Muloqot mavzui va ynalishiga kra, uning: a) ijtimoiy ynaltirilgan (keng jamoatchilikka qaratilgan va jamiyat manfaatlaridan kelib chiqadigan muloqot); guruhdagi predmetga ynaltirilgan (o’zaro hamkorlikdagi faoliyatni amalga oshirish mobaynidagi muloqot-mehnat, ta’lim jarayonidagi yoki konkret topshiriqni bajarish jarayonida guruh a’zolarining muloqoti); shaxsiy muloqot (bir shaxsning boshqa shaxs bilan o’zaro muammoli savollarini ochish maqsadida rnatgan munosabatlari); pedagogik muloqot (pedagogik jarayonda ishtirok etuvchilar o’rtasida amalga oshiriladigan murakkab o’zaro ta’sir jarayoni) turlari farqlanadi.
Har bir muloqot turining z qonun-qoidalari, ta’sir usullari va yl-yriqlari borki, ularni bilish har bir kishining, ayniqsa odamlar bilan doimo muloqotda bladiganlarning burchidir.
Muloqot jarayonining murakkab psixologik tabiatini bilish, turli sharoitlarda samarali munosabatlar rnatish malakasini oshirish uchun uning tarkibiga kiruvchi har bir element yoki blaklar bilan alohida tanishib chiqamiz.
Muloqotning kommunikativ tomonideyilganda, uning shaxslararo axborotlar, bilimlar, g’oyalar, fikrlar almashinuvi jarayoni sifatidagi vazifalari nazarda tutiladi. Bu jarayonning asosiy vositasi bo’lib til xizmat qiladi. Til shaxslar o’rtasida aloqa vositasi bo’lib, uning yordamida kishilar bilgan ma’lumotlari va hokazolarni bir-birlariga yetkazadilar. Ma’lumki, aloqa vositasi sifatida nutqning asosan ikki turi farqlanadi: yozma nutq hamda og’zaki nuqt. Og’zaki nuqtning zi dialogik va monologik turlarga blinadi.
Dialogik nutqning mazmuni, uning xarakteri, davomiyligi muloqotga kirishgan shaxslarning shaxsiy qarashlariga, qiziqishlariga bir-birlariga bo’lgan munosabatlariga, maqsadlariga bevosita bog’liq bladi. SHuning uchun ham qituvchi bilan quvchining, siyosiy rahbarlarning, diplomatlarning, kchada uchrashib qolgan dugona-larning dialogik suhbatlari bir-biridan farq qiladi.
Monologik nuqt esa bir kishining boshqa kishiga yoki kishilar guruhiga nisbatan murojaati bo’lib, uning psixologik tuzilishi, fikrlarning mantiqan tugal bo’lishi, gapirayotgan paytda grammatik qonun-qoidalarga rioya qilish kerakligi kabi shartlari mavjud. Masalan, mahruzaga tayyorlanayotgan talaba tayyorgarlik paytidan boshlab, mahruza qilib blgunga qadar, qator ichki kechinmalarni boshdan kechiradi, unga kp kuch va vaqt sarflaydi. Dialogik nutqqa nisbatan bu nutq turi murakkabroq hisoblanadi.
Odamlar muloqot jarayonida szlardan tashqari turli xil harakatlardan, qiliqlardan, holatlardan, kulgu, ohanglar va boshqalardan ham foydalanadilar. Qiliqlar, mimika, ohanglar, txtashlar (pauza), hissiy holatlar, kulgu, yig’i, kz qarashlar, yuz ifodalari va boshqalar o’zaro muloqotning nutqsiz vositalari bo’lib, ular muloqot jarayonini yanada kuchaytirib, uni tldiradi, ba’zan esa nutqli muloqotning rnini bosadi.
