"İqtisadiyyatı güclü olan dövlət hər şeyə qadirdir". "Biz neft kapitalını insan kapitalına çevirməliyik"



Yüklə 8,12 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə70/78
tarix15.10.2019
ölçüsü8,12 Mb.
#29353
1   ...   66   67   68   69   70   71   72   73   ...   78
Conferance Book Economy.(3)


 

ƏDƏBIYYAT SIYAHISI 

1. 


Entzinger, H.B., Het Minderhedenbeleid, Boom Meppel, Amsterdam 1984 

2. 


ESS  Round  1:  European  Social  Survey  Round  1  Data  (2002).  Data  file  edition  6.5.  NSD  -  Norwegian  Centre  for 

Research Data, Norway – Data Archive and distributor of ESS data for ESS ERIC. 

3. 

Kymlica, W., Çokkültürlü Yurttaşlık, Azınlık Haklarının Liberal Teorisi, Ayrıntı yayınları, İstanbul 1998. 



4. 

Kymlicka.  W.  “Multiculturalism  -  Success,  Failure  and  the  Future”  (2012)  file:///C:/Users/Admin/Downloads/TCM-

Multiculturalism-Web%20(2).pdf 

5. 


MODOOD, T. (2014b). Çokkültürcülük: Bir yurttaşlık tasarımı. Çev. İ. Yılmaz. Ankara: Phoenix 

6.  


Vertovec,  S.  and  Wessendorf,  S.  (2010)  The  Multiculturalism  Backlash:  European  discourses,  policies  and  practices. 

New York: Routledge. 

 

 

 



 

ПРОДОВОЛЬСТВЕННАЯ БЕЗОПАСНОСТЬ - НОВЫЙ                  

ФАКТОР МЕЖДУНАРОДНЫХ ОТНОШЕНИЙ 

 

к.э.н, доц. Назералиев Садик Биньямин оглы 



Азербайджанский Государственный Экономический Университет (UNEC) 

naz-sad@rambler.ru 

 

РЕЗЮМЕ 

Производство продовольствия и сельское хозяйство с точки зрения макроэкономического анализа 

отодвигается на второй план. Развитые в экономическом отношении страны далеко продвинулись по этому 

пути. В том же направлении двигаются развивающиеся страны и страны с переходной экономикой. Тем 

не менее продовольственная проблема - это вопрос жизнеобеспечения людей. 



Ключевые слова: продовольственная безопасность, производство, экономический кризис, 

продовольствие 



АBSTRACT 

Food  production  and  agriculture  in  terms  of  macroeconomic  analysis  is  relegated  to  the  background. 

Economically developed countries have come a long way. Developing countries and countries with economies in 

transition are moving in the same direction. Nevertheless, the food problem is a matter of livelihood for people. 



Key words

food safety, production, economic crisis, food 

 

 

Производство продовольствия и сельское хозяйство с точки зрения макроэкономического 



анализа  все  более  отодвигаются  на  второй  план,  поскольку  индустриализация  и  урбанизация 

приводят  к  росту  в  структуре  экономики  и  занятости  роли  промышленности  и  сферы  услуг. 

Развитые в экономическом отношении страны далеко продвинулись по этому пути. В том же 

направлении  двигаются  развивающиеся  страны  и  страны  с  переходной  экономикой.  Тем  не 

менее  продовольственная  проблема  -  это  вопрос  жизнеобеспечения  людей.  Когда  неурожай 

приводит к нехватке продовольствия, проблема оказывается острой для развивающихся стран, 

но  по  каналам  мировой  торговли  она  затрагивает  и  развитые  регионы.  Кроме  того,  нехватка 


THE SUSTAINABLE DEVELOPMENT OF ECONOMY AND ADMINISTRATION: PROBLEMS AND PERSPECTIVES 

Baku Engineering University  

345  

26-27 October 2018, Baku, Azerbaijan 

продовольствия  вызывает  социальные  волнения,  которые  порождают  потоки  беженцев  из 

пострадавших стран. 

 Большое число людей, не имеющих полноценного по калорийности и качеству питания, 

в  современном  глобализованном,  индустриальном  и  постиндустриальном  мире,  обществе 

информационных  технологий  и  Интернета  остается  реальностью,  которая  приходит  во  все 

больший  диссонанс  с  задачами  мирового  развития.  По  сути  дела,  в  мире  наряду  с  «золотым 

миллиардом» жителей западных стран, развитых в экономическом отношении, живет  «голод-

ный миллиард». Это люди, которые хронически страдают от нехватки продовольствия.  

