www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
211
dövlətinin birləşməsini milli sülhün möhkəmləndirilməsi kimi
qiymətləndirən Axundov iddia edirdi ki, bu birləşmənin
əleyhinə çıxış edən müsavat, daşnak və menşevik ziyalıları isə
tək deyillər [20, 70]. Axundov özünü və özü kimi yerli
bolşevikləri inandırmağa çalışırdı ki, ZSFSR-in yaradılması
müsavatçıların dediyi kimi, istiqlaliyyətin məhv olması,
millətin hüququnun tapdalanması demək deyildir. Əksinə,
Cümhuriyyət dövründə istiqlal formal xarakter daşımış, güya
əsil istiqlal Azərbaycanda sovet hakimiyyətinin qurulması ilə
mövcud olmuşdu. Onun fikrincə, Fransa, İngiltərə və başqa
dövlətlər Azərbaycan, Gürcüstan və Ermənistanın bir-birindən
və bunların hamısının Rusiyadan tamamilə ayrılmasını tələb
etməklə, qüvvələri parçalayıb Şura cümhuriyyətlərini
asanlıqla aradan götürmək istəyirmişlər [20, 78]. Onun
fikrincə, milli şovinizmə qarşı beynəlmiləlçilik, milli ədavətə
qarşı sinfi ədavət, imperializmə qarşı isə kommunizm irəli
sürülməlidir [20, 162].
Maraqlıdır ki, Axundov SSRİ dövründə baş qaldıran
milli təmayülçülüyü isə Azərbaycan Cümhuriyyəti dövrü ilə
əlaqləndirirdi. Guya, Milli hökumətin zamanında elə
xəyanətlər, bərbadlıqlar törədilmişdir ki, məmləkətdə
təxribatdan başqa bir şey qalmamışdır və bolşeviklər bu
təxribatı aradan qaldırmalıdır. Ancaq az sonra o etiraf edirdi
ki, əslində problem Cümhuriyyət hökuməti ilə deyil,
bolşeviklərin özü ilə bağlıdır. Daha doğrusu, Axundov
Mərkəzin təsiri altında açıq şəkildə yaza bilmirdi ki,
Azərbaycanda hakimiyyət Moskvanın buradakı erməni və rus
mənşəli
nümayəndələri
əlindədir,
bu
da
türklər-
azərbaycanlılar arasında ciddi narazlıq doğurur. R.Axundov
yalnız onu etiraf etməli olurdu ki, Azərbaycanda rəsmən Şura
|