www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
249
Vahabzadə məsələni açıq şəkildə qoyaraq sual edirdi ki, bu
yadları Vətənə kim çağırmışdır? Əgər onlar çağırılmamış
«qonaq»lardırsa Azərbaycanın taleyini də həll edə bilməzlər.
Azərbaycanın taleyini yalnız onun öz oğulları, Oğuz xaqanın
nəsili həll etməlidir. O Oğuz xaqanın nəsli ki, indi onu əsarət
altında saxlayanlardan biri fars, onu «xər», digəri, rus isə
«baran» adlandırır [219, 79]. Bizə elə gəlir ki, artıq bu poema-
sında Vahabzadə sovet köləliyinə qarşı ciddi etirazını
bildirmişdi.
Həmin dövrdə gənc şairlərimizdən Xəlil Rza da milli
dilin xalqın həyatında oynadığı mühüm rolu dəyərləndirmiş və
onun ruslar tərəfindən ikinci dil halına gəlməsinə qarşı çıxmışdır.
Milli şairimiz yazırdı ki, vaxtilə ərəblər, farslar və başqa millətlər
bu dilin varlığına göz yumsalar da, «lakin yenə o yaşadı». Bu
mənada, o, dolayısıyla ruslara çatdırırdı ki, bu dil onların
qarşısında da əyilməyəcəkdir: «Mənim dilim məğrur baxmış
üzərindən gəlib keçmiş, Ürəyini dəlib keçmiş oxların qanlı
ucuna. Baş əyməmiş ərəblərin qol zoruna, dil zoruna, qılıncına,
qırmancına! Baş əyməmiş! Baş əyməyir! Əyməyəcək» [195
c
,
167].
Bu dövrdə Rəsul Rza isə bəzi şeir və poemalarında
müəyyən qədər Sovet rejiminə və onun yalançı beynəlmiləlçilik
ideyasına qarşı çıxmışdı. O, xüsusilə, Mikayıl Müşfiqə və digər
repressiya qurbanlarına həsr etdiyi «Qızılgül olmayaydı»
poemasında Sovetlər Birliyinin mahiyyətini göstərmək istəmişdi.
Eyni zamanda hiss olunur ki, Rəsul Rza vaxtilə M.Müşfiqi məhv
edən bolşevizmin indi onu da hədələdiyini yaxşı anlayır: «Vaxt
oldu ki, araya girdi qor-qoduqlar. Sənəti yumruqla, ilhamı
zirzəmilə qorxutdular. Bir də gördün, əldə möhürlü mandat,
gəldi ədəbiyyat darğaları… Neçə mərd oğulların adı silindi
|