 Проблема недостаточного питания имеет вполне определенную локализацию в масшта-

бах мировой экономики - развивающиеся страны. Там проживает около 98% населения, имею-

щего недостаточное питание.  

 Очевидно,  что  проблема  недоедания  наиболее  остра  в  Южной  Азии  (Индия,  Пакистан, 

Бангладеш,  Афганистан),  а  также  африканских  странах  к  югу  от  Сахары.  Если  большинство 

африканских  стран,  Бангладеш,  Афганистан  и  Пакистан  относятся  к  числу  бедных  стран,  то 

Индия  претендует  на  мировое  лидерство  в  современных  отраслях  промышленности  и  сфере 

услуг.  Тем  не  менее  проблемы  продовольственного  обеспечения  в  этой  стране  очень  остры. 

Калорийность и качество питания сельского населения находятся на уровне конца ХIХ века [4]. 

 Нужно  отметить,  что  представленные  выше  числовые  оценки  охватывают  широкую 

гамму проблем с продовольственным обеспечением - от острого голода на грани выживания до 

недостаточного по калорийности и качеству питания.  

 Для того чтобы учесть все аспекты недостатка продуктов питания, Продовольственная и 

сельскохозяйственная  организация  ООН  (ФАО)  ввела  определение  продовольственной 

безопасности.  Согласно  этому  определению,  продовольственная  безопасность  обеспечивается 

тогда,  когда  для  каждого  человека  в  любое  время  физически,  социально  и  экономически 

доступна  питательная  и  безопасная  пища  в  достаточном  количестве  для  удовлетворения  его 

потребностей и пищевых предпочтений для активной и здоровой жизни. Это же определение 

распространяется и на уровень домашних хозяйств. Продовольственная безопасность отсутст-

вует,  когда  люди  не  имеют  физического,  социального  или  экономического  доступа  к  продо-

вольствию.  Недоедание  возникает  тогда,  когда  калорийность  питания  ниже  энергетических 

потребностей [1[. ФАО подчеркивает, что этот термин уточняет более эмоциональное понятие 

«голод». 

Впервые  понятие  «продовольственная  безопасность»  появилось  в  1974  году.  Оно  было 

выработано мировым продовольственным саммитом. Тем не менее, по наблюдениям экспертов 

ФАО, в печати в 1990-х годах можно было встретить около 200 его определений. В представ-

ленном  выше  понимании  продовольственная  безопасность  охватывает  многие  реальные 

проявления  продовольственного  дисбаланса.  Оценки  и  расчеты  уровня  продовольственной 

безопасности базируются на национальных продовольственных балансах. 

 Сформировалась группа стран, где продовольственный кризис носит постоянный харак-

тер, и эти страны нуждаются в особом внимании мирового сообщества. В этой группе находится 

около  20  государств.  В  них  природообусловленные  проблемы  развития  сельского  хозяйства 

сочетаются  с  социально-экономическими  проблемами,  и  нет  необходимых  ресурсов  для 

изменения ситуации. К числу этих стран относятся Афганистан, Ангола, Бурунди, Центрально-

африканская Республика, Чад, Конго, Кот-д’Ивуар, КНДР, Демократическая Республика Конго

Эритрея,  Эфиопия,  Гвинея,  Гаити,  Ирак,  Кения,  Либерия,  Сьерра-Леоне,  Сомали,  Судан, 

Таджикистан,  Уганда  и  Зимбабве.  Особенность  многих  из  них  -  политический  конфликт, 

который при слабости государства блокирует все возможности для увеличения продуктивности 

сельского  хозяйства.  Сложность  ведения  сельского  хозяйства  в  этих  странах,  таким  образом, 

суммируется из природных ограничений и политической нестабильности. 

 Если же рассматривать проблему в масштабе мировой экономики, основными фактора-

ми,  влияющими  на  продовольственную  безопасность,  являются  рост  населения,  нехватка 

сельскохозяйственной  земли  и  пресной  воды,  глобализация  продовольственных  рынков,  а 

также экономическая политика отдельных государств и мирового сообщества в целом. Предс-

тавление о темпах роста мирового населения дает таблица 1. В течение 65 лет на увеличение 

мирового населения на 1 млрд. человек нужно не более 15 лет. Несмотря на то что темпы роста 


THE SUSTAINABLE DEVELOPMENT OF ECONOMY AND ADMINISTRATION: PROBLEMS AND PERSPECTIVES 

Baku Engineering University  

346  

26-27 October 2018, Baku, Azerbaijan 

снижаются, абсолютные значения прироста все еще очень велики. Нагрузка на мировое сельс-

кое хозяйство растет. 

