«jahon sivilizatsiyalari tarixi»

Milodiy I ming yillikda yuzaga kelgan sivilizatsiyalar
Markaziy va Janubi-Sharqiy Hindixitoy, Malakka yarimorolining shimoli va G’arbiy Nusantara orollaridagi mon-kxmerlar va austroneziyaliklar, G’arbiy Hindixitoydagi protobirmaliklar va monlar, shuningdek zamonaviy Yunnanning bir qancha tay-austroosiyo guruhlarining ajdodlarida ilk sinfiy davlat madaniyati va mafkurasining shakllanishi qadimgi Sharq sivilizatsiyalari bilan aloqalarning kuchayishi sharoitida kechgan.
Hindiston hamda Shri-Lankadan hinduiylik va buddizmning kirib kelishi diniy me’morchilik va ikonografiyaning umumqabul qilingan qoidalarining shakllanishiga olib keldi.
Arxeologik tadqiqotlar shuni ko’rsatadiki, Hindixitoy yarim orolining janubidagi Bapnoma shahri kabi nisbatan taraqqiy etgan markazlarda, hind markazining yodgorliklari kirib kelishidan avvalroq qurilishning g’isht va tosh qo’llanilgan avtoxton an’analari mavjud bo’lib, ilk kxmer animistik e’tiqodlariga xizmat qilgan ibodatxonalar barpo etilgan.
Bu hududlarda o’ziga xos obrazlar va mavzularga ega diniy va dunyoviy haykaltaroshlik, naqsh-bezak san’ati mavjud bo’lgan. Milodiy II-V asrlarda Bapnom va Janubiy dengizdagi dengiz kommunikatsiyalarining forpostlari mahalliy madaniyatning hinduiylik va buddizm bilan keng tutashgan zona bo’lgan. Ushbu dinlar austrik xalqlarning ajdodlarga sig’inish e’tiqodi va tabiatning iloha-ruhlari, boy diniy-mifologik an’analariga moslashtirilgan. Me’morchilikda bu podsho hokimiyatining vorisiyligi muqaddaslashtirilgan, Tog’ Podshoning Shiva qiyofasidagi hinduiylashtirilgan e’tiqodi bilan bog’liq ibodatxonalarning barpo etilishida namoyon bo’ldi.
Bapnom Oy sulolasining so’nggi podsholari (kurunglar) (V-VI asr boshlari) Angkor-Boreya rayonida Shivaning Podshoning ilohiy timsoli bo’lgan, muqaddas Tog’da istiqomat qiladigan Girishi va Maxeshvara qiyofasidagi ibodatxonalarini barpo etishgan. Bu an’ana Chenla (Kambudjadeshining o’tmishdoshi) tomonidan qabul qilingan va uning bosh ibodatxonasi Lingvi Vat Pxuda aks etgan.
Mazkur mafkuraviy tasavvurlar bilan bog’liq ibodaxona me’morchiligining yana bir markazi milodiy IV asrda Shiva-Bxadreshvari sulolaviy e’tiqodi yoyilgan qadimgi Tyampa (Janubiy Vyetnamning Markaziy qismidan to shimoligacha) bo’lgan. Kxmerlarda Tog’ Podsho Eysora nomi bilan ma’lum bo’lgan va ibodatxonalar shahri Misonda Shivalingi ibodatxonalari barpo etilgan.
Demak VI asrdayoq mahalliy mahobatli ibodatxona qurilishining ilk shakllari yaratilgan va u keyinchalik o’rta asr klassik me’morchiligiga, aynan “tog’-ibodatxona” shakliga asos bo’lgan. Mahalliy an’analarning hinduiylik (shivaizm, vishnuizm) va buddaviylik tasavvurlar bilan uyg’unlashuvi tufayli “tog’-ibodatxona”ning minorasimon yoki piramidasimon-terassali konstruktsiyasi austroosiyo (monlar, kxmerlar va boshqalar) va austroneziya xalqlari me’morchiligining barqaror modeliga aylandi.
Buddizmning tarqalishi bilan bog’liq bo’lgan yana bir muhim me’morchilik yodgorligi qo’ng’iroqsimon yoki dubulg’asimon stupalar bo’lib, ular “tog’-ibodatxona” bilan bir qatorda qadimgi va o’rta asr Janubi- Sharqiy Osiyo davlatlari diniy me’morchiligining asosiy tuzilmasini tashkil etdi. Dastlab stupalar Quyi Birma va Tailand monlarida va O’rta Iravaddagi pyularning ilk Birma podsholigida keng tarqaldi.