MƏKTƏBLƏR
Azərbaycan müvərrixi hankı bir nöqteyi-nəzərdən ölkəyə baxsa, onun iki dövrünü görməlidir: 1905-ci sənədən əqdəm və sonra. Rus-yapon müharibəsi, daha doğrusu, rusların Uzaq Şərqdə yaponlar kimi ufacıq bir millətə məğlub olmaları bütün Şərqin, bilxassə müsəlmanların gözünü açdı. O dövrdən bəri Rusiya türk tatarları maarifə doğru sabit qədəmlər atıb gəlməyə başladılar. İran təsirində boğulan Azərbaycan bir sənə zərfində farslığı haman məktəblərindən qaldırdı. Şeyx Sədinin cocuqlar həzm etməyən fəlsəfəsi yerinə şirin “Vətən dili”, “Ana dili” kitabları meydana çıxdı. Məktəblərimiz zindanlığını qaib edib, milli duyğular saçmağa başladı. Milli qız məktəbləri açıldı. Köylər belə, qızlarını məktəbə göndərməyə çalışdılar.
Milli məktəblər ilə bərabər, Azərbaycan çocuqları hökumət edadilərinə dolduruldu. Tam mənasıyla maarifə alışdıq. On sənəlik ufacıq bir zamanda böyük addımlar atdıq. Şimdi həmd olsun, Rusiyanın və xaricin darülfünunlarında bir çox tələbələrimiz var. Qızlarımız belə, çarşaf kölgəsindən xilas olub, asudə bir tərzdə elmə sarılırlar. Rusiyanın böyük şəhərlərində ali məktəb talibələrimiz də var. Rus hökuməti bizi boğduğu üçün müntəzəm milli məktəblər açmağa müvəffəq olamayırdıq. Müstəqil dövlətimizdə, əminəm ki, məktəblərimiz son Avropa üsullarında təşkil olunur və qabiliyyətli çocuqlarımızın istedadlarını inkişaf etdirir.
Dostları ilə paylaş: |
