- Axı sen o zaman demədinmi fəhlə qüvvəsi çatışmır?.. Mən bri qadalarımızın boşalmağını gözləyirdim. Təzə quyuları qazıb təhvil verdilər, men də köməyə yolladım... - Özü də Ramazanın buruğuna? - N ə olar ki? 182 O
V
- N ecə nə olar? Yoxsa onun cavabından xəbərin yoxdur?.. - Qüd rət şaqqıldayıb güldü. — Deyəsən sənin briqadirin usta Ramazanın sö zünü hələ do başa düşməyib... Lalənin yanaqları x əfif bir qızartı ilə örtüldü. Elə bil qoca ustanın dedikləri şəxsən ona aid idi. - Əgər onun ehtiyacı yoxsa, fəh lələri başqa briqadalara göndər, - deyə m əsləhət gördü. - Bura bax, arvad, səndən briqadir filan istəmirəm, mənim bu saat üç traktora ehtiyacım var. Kömək eləm ək istəyirsənsə buyur göndər, onda deyim ki, yarışda öz qanuni arvadımdan kömək almışam... - N ecə, necə? Qanuni arvad? Bu nə sözdür? - Lalə əlindəki çay stəkanını havada saxlayıb hərəkətsiz qaldı. - B elə çıxır ki.,, - Belə çıxır ki, mənim əsil ehtiyacım sənə bəlli deyil... - Bəllidir. Çünki o ehtiyac mondo də var... Müharibə hər şeyi köh- nəltdi. Yalnız texnikamızı deyil, neft təbəqələrini də köhnəltdi... Bu saat elə buruqlanmız var ki, hansı təbəqəsini açınqsa su verir. Bilir sənmi bu nədəndir? Müharibə zamanı çoxları “ver gəlsin, ağına-bozu na baxmayın” deyib, adamlarımızı diqqətsizliyə, məsuliyyətsizliyə öyrədiblər. Bunların paxırı indi açılır. Ancaq mən də Laləyəm. Bir qram nefti do torpağa bağışlayan deyiləm. Hər vasitəyə əl atacağam. Təmir briqadalarını artıracağam, köhnə quyuların hamısını işə salaca ğam. - Əlbəttə, əlbəttə! - deyə Qüdrət stəkanı boşaldıb Laləyə tərəf uzatdı. - Köhnə quyularm özü de balaca m əsələ deyildir. Bu saat çox
