M ü n d ə r I c a t

Onlardan biri – fitosenozun strukturunun yenidən qurulmasıdır.  Mə-

sələn,  ekoloji  taxçalarda  bitkilərin  differensasiyası  prinsipinə  əsaslanaraq, 

ənənəvi  monokulturadan  polikultur  səpinə  keşmək  olar.  Belə  tarlalar  ener-

getik  baxımdan  daha  sərfəlidir.  Onlardan  vegetasiya  müddəti  ərzində  bir 

neçə dəfə və müxtəlif məhsul almaq olar. Bu zaman məhsuldarlıqla yanaşı 

əkinlərin yüksək davamlılığı da təmin olunur.  

İkincisi  -  bitkilərin  horizontal  rotasiyasını  yaratmaqla  növbəli  əkin-

lərin  tətbiqi  də  perspektivlidir.  Bu  halda  məkanca  müxtəlif  cinsli  aqrofito-

senozlar yaradılır, hansı ki, müxtəlif entomofaqların daimi ehtiyatını  yarat-

maq olar.  

Üçüncüsü  –  pozulmuş  torpaqların  təsərrüfat  dövriyyəsinə  keçməsi 

üçün təbii bərpaedici proses kimi çoxillik meyvə ağaclarının əkilməsi əhə-

miyyətli və rasionaldır.  Bu torpağın həyatına daha az qarışmağa, ehtiyatları 

qorumağa imkan verir. Nəzərə almaq lazımdır ki, alaq otlarına dözümlülük 

təsərrüfat  növlərinin  heterogen  sortlarında  daha  yüksəkdir.  Buna  görə  də 

alaq otlarına qarşı bioloji mübarizədə əsas prinsip ekoloji taxçanın zaman və 

məkanca  maksimum  doldurulması  olmalıdır.  Fitosenozların  uzun  müddətli 

istifadəsinin  konstruksiyalaşmadsı  üçün  bitkilərin  həyat  formalarının    və 

ekotiplərinin  seçilməsi  zamanı  ekoloji  mühəndislik  metodunun  inkişafı 

mühüm rol oynayır.