ETNOPSİXOLOGİYA 61
xarakterin olmadığını iddia edirlər. Onlar belə hesab edirlər ki, hər
hansı bir fərdə aid olan əlaməti dünyanın digər xalqları nüma-
yəndələri arasında da müşahidə olunur. Əgər bu belədirsə onda,
həmin xüsusiyyəti yalnız ayrıca götürülmüş bir xalqa aid etməyə
ehtiyac yoxdur.
Deməli, tədqiqatçının xalqın davranış, fikir və münasibət-
lərində, eləcədə hiss və emosiyasında təzahür edən psixi xüsusiy-
yətlərdən hansıların milli xarakter hesab etməsi sırf nəzəri və
metodoloji məsələdir. Bu məsələ ilə bağlı bəzi prinsiplərin nəzərə
almaq lazımdır:
1) Milli xarakter ayrı-ayrı fərdlərdə özünü göstərən
əlamətlərin cəmi deyil, o əhalinin böyük əksəriyyəti üçün səciyyəvi
olan fikir, hiss və davranış birliyidir. İ.S.Kon yazır “xalqın
xarakterini başa düşmək üçün ilk növbədə onun tarixini, ictimai
həyatını və mədəniyyətini öyrənmək lazımdır. Bu prosesdə fərdi-
psixoloji metodlar kifayət deyil”.
2) Hər hansı bir əlaməti ayrıca götürülmüş etnik birliyiə aid
etmək olmaz. Əlamətin nə özü, nə də ki cəmi maraqlı deyil. Əsas
məsələ onun psixi keyfiyyətlərin stukturunda təzahür etmə
xüsusiyyətidir. Məsələn, qonağa qarşı olan qayğı heç şübhəsiz
qonşu ruslarda və farslarda da var. Amma, azərbaycanlı folk-
lorunda, məişətində qonağı tərənnüm edən saysız-hesabsız nümu-
nələr daha çoxdur. Yalnız qonağa aid olan məişət avadanlıqları
saxlamaq, heç şübhəsiz qonaqpərvərliyin azərbaycanlıların milli
xarakter olmasını sübut edir. Yaxud, spirtli içki qəbul etmək bir çox
xalqlarda elə azərbaycanlılarda var. Amma, rus dilində içki
məclisini səciyyələndirən, müvafiq durumu ifadə edən sözlük
yaratmaq hələlik ruslara nəsib olmuşdur.
3) Xarakter əlamətləri millətin ümumi dəyətlər sistemi ilə
əlaqəli şəkildə, onun sosial, iqtisadi, siyasi, coğrafi, dini faktorları
ilə sırf əlaqəlidir. Məsələn, əməksevərlik ümumbəşəri keyfiyyətdir.
Lakin, tarixi şəraitdən asılı olaraq əməyin mənası bu və ya digər
mədəniyyətdə fərqli məzmun kəsb etmişdir. Uzun müddətli Avropa
istisimarı afrika xalqlarının əməyə münasibətini dəyişdirmişdir.