ETNOPSİXOLOGİYA 172
görərsəniz bunun mənası “Bu evdə xəstə var, qapının önündə və
ya küçədə gurultu etmə” deməkdir. Qırmızı çiçək var isə “Bu evdə
gəlinlik çağına gəlmiş, bekar qız var. Evin önündən keçərkən
danışığına diqqət et” deməkdir.
Sədəqə daşı. Keçmişdə məscid və türbələrin önündə sədəqə
daşları olardı. Göstərişi sevməyən varlılar sədəqələrini daşların
üzərinə buraxar, ehtiyacı olan da gecə gəlib alardı. Beləliklə
işləmək gücündə olmayan insanlar dilənməkdən qurtulmuş olurdu.
Hədiyyə ilə bağlı ənənə. Hədiyyə qarşılıq gözləmədən və
könüllü verilir. Bu, dostluğu daha da mehribanlaşdırmaq, sevgi-
məhəbbəti artırmaq, gücləndirmək, əlamətdar günləri xatırlamaq və
dəstək vermək məqsədi daşıyır. İslamda belə hədiyyə verilməsi
müsbət vurğulanır. Quran “Ehsan edin, şübhə yox ki, Allah-Təala
lütf edənləri sevir” deyə buyurur. Hz.Muhəmməd hədiyyəni
“Allahın sevdiyi əxlaq” adlandıraraq bunun insanlar arasındakı
sevgi bağlarının qüvvətlənməsinə xidmət etdiyini bildirib.
Peyğəmbərin xanımı Aişə deyir ki, “Rəsulullah hədiyyə qəbul edər
və ona qarşılıqsız qalmazdı”. Özü də deyərdi ki, “Səfərdən
döndüyünüz zaman ailənizə hədiyyə ilə gəlin”.
Bir millətin varlığı onun mədəni zənginliklərini nə dərəcədə
yaşatmasıyla bağlıdır. Doğum, sünnət, qız istəmə, nişan, toy,
bayram kimi adət-ənənələrin ən gözəl xüsusiyyətlərindən biri bu
günlərdə hədiyyələrin verilməsi, könülü sevindirməsidir.
Qədim Türklərin Yeni ili və Bahar bayramı olan Novruzda da
hər kəs kiçik də olsa, yaxınlarına hədiyyə verir. Osmanlı zamanı
Novruz günlərində sultan və baş vəzir tərəfindən sarayın bütün
çalışanlarına hədiyyələr paylanırdı. Eyni zamanda, dövlətin vəzifəli
şəxsləri Novruz münasibətilə sultana hədiyyələr təqdim edirdilər.
Bu hədiyyələr əsasən at, paltar və qiymətli daş-qaşlardan ibarət
olurdu.
Amma əsas şərt hədiyyənin maddi ölçüsü deyil, onun
əhəmiyyətli gündə alınıb-verilməsidir. Hətta “Yarım alma, könül
alma, dostum məni xatırlasın, lap bir almayla da olsa” kimi atalar
sözləri hədiyyənin bu baxımdan dəyərini vurğulayır.