Əminninin on iki dənə camışı varmış. Camışlar da bir-bir mındar olurmuş. Axırıncı camışı qalır. Bi gün arvad gəlir ki, bıy a kişi, camış mındar olur tez gəl kəsək heç olmasa başını kəsək mındar olmasın, verərsən əttiyə. Kişi gəlir başına bıçağı qoyanda göy bi gurulduyur, bi gurulduyur, ildırım çaxır. Əminni əlin uzadır göyə diyir nə istiyirsən axırıncısın kəsirəm.
Xiyabanı balaca tikə bilmirdin?
Oğlunun təzə tikdirdiyi evə girib çaş-baş qalan Kərbəlayı Əliməmməd deyir:
