Masalli folkloru 2

Şahın qiyməti

Bir ölkənin şahı olur. Vəziri çağırıb deeb ki, mənim qiy­mətimi tapun. Vəzir gəlib qalıb məətəl, arvad deeb, nə iş­di? Vəzir danışıb olanı. Deeb, get 40 gün möhlət al. Gedib 40 gün möhlət alıb. Atı minib, düşüb kətdərə. Gəlib, kəndə gi­rən­də görüb bi qız uşağı 8 yaşında durub. Deeb ki, qızım mənə bir az su. Deeb ata, düş yerə atdan. Düşüb, gəlib deeb atan harda­du? Deeb atam dava əkməyə gedib, bəs anon, deeb anam borc verməyə gedib. Deeb hə bu uşağda hikmət var. Bir­dən gorüb kişi əlində bel, arvad da əlində qab gəlir. So­ruş­du kişidən, de­yir, mən getmişdim bostan əkməyə. Biyazzan sora yetişə­cək, uşağ-muşağ gələcək yığmağa danışığ olacağ. Bı arvad da gedib kimsə dunyasını dəyişib ora ehsan aparıb, indi biz ölən­də də gətirəcəylər. Deeb, bəli, gəlün mən də siz­dərə dər­dimi deyim. Mən vəzirəm, şah məni göndərib ki, onun qiymətini öy­rənim. Qız deeb:

– Əmi, cörəgüü ye, o mənim əlimdə. Ta onnan hasan şey yoxdu.

Bəli, vəzir icazə alıb qızı götürüb gəlib. Qız deeb:

– Getginən 14 metrə ağ alginan, bi də sitir kafir al.

Ağ alıb, sitir kafir alıb gətirib, gətirənnən sora, deeb:

– Hə, tapdun?

Deeb:

– Hə tapdım.

Vəzirlə qız ağla sitir kafiri götürüb gəliblər saraya. Qız əyanları yığıb hamısını, şah oturub orda, qız gətirib, deeb, şah baba, sənin qiymətin budu. Şah bağlamanı açıb, açannan sora görüb kəfəni, sitir kafiri, deeb:

– Camaat, bilin və agah olun, ay mənim millətim. Bu dovlət, bı dünya, hamısı xalqındı, mənim döör.

Deeblər:

– Axı sənin bu qədər xəzinön var, filan.

Deeb:

– Xeyr, o xəzinə, dövlət mənim döör, xalqındı. Bu ölkə­nindi, fəqir-füqaranındı.

Əlindəki kəfəni, sitir kafiri göstərərək deeb:

– Bınnan da artıq mənim dövlətim yoxdu.