 Увеличение  населения  создает  необходимость  в  постоянной  гонке  новых  технологий 

сельского  хозяйства,  повышающих  производительность,  для  замещения  истощающихся  при-

родных  ресурсов.  Невозможно  решить  продовольственную  проблему  раз  и  навсегда  пока 

растет население. Любое решение будет временным, поскольку ресурсы для ведения сельского 

хозяйства ограничены и рост населения приводит к их истощению, если не совершенствуются 

технологии, которые повышают производительность ресурсов. 

 В  последние  годы,  еще  до  мирового  экономического  кризиса,  стала  формироваться 

ситуация, когда рост цен из-за спекулятивных операций и нарушение зернового баланса из-за 

широкого  распространения  производства  моторного  биотоплива  привели  к  дефициту  продо-

вольствия во многих развивающихся странах. Политическая нестабильность в Северной Африке 

и на Ближнем Востоке, угрожающая срывом поставок нефти, может стимулировать производство 

моторного  биотоплива  в  Европе  и  Северной  Америке,  а  также  Бразилии,  что  отрицательно 

скажется на продовольственном рынке. 

 Наиболее  сильно  расширяются  посевы  кукурузы  для  производства  этанола,  а  также 

посевы  рапса,  являющегося  сырьем  для  производства  дизельного  топлива.  Рост  цен  на  нефть 

стимулировал интерес к альтернативным видам топлива, и США и ЕС стимулировали произ-

водство  этанола.  Уже  в  2007  году,  когда  мировые  запасы  продовольственного  зерна  были  на 

рекордно низком уровне, мировое потребление кукурузы выросло на 40 млн. тонн, из которых 

почти 30 миллионов было направлено на переработку в этанол [2]. В целом в мире свыше 10% 

мирового потребления кукурузы используется на производство биотоплива и еще 60% - в виде 

корма скоту и птице. В ЕС 60% рапсового масла было использовано для производства дизель-

ного топлива, что составило примерно 25% мирового производства этого сырья [3]. Таким об-

разом, основным стимулом роста цен на целый ряд зерновых и масличных культур было разви-

тие производства биотоплива. Глобальный кризис, понизивший потребление и цены на топли-

во,  также  способствовал  уменьшению  давления  топливного  фактора  на  продовольственный 

рынок. Другой стороной этого процесса стало снижение цен на нефтепродукты, что понизило 

издержки производства в земледелии. 

Тем  не  менее  конкуренция  нефтепродуктов  и  биотоплива  может  оказать  существенное 

влияние  на  продовольственную  ситуацию  в  перспективе.  Принятие  в  США  закона  об 

энергетике создает условия для постоянного давления на рынок продовольствия биотопливной 

отрасли.  Поскольку  рынки  жидкого  топлива  намного  масштабнее  продовольственных,  они 

способны  поглотить  не  только  прирост  производства  растительного  сырья,  но  и  создать 

конкуренцию кормовому и продовольственному потреблению [6]. 

 Глобализация  сельскохозяйственного  производства  и  продовольственного  комплекса 

остро ставит вопрос об ограниченности природных ресурсов для ведения сельского хозяйства - 

сельскохозяйственных  земель  и  пресной  воды.  Именно  это  сочетание  необходимо  для 

производства  продовольствия,  но  далеко  не  все  государства  имеют  эти  ресурсы  в  нужном 

сочетании. В самых населенных странах мира - Китае и Индии - ситуация с пахотной землей и 

пресной  водой  для  поливного  земледелия  стремительно  ухудшается.  В  Китае  на  человека 

приходится  примерно  десять  соток  (0,1  га)  пахотной  земли,  в  Индии  -  15.  Обеспеченность 

пресной водой в Китае находится на уровне, который характеризуется как «низкий», а в Индии 

как «очень низкий» [5]. 

 В отличие от многих других стран, Азербайджан обеспечен природными ресурсами для 

ведения сельского хозяйства в масштабах, обеспечивающих не только внутреннее потребление, 

но и экспорт. В настоящее время этот потенциал используется далеко не полностью.  

 

ЛИТЕРАТУРА  

1. 


Растянников В.Г. Аграрная Индия: парадоксы экономического роста. Вторая половина ХХ в. - начало ХХI в. 

М.: ИВ РАН, 2010. 

2. 

