sodda. Chunki, biz uchun muxolifat yangi davming mahsuli sifati-
da istiqlol arafasidagina tilimizda paydo b o id i. Buning o‘ziga xos
omillari bor. Jumladan, qadimda Sharq davlatchiligida adolat tamo-
yillarining ustun turganligi, qonun oldida barchaning tengligi, davlat
va fiiqaro o‘rtasidagi munosabatlaming nihoyatda sodda, ayni paytda
samimiy tizimi mavjudligi butun jamiyatda har tomonlama barqaror-
likka asos boigan.
Qolaversa, muxolifat tushunchasi umuman jahon
davlatchiïigi tajribasida ham XX asr «ixtirosi» sifatida demokratik
jarayonlaming tobora chuqurlashishi sharoitida vujudga kelgan ho-
disadir.
Muxolifat mavjud siyosiy kuchlami taroziga solib turadigan,
jamiyat taraqqiyoti muvozanatini saqlab turadigan,
uning ravnaqi
yangidan-yangi tamoyillarini ishlab chiqishga da’vat etadigan ijobiy
voqelik. Biroq, biz ana shu voqelikning haqiqiy mazmunini kashf
etolganimiz yo‘q.
Ochig‘ini aytganda bizda hozirgacha muxolifat boim agan va
hozircha yo‘q. 1980-yillaming oxiri va 90-yillaming boshlarida de-
mokratiya o‘yinlari avj olgan paytda bir guruh kishilar o‘zlarini turli
tomonga urishdi. Ulaming ayrimlari shon-shuhrat va amalga intilish
orzu-istagida bo‘lsa, bir qismi yuqori
partiyaviy kurslarda ishlab,
uning imtiyozlaridan foydalangan va keyinchalik ana shu imkoni-
yatlardan quruq qolib, oldingi kiborona hayotini qo‘msab qolgan
kishilar edi. Ularga ergashganlar esa hayotdan norozi boigan, tur-
mushda o ‘z o ‘mini topolmagan, jamiyatga nimadir berishdan ko‘ra
undan ko‘proq narsa olishga ishtiyoqmand boiganlardir.
Umuman
olganda muxolifat deb atalgan bu guruhlami muxolifatchilar emas,
balki hayotdan norozilar, deb atash mumkin. Bundaylar esa, taassuf-
ki, har qanday sharoitda, har qanday jamiyatda
va hatto eng rivoj-
langan mamlakatlarda ham mavjud. Bu tabiiy hodisa. Chunki, mav
jud siyosat, tartib-qoidalar, qonunlar qaysidir jihati bilan cheklangan
boiadi. Ular aholi barcha tabaqasining talab-ehtiyojlarini to ia qam-
rab ololmaydi. Qisqa qilib aytganda, tartib-intizomning chegarasi
bor, ehtiyojlar esa nihoyasizdir. Ana shu holatning o ‘zi qonunlami
doimo takomillashtirib, qo‘shimchalar bilan
boyitib borishni taqo-
zo etadi. Demak, hech qachon mukammal demokratik hayot mav
jud boim aydi. U doim füqarolar talabi, hayot ehtiyoji va yangidan-
yangi ijtimoiy-siyosiy jarayonlar ta’sirida o‘zgarib, rivojlanib, boyib
boraveradi.
Prezident I. Karimov muxolifat tushunchasi
xususida gapirar
ekan,
Dostları ilə paylaş: