Biri qonağ gedir. Getdiyi adam da kəndin ortasında olur. Bu da kəndin o başında olur. Hər gecə bu vaxtlar televizor yox, zad yox, işığ da lampa işığı olub. Hardasa bir 50-60 ilin söhbətidi. Gəlib, oturublar. Demə, bu qorxağ imiş. Gecə də o qədər çölə çıxan döyülmüş də. Görür ki, hava qaralır. Ev yiyəsi deyib ki, otur ötürərərm, otur ötürərərm. Demə, ev yiyəsi özü də qorxağ imiş. Saat 10 olub, 11 olub, bu evinə getməy istiyir. Gəlib ki, bunu ötürsün, sora deyib ki, axı mən özüm də qorxağam axı, bə məni kim ötürəcəy? Deyib, hə, onda gərək səni də mən ötürüm. Helə, helə bir də görüblər səhər açılıb.
