www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
257
istifadə edən bir çox Avropa dövlətlərini də razı sala bilən bir
addım atılmışdı. Lakin imperiya ideoloqları yaxşı anlayırdılar ki,
ərəb əlifbasından imtina etməklə SSRİ-nin tərkibindəki türk
dövlətləri müsəlman dünyasından, islam mədəniyyətindən
müəyyən dərəcədə uzaqlaşsa da, başqa tərəfdən eyni əlifbanı
qəbul edən Türkiyə ilə isə bir o qədər yaxınlaşmış olmuşdur.
Bunun gələcəkdə SSRİ üçün böyük bir təhlükə mənbəyi
olduğunu görən, eyni zamanda, başdan imperiya əsarəti altında
olan türk-tatar və müsəlman xalqlarının istər Türkiyə, istərsə də
Avropa dövlətləri ilə əlaqəsində qətiyyən maraqlı olmayan sovet
ideoloqları 1920-ci illərin sonu, 1930-cu illərin əvvəllərindən
etibarən Azərbaycanın və b. türk dövlətlərinin və xalqlarının,
gələcəkdə rus əlifbasına keçə bilməsi ideyasını yaymağa
başlamışlar.
Maraqlıdır ki, latın əlifbasını türk əlifbası adlandırıraq bir
müddət onu müdafiə edənlər, rus əlifbasının zorla tətbiqi meylini
hiss etdikdən sonra, bəzi beynəlmiləlçi bolşeviklər həm türk
anlayışından, həm də müdafiə etdikləri türk əlifbasından imtina
etdilər. Bu baxımdan S.Ağamalıoğlu Azərbaycanın SSRİ və
bütün Şərqdə ilk dəfə olaraq rəsmən latın qrafikasına keçməsini
böyük qələbə saydığı halda [166, 36], həmin hadisənin üstündən
bir il ötməmiş türk əlifbası adlandırdığı latın qrafikasından rus
əlifbasına keçməyin zəruriliyindən bəhs etmişdir: «Azərbaycan-
lıların yeni latın əlifbasına keçmək yolu, gələcəkdə onların rus
əlifbası qrafikası üzrə düzəldilmiş yeni əlifbaya keçmək işini bir
qədər asanlaşdıracaqdır» [166, 37]. Artıq türk əlifbası
beynəlmiləçiliyin içində əriyərək yox olur, onun yerini rus
əlifbası tuturdu. Beləliklə, yarım əsr ərzində bir millətin üç
əlifbadan istifadə etmək məcburiyyətində qalması faciəsini
görmək, bunu oybektiv qiymətləndirmək və etiraz etmək
|