www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
144
144
bununla da 1917-ci ilə qədərki tərəddüdlü mövqeyinə bolşevik
don geyindirməyə çalışmışdır.
Ancaq hazırda bəzi tədqiqatçılar (A.Hacıyeva və b.) iddia
edirlər ki, Nərimanovun bu cür fikirləri onun vaxtilə dinə
münasibətdə “ittihadi-islamçılar”a (Hüseynzadə, Ağaoğlu və b.)
nisbətən daha rasional mövqe tutması ilə bağlı olmuşdur [94,
17]. Çünki A.Hacıyevaya görə, «ittihadi-islamçılar»ın
(Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu və b.) baxışları xülya olduğu halda,
N.Nərimanov gerçəkçi olmuşdur. Bu mənada, o yazır ki, «dini
xülyaların sosializmlə qarışıq salınması N.Nərimanovun
baxışlarına yad idi» [94, 61]. Hacıyevanın «dini xülya» dediyi
Ağaoğlu, Hüseynzadə tərəfindən irəli sürülən müsəlman
xalqlarının oyanışı, azadlığı və birliyi idi. Vaxtilə sovet
ideoloqları onların bu ideyalarını tamam başqa mənaya yozmuş
və təhrif etmişlər. Görünən odur ki, indi də sovet təfəkkürünün
bu düşüncəsindən bir çoxları qurtulmamışdır. Ona görə də,
günümüzdə də Ağaoğlu, Hüseynzadə «ittihadli-islamçılar»
adlandırılır, onların islamçılıq və türkçülüklə bağlı fikirləri «dini
xülya» kimi qələmə verilir. Bunu, A.Hacıyevanın «ittihadi-
islamçılar»ın baxışlarını ifadə edərkən yazdığı sözlər də təsdiq
edir: «Müxtəlif ərazilərdə yaşayan, müxtəlif iqtisadi, siyasi-
ictimai inkişaf yolu keçmiş xalqların islam bayrağı altında
vahid millət halında birləşə biləcəyi utopik bir xülya təsiri
bağışlayır» [94, 16-17]. Əslində Ağaoğlu, Hüseynzadənin
nəzərdə tutduğu «vahid islam milləti»nin yaranması deyil,
müsəlmanlar arasında mənəvi birlik və mənəvi oyanışın
yaranması idi. Bütün bunlar SSRİ dövründə təhrif edilmiş və
sovet ideologiyasına uyğunlaşdırılmışdır. Bir sözlə, SSRİ
dövründə milli ideoloqların fikirləri bir, rus bolşevizminə xidmət
edənlərin düşüncələri isə digər istiqamətdə təhrif edilmişdir.
|