Trade Reforms and Food Security. FAO, 2003 // http://www.fao.org/docrep/005/y4671e/y4671e00.htm 



3. 

Растянников В.Г., Дерюгина И.В. Модели сельскохозяйственного роста в ХХ веке. Индия, Япония, США, 

Россия, Узбекистан, Казахстан. М.: ИВ РАН, 2004. С. 87-88. 


THE SUSTAINABLE DEVELOPMENT OF ECONOMY AND ADMINISTRATION: PROBLEMS AND PERSPECTIVES 

Baku Engineering University  

347  

26-27 October 2018, Baku, Azerbaijan 

4. 


Андреева Н. Сельское хозяйство западных стран на постиндустриальном этапе развития // Мировая экономика 

и международные отношения. 2009, № 7. С. 91. 

5. 

The State of Food and Agriculture. Agricultural Trade and Poverty. Can Trade Work for the Poor? Food and 



Agriculture Organization of the United Nations. Rome, 2005. P. 12. 

6. 


World Summit on Food Security. Rome, 2009. 16-18 November; Declaration of the Summit on Food Security // 

http://www.fao.org/wsfs/world-summit/en/ 

  

 

 



 

ERMƏNİ TERROR TƏŞKİLATLARININ BEYNƏLXALQ 

TƏHLÜKƏSİZLİYƏ TƏSİRİ 

 

Günel Siyab qızı Mirzəyeva 

Bakı Mühəndislik Universiteti 

ms_gunel@yahoo.com

 

 

XÜLASƏ 

Terrorizm  terminindən  separatist  qrup  və  ölkələr  tərəfindən  siyasi  məqsədlərə  nail  olmaq  üçün  istifadə 

edilir.  Bu  ölkələrdən  biri  də  ərazi  iddialarından,  azlıqların  vəziyyətindən  istifadə  edərək,  regionun  bir  sıra 

dövlətlərinə  ərazi  iddialarını  həyata  keçirilmək  üçün  bəhanə  kimi  istifadə  edən,  dünyanın  hər  yerində  fəaliyyət 

göstərən terror təşkilatlarını dəstəkləyən Ermənistan Respublikasıdır. Belə ki, radikal Erməni təşkilatlarının əsas 

məqsədi 1887-ci ildə “ Böyük Ermənistan”- “Armenekanın” yaradılması idi ki, “Hıncaq” və “Daşnaksütun” bu 

plana nail olmaq üçün siyasi terrorist addımlar atmışlar. [1] 

Bu məqalədə XX əsrdə erməni terrorizminin strateji təsirini nəzərdən keçirmək istəyirəm. 1973-cü ildən 

1985-ci illərə qədər erməni terrorçuları türk diplomatlarını və ailə üzvlərini öldürməklə, dünya miqyasında 188 

terrorçuluq  əməliyyatı  zamanı  həlak  olan  bir  çox  başqa  üçüncü  tərəfin  öldürülməsi  ilə  ölümcül  və  təqsirli 

beynəlxalq bir ünsür qazanıblar. 1980-ci illərin ortalarına qədər isə erməni terrorçuları bir çox aparıcı üzvlərinin 

ölümü  ilə  nəticələnən  acınacaqlı  vэ  ölümcül  daxili  döyüşə  məruz  qalmışlar.  Artıq  20  ildən  çoxdur  ki,  hətta, 

erməni terrorizminin strateji təsirini qəti şəkildə qiymətləndirmək çətindir. Keçmiş səhvlərə görə intiqam almaq 

və  müstəqil  dövlətin  məqsədinə  nail  olmaq  istəyən  erməni  terrorizmi  irlandiyalılar  və  fələstinlilər  kimi  digər 

etnik əsaslı terrorist hərəkatlarla ümumi xüsusiyyətləri paylaşır. [1] 

Açar  sözlər:  Erməni  terror  təşkilatları,  terrorizm,  Erməni  məsələsi,  “Böyük  Ermənistan”,  kilsə,  erməni 

lobbisi 


THE EFFECTS OF ARMENIAN TERRORIST ORGANIZATIONS ON INTERNATIONAL 

SECURITY 

Abstract 

Terrorism  as  a  means  of  achievement  of  political  goals  is  actively  used  by  separatist  groupings  and 

countries, supporting them. One of these countries is the Republic of Armenia, which, using the situation of the 

Armenian  minority  as  a  pretext  for  the  realization  of  its  territorial  claims  to  a  number  of  states  of  the  region 

supports terrorist organizations all over the world, activities of which are directed against these countries. That 

is, radical Armenian organizations that aimed to establish “Greater Armenia” – “Armenakan” founded in 1887, 

then “Hnchak and “Dashnaksutun” parties used political terrorist acts widely in order to fulfill this plan.  

 I want reappraise the strategic impact of Armenian terrorism in the twentieth century in this article. From 

1973 to 1985, Armenian terrorists earned a deadly and infamous international reputation by murdering Turkish 

diplomats or members of their families, along with many other non-involved third parties killed in the crossfire, 

during  188  terrorist  operations  worldwide.  By  the  mid-1980s,  however,  Armenian  terrorists  had  fallen  into 

mindless  but  deadly  internal  fighting  that  resulted  in  the  deaths  of  several  of  their  leading  members.  Yet  even 

with the benefit of 20 years of hindsight, it remains difficult to assess definitively the strategic influence exerted 

by  Armenian  terrorism.  In  seeking  revenge  for  past  perceived  wrongs  and  in  pursuit  of  the  goal  of  an 

independent state, Armenian terrorism also share common characteristics with such other ethnic-based terrorist 

movements as the Irish and Palestinians.  



Key words:  Armenian terrorist organizations, terrorism,  Armenian issue, “Great Armenia”, church,  Ar-

menian lobby

 

 

Giriş 

Müasir dünyamızda bəşəriyyətin qarşılaşdığı ən çətin problemlərdən biri beynəlxalq terrorizmə 

qarşı mübarizədir. Hazırda dünyada mövcud olan çoxsaylı terror təşkilatları arasında erməni terrorizmi 


THE SUSTAINABLE DEVELOPMENT OF ECONOMY AND ADMINISTRATION: PROBLEMS AND PERSPECTIVES 

Baku Engineering University  

348  

26-27 October 2018, Baku, Azerbaijan 

öz  amansızlığı  və  qəddarlığı  ilə  daha  çox  seçilir.  XIX  əsrin  sonlarından  etibarən  yaranmış  erməni 

terror  təşkilatları  yüz  minlərlə  müsəlman  türkünün  həyatına  son  qoymuş,  nəinki  bölgədə,  dünyada 

sülhün pozulmasında başlıca rol oynamışlar. 

Erməni  terrorizmin  tarixi  kökləri  çox  qədim  olmasına  baxmayaraq,  təşkilatlanması  “Erməni 

məsələsi”  deyilən  məsələnin  yaranması  ilə  bağlı  olmuşdur.  “Erməni  məsələsi”  isə  “Şərq  məsələsi” 

adlandırılan məsələnin bir hissəsidir. Faktlar göstərir ki, SSRİ dağıldıqdan sonra müstəqillik qazanmış 

Ermənistan Respublikası dövlət səviyyəsində terroru dəstəkləyərək, təcavüzkar siyasətinin əsas tərkib 

hissələrindən biri kimi qəbul etmişdir. 

Məqalədə  Erməni  terrorizminin  özünəməxsus  xüsusiyyətlərini,  məqsədlərini,  səbəblərini, 

fəaliyyətlərini,  maliyyələşdirilməsini,  tarixini,  beynəlxalq  sistemə,  təhlükəsizliyə  necə  təsir  etdiyini, 

onun qarşısının alınması yollarını və s. araşdırmağa çalışmışam.  



 

Erməni terrorizminin xüsusiyyətləri 

 “Erməni terrorizmi” fenomeni bəşəriyyətin, xüsusilə də, türklərin tarixində zorakılıq problemi 

ilə bağlıdır. Bu nöqteyi-nəzərdən qeyd etmək lazımdır ki, erməni terrorizmi əsasən, milli, dini, sosial 

və siyasi sferalardan qaynaqlanıb daha dəhşətli formalarda təzahür edir. 

Ermənilərin  əsas  məqsədi  Azərbaycan,  İran  və  Türkiyə  torpaqlarının  bir  hissəsində  etnik 

təmizləmə  həyata  keçirməklə  "Böyük  Ermənistan"  dövləti  yaratmaqdır.  Bölgədə  etnik  üstünlüyü 

olmayan bu xalq məkrli, haqsız iddiaları uğrunda terrorçu imicini daşımaqdan çəkinmir və Yaxın Şərq 

regionunda  sülhün  davamlılığına  təhlükə  törədir.  Ermənistan  və  erməni  lobbi  təşkilatları  beynəlxalq 

hüququn,  ümumbəşəri  dəyərlərin  prinsiplərinə  məhəl  qoymayaraq  terrorçuları  dəstəkləyir  və  onlara 

hər cür yardım göstərir. [2- səh.5] 