Buyuk yozuvchi L.Tolstoy odamlarda kulguning 97 xil turi hamda 85 xil kz qarashlari turi borligini kuzatgan. G.M. Andreevaning yozishicha, odam yuz ifodalari, nigohlarning 2000 ga yaqin ko’rinishlari bor. Ayniqsa, birinchi bor uchrashganlar kzlar tqnashuvi, nigohlarning roli keyingi muloqotning taqdiriga kuchli ta’sir ko’rsatishi maxsus tadqiqotlar jarayonida rganilgan. Bularning barchasi muloqotning hissiy tomondan boy, mazmundor bo’lishini tahminlab, odamlarning bir-birlarini tushunishlariga yordam beradi. Muloqotning noverbal vositalarining milliy hamda hududiy xususiyalari borligini ham alohida ta’kidlab o’tmoq lozim. Masalan, zbek xalqining muloqot jarayoni boy, o’zaro munosabatlarining bevosita xarakteri unda shunday vositalarning ko’proq ishlatilishi bilan bog’liq. Bolalarning o’z yig’isi bilan onasiga o’z his-kechinmalari hamda xohishlarini bildirishlari ham bolalarning yosh hususiyatlariga bog’liq. Boshqa millatlar madaniyatiga nazar tashlanadagan bo’lsa, ularda ham ba’zi bir muloqot vositalarining turli millatlarda turlm maqsadlarda ishlatilishining guvohi bo’lish mumkin. Bolgarlar agar biron narsa bo’yicha fikrni tasdiqlamoqchi bo’lishsa, boshlarini u yoq-bu yoqqa chayqashar, inkor qilishmoqchi bo’lsa-chi, aksincha, bosh siltashar ekan. Ma’lumki, zbeklar, ruslar va bir qator boshqa millatlarda buning aksi.
Noverbal muloqotda suxbatdoshlarning fazoviy joylashuvlari ham katta ahamiyatga ega. Masalan, ayollar kproq hissiyotlarga boy bo’lganliklari sababli, suhbatlashayotganlarida bir-birlariga yaqin turib gaplashadilar, erkaklar o’rtasida esa doimo fazoviy masofa bladi. Olimlarning aniqlashlaricha, bolalarni odatdagiday orqama-ketin tqazib qitgandan ko’ra, ularni yuzma-yuz tqazib davra qilib qitgan mahqul bo’lib, chunki bunday sharoitda quvchilarda ham javobgarlik hissi yuqoriroq blar ekan hamda emotsiyalar almashinishgani uchun ham guruhdagi psixologik vaziyat ijobiy bo’lib, bolalarning predmetga va bir-birlariga munosabatlari ancha yaxshi blar ekan.
Demak, ta’lim-tarbiya jarayonini tashkil etishda muloqotning barcha vositalariga, ayniqsa, nutqqa e’tibor berish kerak. Bolalarni ilk yoshlik chog’laridanoq nutuq madaniyatiga o’rgatish, nutqlarini stirish choralarini ko’rish zarur. Pedagog shunday nutq madaniyatiga ega bo’lishi kerakki, u avvalo uning faoliyatini to’g’ri tashkil etishni tahminlasin, qolaversa, bolalarda nutqning sishiga imkoniyat bersin7.
Muloqotning bu xususiyati kishilarning muloqot jarayonida birgalikdagi faoliyatda bir-birlariga amaliy jihatdan bevosita ta’sir etishlarini tahminlaydi. SHu tufayli odamlar hamkorlikdagi ishlash, bir-birlariga yordam berish, bir-birlaridan o’rganish, harakatlar muvofiqligiga erishish kabi qator qobiliyatlarini namoyon qilishlari mumkin. SHu tufayli qituvchi bola shaxsiga maqsadga yo’nalgan holda ta’sir ko’rsatishi mumkin. Aslini olganda, har qanday muloqot, agar u bemahni, maqsadsiz, quruq gaplardan iborat blmasa, doimo muloqotga kirishuvchilarning xulq-atvorlarini, ularning ustanovkalarini o’zgartirish imkoniyatiga ega.
Jamiyat miqyosida oladigan bo’lsak, odamlarning turli sharoitlarda o’zlarini tutishlari, xulq-atvorlarining boshqarilshi ma’lum psixologik qonuniyatlarga bog’liqligini ko’rish mumkin. Bunga sabab jamiyatda qabul qilingan turli normalar, qonun-qoidalardir. CHunki, o’zaro muloqot va o’zaro ta’sir jarayonlarida shunday xatti-harakatlar obrazlari kishilar ongiga singib boradiki, ularni har bir kishi norma sifatida qabul qiladi. Masalan, smir bola, umuman yoshlar jamoat joylarida kattalarga o’rin bshatib berishlari kerakligi ham xulq-atvorlarining bir normasi. SHu normaga amal qilish yoki qilmasligi ijtimoiy nazorat tizimi orqali boshqariladi. Ya’ni, yuqoridagi sharoitda agar o’smir bola avtobusda qariyaga joy bshatmasa, jamoatchilik o’sha zahoti uni ijtimoiy tartibga chaqiradi. Demak, har bir shaxs turli sharoitlarda turlicha rollarni bajaradi, bu rollarning qanday bajarilayotganligi, odamlarning kutishlariga mos kelishligi ijtimoiy nazorat tizimi orqali kuzatib turiladi. SHuning uchun ham muloqotga kirishgan kishilar doimo o’z xulq-atvorlarini, qolaversa, o’zgalarning xulq-atvorlarini nazorat qilib, harakatlarda bir-birlariga moslashadilar. Lekin ba’zan shunday bo’lishi ham mumkinki, rollarning ko’pligi rollarning ziddiyatiga olib kelishi mumkin. Masalan, maktab o’qituvchisining o’zi o’qitayotgan sinfda farzandi bo’lsa, dars paytida shunday ziddiyatni boshdan kechirishi mumkin, ya’ni bir vaqtning zida ham ota, ham qituvchi rolini bajarishga majbur bladi. Yoki xulqi yomon o’quvchining uyiga kelgan o’qituvchi bir vaqtning zida ham qituvchi, ham mehmon rollari o’rtasida qiynaladi.
