IŞARƏ ÜNİversitelerdeki muhasebe eğİTİMİNİN İŞletme beklentileriNİ karşilama

1.2.2. Mesleki Eğitimin Nitelikleri

Mesleki ve teknik eğitim konusunda her zaman temel eğitimden farkının ne olacağı söz konusu olmuştur. Bu konuda genel kanı mesleki eğitimin teorikle beraber olma koşuluyla pratik ağırlıklı olması istenmiştir. Günümüz meslek eğitimini biçimlendiren temel nitelikler aşağıdaki gibi özetlenmektedir (Sezgin, Doğan ve Alkan, 1980):

• 
  Mesleki eğitimin temeldeki prensibi alışkanlık psikolojisine dayanan öğrenme esasıdır,
  
• 
  İş sahasındaki değişimlere göre içeriğini güncelleştiren ve değişen düzene uyum sağlayan meslek eğitimi kuram ve pratikte esas bir kavramdır,
  
• 
  Toplumun tümüne ve iş dünyasına odaklanan eğitim kurumları genel anlamda mesleki eğitim verirler,
  
• 
  Ortam, meslek eğitiminde iş dünyasının kendisi veya simülasyon olarak bir benzeridir,
  
• 
  Öğretim içeriği, mesleki eğitimde teori sunanların izahlarından daha çok iş alanında rüştünü ispatlamış şahısların bilgi, yetenek ve faaliyetleri temelinden geliştirilir,
  
• 
  Meslek eğitiminde konunun odaklandığı esas, belirli bir iş sahasındaki aktif iş gücü ihtiyacı açısından kaleme alınmış eğitim programlarının pratiğe dökülmesidir.
  

Mesleki eğitim, bireyi yalnızca bir mesleğe yönelik bir süreç değil, hayatın kendisine ve diğer toplumsal süreçlere ayak uydurmasına yöneliktir.

1.2.3. Mesleki Eğitim Veren Kurumlar

Mesleki ve Teknik Eğitim, örgün kurumların yanı sıra bunun dışında da verilebilmektedir.
Mevcut eğitim sisteminden hariçte olan bireylere de mesleki eğitim olanaklarının sunulabilmesi amacıyla yaygın eğitim veren kurum ve kuruluşlar hizmet vermektedir. Yaygın mesleki eğitim olanaklarından faydalanan bireyler, genellikle iş hayatına başlayan ve ortaöğretimi tamamlayamayanlar ile bir meslek edinmek gayesiyle uğraşan yetişkin bireylerden meydana gelmektedir.
Bunun yanı sıra örgün eğitim kurumlarında eğitim aldığı halde, bireysel olarak kendilerini daha fazla mesleki anlamda geliştirmek amacıyla gelen öğrenciler de yaygın eğitimden faydalanmaktadırlar.
Ayrıca yaygın eğitim; örgün eğitim mekanizması dahil olamayan, yaşından dolayı okuyamayan bireylerin ihtiyaç duydukları eğitimi sosyal, eğitimsel, ailevi, ekonomik, kültürel ve eğitim kurumlar vasıtasıyla ihtiyaçlarına en uygun biçimde pratik tarzda ve farklı eğitim programlarıyla yerine getirmek üzere örgün eğitimi tamamlayıcı niteliklere sahip bir eğitim sistemidir (Alkan vd., 1991: 9). Örneğin, Halk Eğitim Merkezleri ve belediyelerin atölye çalışmaları buna örnektir. En yaygın sistemlerden biri İstanbul’daki İSMEK eğitim kurumlarıdır. Öğrenci olan olmayan her bireye dil kursundan nakışa, tamirciliğe emlakçılığa kadar uzanan eğitim sağlamaktadır.