lə gedən Tahirlə səmimi görüşdü. “Buna nə olub görəsən?” - deyə tə əccüblə öz-özündən soruşdu və elə bil bütün fəhlələrə eşitdirmək üçün ucadan söyləndi: - Niyə indiyə kimi gəlib uçota girməmisən? - Girməyib, çünki bir ayağı kənddədir. İşinin də səmərəsi bclo... - deyə usta Ramazan quyunu göstərdi. - Gərək o birilero nümunə ola, amma o özü işləri korlayır. Dadaşlı heç bir şey başa düşməyib soruşdu: - N e eləyib ki? - N eyləyəcək? Korlayıb də... Vaxtında görməyib, xəbər də ver məyib. Dadaşlı, iclasda m əsələni qoymağa adam axtarırmış kimi, üz- gözünü turşudub deyinməyə başladı: - Elədirsə, təşkilata çağınb başa salarıq, - dedi. - Yoldaş Bayramlı! Niyə indiyə kimi gəlib uçota girmirsən? - İşim rayondadır. Gərək yazım, göndərələr - deyə Tahir katibi inandıran rəsmi bir tərzdə cavab verdisə do, könlündən tamam başqa bir fikir keçdi: “B elə getsə, çox çotm olacaq...” Dadaglı onun bəhanəsini bəyənmədi: - Hər halda iclaslarda iştirak edə bilərsən. Bu nccə olub kİ, avari- ya eləmisən? Tahir gözlərini döydü: » - Avariya nədir? - Avariya da... Yəni işləri korlamısan. Tahir onun üstünə bozardı: - Sənə nə? Sən kimsən? - Mən? N ecə yəni kiməm? Komsomol təşkilatçısı! - Lap Allah ol. Buranın ağası usta Ramazandır! - Sen gərok siyasi savadsızlığını ləğv eləyəsən. O necə komso moldur ki, mövhumatdan danışır, özü də istehsalata kömək eləmir? Tahir acığını uda bilmədi: - Elə görürəm son yaman kömək eləyirsən, Mon iki həftədir bu radayam, bir dəfə də səni buruqda görməmişəm. - Çünki mən istehsalatda çalışıram. O qədər vaxtım olmur. Gəlib uçota girərsən, ondan sonra m əsələni ayırd elərik. 94 O V