Turli rollarni bajarayotgan shaxslarning o’zaro muloqotlari kutishlar tizimi orqali boshqariladi. Masalan, xohlaydimi yoki xohlamaydimi, qituvchidan ma’lum harakatlarni kutishadiki, ular qituvchi roliga zid blmasligi kerak. O’z rollariga mos harakat qilgan, doimo me’yor mezonida ish tutgan kishining harakatlari odobli harakatlar deb ataladi. Masalan, qituvchining odobi, o’z kasbini ustasi ekanligi, bolalar qalbini tushuna olishi, ularning yosh va individual xususiyatlarini hisobga olgan holda ish tutishi uning odobga ega ekanligining belgisidir. Odobsiz odam esa buning aksidir.
Demak, o’zaro muloqot jarayonida bir odam ikkinchi odamga psixologik ta’sir ko’rsatadi. Bu ta’sir ikkala tomondan ham anglanishi yoki anglanmasligi mumkin. Ya’ni, ba’zan biz nima uchun bir shaxsning bizga naqadar kuchli ta’siriga ega ekanligini, boshqa bir esa, aksincha, hech qanday ta’sir kuchiga ega emasligini tushunib yetamiz. Bu esa pedagogikada muhim munozarali savoldir. Har bir pedagogning o’z ta’sir uslublari va ta’sir kuchi bladi. O’qituvchi shaxsning bolalarga ta’siri quyidagi eksperimentda juda yaqqol kuzatilgan. Boshlang’ich sinf o’quvchilariga anchagina yinchoqlar berib, shularning ichida faqat bittasiga, qizil yog’och yinchoqqa tegmaslik aytilgan. Bolalar yolg’iz qoldirib, harakatlari pinhona kuzatilgan. Juda ko’p bolalar taqiqlangan yinchoqqa baribir tegishgan. Eksperimentning ikkinchi seriyasida endi barcha o’yinchoqqa tegish mumkinu, faqat qizil qutichaning qopqog’ini ochish mumkin emas, deb aytilgan. SHu quticha tepasiga esa shu bolalarning qituvchisi surati ilib quyilgan. Bu seriyada birinchisiga qaraganda “tahqiqni buzuvchilar” soni keskin kamaygan. Demak, bu narsa qituvchi shaxsining bola harakatlariga ta’sirini yaqqol isbotlab turibdi.
SHaxslararo ta’sir haqida gap ketganda, qituvchi obryining roli xaqida ham aytish lozim. CHunki, obrli odam doimo sha obr qozongan guruhida o’z mavqeiga va ta’siriga ega bladi. SHaxs obryi uning boshqa shaxslarga irodaviy va emotsional ta’sir ko’rsata olish qobiliyatidir. Ma’lumki, obr amal yoki hayotiy tajriba bilangina orttirilmay, uning haqiqiy asosi-shaxsning odamlar bilan to’g’ri munosabati, undagi odamiylik xislatlarining, boshqa ijobiy xislatlarining uyg’unlashuvidadir. Psixologik obr-ta’sir ko’rsatishning eng muhim mezonidir.
Muloqot jarayonida odamlar bir-birlari bilan ma’lumotlar almashib, o’zaro ta’sir ko’rsatibgina qolmay, balki bir-birlarini to’g’riroq va aniqroq anglashga, tushunishga va idrok qilishga harakat qiladilar. Bu tomon shaxsiy idrok va tushunish bilan bog’liqdir.
Birgalikdagi faoliyat jarayonida shaxslarning bir-birlarini to’g’ri tushunishlari va aniq idrok qilishlari muloqotning samarali bo’lishini tahminlaydi. Rus psixologi A.A.Badalev boshchiligidagi laboratoriya bir-birlarini idrok qilish mexanizmlarini aniqlash borasida qator psixologik qonuniyatlarni kuzatgan. Bunday mexanizmlarga indentifikatsiya, refleksiya va stereotipazatsiyalar kiradi.