115
Nə gedər Dəmeşqə Zeynəb, nə yanar zəbanı,
qardaş!
Nə cənazəmi kəfənsiz qoyasan qala, bəradər,
Nə xiyamdan hərəmlər gələ qətligaha yeksər,
Gedəcək başım cüdada, qalacaq bürəhnə peykər,
Bu Hüseyn vətən edibdir belə qəm fəzanı, qardaş!
Nə Səkinə at döşündə dolanar bəla çölündə,
Tapacaq bü rəhnə nə`şi əxa, Kərbəla çölündə,
Əli Əkbərimdi qurbani-həqqə bu Mina çölündə,
Cəm eylə məgər sözüm var bağa şamiyanı,
qardaş!
Məni qovma sən qapından, şahi-Kərbəla,
amandır,
Əli Əsğərin başına məni xeymədə dolandır,
Əli Əkbərə qulamam, bu qapında daldalandır,
Eylərəm təsəddüq Əkbər başına bu canı, qardaş!
Əzəl
al bu tiği məndən, yola sal məni şahənşah
Gedərəm Nəcəf çölündə edərəm babamı agah,
Deyərəm Hüseyn qovubdur qapıdan məni çəkim
ah,
Ucalar dəri-Əlidən dilimin fəğanı, qardaş!
Ver icazə qana ol boyanım bu Kərbəlada,
Səri pa kuyi Hüseynim görə bilmərəm cidadə,
Kəsilər uzun bu
qollar qala peykərim arada
Tökərlər Fəratın üstə yerə ləxtə qanı, qardaş!
116
Sən həzrət Əbulfəzl edərəm bu dərdi izhar,
Neçə ildi
mən dəxiləm sənə,et nəzər, ələmdar,
Yatışıbdı damənindən gözü yaşlı xırda qızlar,
Eylədim bu eşqi sabit sənə bir də anı, qardaş!
Dostları ilə paylaş: