A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q
219
Otaqdan çıxdıq. Qucaqladı
öpdü məni ki, sağ ol. Mən danı‑
şanda topa yaxşı güllə qoyurdun. Amma bu bir zarafat idi.
Axşam yenə də bir yerdəydik. İbrahimin çaylı‑şokoladlı, vis‑
kili, dostları ətrafında olan otağında. Belə bizim kasıb vaxtı‑
mızda olurdu. Şıxovda kütüm balığının qızartması, “Ağ şəhər”
kafesində düşbərə, Göyçə xəngəlxanasını hələ demirəm.
Dostları ilə paylaş: