəslənirdi. Reyqan administrasiyası hesab edirdi ki, mən- fəətsiz təşkilatlar hökumətin maliyyələşdirdiyi sosial yardımı əvəz edə bilər, habelə onu yerli ehtiyaclara uyğunlaşdıra bilər. Lakin problemin təhlilinin göstərdiyi kimi, nə filantropiya hərəkatı, nə də xüsusi sektor mənfəətsiz təşkilatları elə səviyyədə maliyyələş- dirməyə qadir deyildi ki, bu, federal maliyyələşdirmənin azalması nəticəsində yaranan vəsait çatışmazlığını əvəz etsin və ya onun yerini doldursun. Reyqanomika siyasəti 1990-cı illərin əvvəllə- rində böyük C.Buşun administrasiyası dövründə davam etdirildi. O vaxt könüllülük hərəkatları və qeyri-kommersiya sektorunun nailiyyətləri xüsusi prezident mükafatı ilə təltif edilirdi. Məqsəd bu idi ki, xeyriyyə təşkilatlarının az məsrəflə çox iş görmək imkanlarının təsdiq edilməsi uğrunda onların arasında gedən yarışa dəstək verilsin. Yüklə 0,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|