XIX  –XX  əsrlərin  sərhədində  erməni  terrorizminin  səciyyəvi  xüsusiyyətləri  yeni  yaranmış 

erməni  terror  təşkilatlarına  da  məxsus  idi.  Eyni  zamanda  XX  əsrin  ikinci  yarısı  və  XXI  əsrin 

əvvəllərində  erməni  terrorizmi  öz  sələflərinin  “zəngin”  təcrübəsinə  söykənərək  daha  genişmiqyaslı 

oldu və stabil olaraq inkişaf edərək, dünyanın bütün regionlarını bürüdü. 

Osmanlı  dövləti  çərçivəsində  ermənilər  xristian  azlığı  təşkil  edirdilər.  Erməni  xristianlığı 

dünyanın başqa qruplarından onunla fərlənirdi ki, Roma  kilsəsinin hakimliyini tanımırdı. Buna görə 

də,  Roma  kilsəsinin  əsas  vəzifələrindən  biri  ermənilərin  arasına  nifaq  salmaq  və  onun  hakimliyini 

tanıyan  müxtəlif  erməni  dini  qruplarının  yaradılması  idi.  Bu  məqsəd  Fransa,  İngiltərə  və  Rusiyanın 

Osmanlı  dövlətində  erməni  icması  daxilində  bu  və  ya  digər  əlaqədar  tərəfin  maraqlarına  xidmət 

edəcək  müxtəlif  qrupların  yaradılması  planlarına  uyğun  idi.  Beləliklə,  geostrateji  planlarının 

reallaşdırılmasında  dini  amildən istifadə  edilməsi  əlaqədar  dövlətlərin  siyasətlərində  əhəmiyyətli  yer 

tuturdu.  Bu  ona  gətirib  çıxartdı  ki,  kilsə  terror  aktlarının  planlaşdırılmasında  mühüm  rol  oynayırdı. 

Eyni zamanda, Fransa, İngiltərə, Rusiya müxtəlif erməni qruplaşmalarına mənəvi və maliyyə dəstəyi 

göstərirdi.  

“Terrorizmin vətəni yoxdur”, “terrorizmin milləti də yoxdur” deyə deyimlər var. “Terrorizmin 

milləti  yoxdur”  deyimi  erməni  terrorizminə  lap  uyğun  gəlir.  Çünki,  Erməni  terrorçuları  onların 

istəyinə  qarşı  çıxan  Erməniləri  də  öldürürlər.  Əgər,  Erməni  terrorizmi  digər  xalqlara  məsələn, 

Azərbaycan,  Türkiyə  türklərinə,  Cənubi  Azərbaycanda  yaşayan  əhaliyə  və  Ermənistanın  maraqlarına 

zidd olan ölkələrə qarşıdırsa, maraqlarına cavab verən ermənilərin öldürülməsi sual doğurur. Deməli, 

Erməni terror təşkilatları birbaşa milləti olmayan terror təşkilatları sırasındadır.  

Erməni  terrorizminin  hədəfi  ümumilikdə  Türk  dünyası  və  ilk  növbədə  onun  ayrılmaz  hissəsi 

olan  Azərbaycan  xalqıdır.  Dəfələrlə  Azərbaycan  xalqına  istiqamətlənən  teror  hərəkatları  edilmiş. 

Səfərov Ramil haqlı olaraq Azərbaycana ekstradisiya olunması və Prezident İlham Əliyev tərəfindən 

əfv olunmasından sonra Ermənistan və onun havadarlıq etdiyi terror təşkilatı ASALA Azərbaycanlıları 

təhdid  etdi.  Hətta,  Macarıstan  səfirliyinə  ölümlə  cəzalandıracaqları  diplomatların  siyahısını  da 

göndərdi. Bu terrorun hələ də bəşəriyyət üçün təhlükə olaraq qaldığını, Ermənistanın açıq aşkar terrora 

dəstək verdiyini göstərdi. [3- səh.5] 

 

Erməni terrorçuları bu gün də aşağıdakı xülyalara xidmət edirlər:  



1) “Böyük Ermənistan” ideyasını reallaşdırmaq;  

2) Erməni xalqının 1915-ci ildə soyqırıma məruz qaldığını sübut edərək, kompensasiya almaq;  

3) Dünya dövlətlərinin siyasi həyatında həlledici rol oynamaq. 


Yüklə 8,12 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   66   67   68   69   70   71   72   73   ...   78




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin