- Verirəm. - Dc sən öl, daşdan səs çıxar, məndən yox. Tahir yenə imtahanedici bir nəzərlə dostuna baxdı: bir sən, bir də Allah... yox ey, elə ikimiz bilirik. Səməndər pərt olub udqundu. - Qayıtmayacaqsan? - Yox, qayıdacağam. Ustaya söz vermişəm. Qayıtmasam, kişilik dən olmaz. Sen elə bilirsən ki, trestimizin geri qalmağı mənim qeyrə timə toxunmur? N e təhər olsa qayıdacağam. - Gedirsən, izin al get. - Ustadan izin istəyəcəyəm . Əlbəttə ki, izinsiz getmək yaxşı olmaz. Səməndər bu səfərin məqsədini bilmək üçün: - N ə olub ki? - deyə soruşdu, - Olmaya yenə anandan kağız gəlib? Yox. Kağız üçün yox. Ayrı fikrim var. 2Ü3
- Nədi axı? - Bax, bunusenə dem əyəcəyəm . Bu sirri tək özüm bilirəm. Səməndər ııe qədər təkid etdisə də, Tahirdən səs çıxmadı. - Mon gələndə biləcəksən. Tələsmə! O, yeni aldığı balaca çamadanını götürüb, vağzala hazırlaşanda, Səməndərin ürəyində nə üçünsə yenə şübhə oyandı: - A yə, birdən qayıtmazsan ha? - Y o x , sen öl qayıdacağam! O, Səməndəri qucaqladı: - Bakıya elə öyrəşmişəm ki, dünya da dağılsa qayıdacağam, - deyib otaqdan çıxdı. Səməndər yalnız indi başa düşürdü ki, Tahirdən ayrı onun ürəyi bərk darıxacaq. A L T IN C I F Ə S İL
1 Qüdrəti şəhər partiya komitəsinə çağırmışdılar. O, başqa trest müdirlərinin də burada olacağını bilirdi. Lalə ilə öz arasında baş ver miş o nazik ixtilafın da, bütün müşkülləri hell edən bu yerdə, hamının ümid mənbəyi v ə nüfuzlu söz mövqeyi saydığı bu binada öz xeyrinə, yəni onun düşündüyü kimi həll ediləcəyinə inanmasaydı, payız günü
