2. Tilshunoslik fanining predmeti va vazifalari. Tilshunoslik - fani tilning paydo bo’lishi va rivojlanishi tila va
tafakkur, til va jamiyat o’rtasidagi munosobatlar, tilning jamiyatdagi o’rni,
uni tajlil qilish usullari va shu kabi masalalarni o’rganadi .
Til haqidagi,
uning ijtimoiy tabiati, vazifasi, ichki tuzilishi, tasnifi, muayyan
tillarning amal qilish (faoliyat) qonunlari, tarixiy taraqqiyoti haqidagi
fan.
Sun'iy tillar - maxsus yaratilgan xalqaro tillardir. Esperanto tili
bunga misol bo`la oladi. Bu til 1887 yilda polyak L.Zamengof tomonidan
yaratilgan bo`lib, keyingi yillarda muallifning o`zi va boshqa shaxslar
tomonidan mukammallashtirilgan. Uning grafikasi lotin alfavitida,
so`zlarning ko`pchiligi Yevropa tillaridan olingan, grammatikasi
agglyutinatsiya prinsipiga asoslangan. Undagi grammatik qo`shimchalar
so`zlarning grammatik formasini o`zgartirish imkoniyatini beradi. Bir
qo`shimcha bir grammatik ma'no anglatishi bilan esperanto turkiy va fin –
ugor tillarini eslatadi. Hozirgi kunda u ancha keng tarqalgan sun'iy
tillardan biridir. Bu tilda axborotlar chiqariladi, bir qancha mashxur klassik
asarlar tarjima qilingan. Ba'zi mamlakatlarda bu tilda radio eshittirishlar
ham tashkil etilgan. Xususiy tilshunoslik(eski terminalogiyada- tavsiflovchi tilshunoslik)
– bir tilning tavsifi bilan cheklangan, ammo ular orasida turli quyma tizimlar
va ular o’rtasidagi o’xshashlik va farqlarni o’rganish mumkin. Shunday
qilib, diayikronli tulshunoslik til tarixidagi vaqtinchalik bo’limlarni,
yo’qotish va innovatsiyalarni aniqlash:Dialektologiya o’z hududiy
variantlarini o’ziga xos xususiyatlarini aniqlash: Sististika tilning turli
funktsional navlarini taqqoslaydi, ular o’rtasidagi o’xshashlikni farqlaydi.