3. Fəlsəfə və elm: oxşar cəhətlər və prinsipial fərqlər. Elmi biliyin mənbəyini
insanın müşahidələri, onun həyat təcrübəsi və elmi eksperimentlər təşkil edir. Elmin
başlıca xüsusiyyəti onun əsaslandırılmış biliklər sistemindən ibarət olmasıdır. Bu o
deməkdir, elmi bilik məntiqi cəhətdən ziddiyyətsiz olmalı və elmi eksperimentdə öz
təsdiqini tapmalıdır. Bunlar elmi biliyin dəqiqliyini və səhihliyini təmin edən başlıca
şə
rtlərdir. Elmin öyrəndiyi gerçəkliyi fəlsəfi dildə hadisəər aləmi kimi səciyyələndirirlər.
Hadisələr aləminin səciyyəvi cəhətini onun konkret təcrübələr vasitəsi ilə tədqiq
olunmasının, yəni prinsipcə müşahidə (birbaşa və ya dolayısı ilə) obyektinə
çevrilməsinin mümkünlüyü təşkil edir. Buna görə də elm insana həmişə yalnız konkret
təcrübə və müşahidələr hüdudunda formalaşan biliklər verir.
Lakin insan öz gündəlik fəaliyyətində yalnız bu cür biliklərə istinad etmək
məcburiyyətində qalsa idi, onda onun həyatı ya, ümumiyyətlə, mümkün olmaz, ya da
məna və məzmun baxımından çox yoxsul olardı. İnsan həyatını ona məna və məzmun
verən, insan fəaliyyətini daxilən stimullaşdıran ali məqsədlərdən, ideallardan və
ə
qidələrdən kənarda təsəvvür etmək olmaz. Bunlar isə insanı əhatə edən mühit və
bütövlükdə dünya haqqında az-çox müəyyən şəkil almış təsəvvürlər və biliklərə istinad
etmədən təşəkkül tapa bilməz. Bu cür biliklər konkret – təcrübi mənşəyə malik olan
elmi biliklərdən prinsipial şəkildə fərqlənir. Elmi biliklərdən fərqli olaraq, bütöv bir tam
kimi düşünələn dünya, onun mənşəyi, quruluşu və mahiyyəti haqqında biliklər
qazanmaq konkret müşahidə və təcrübələrin hüdudunu aşaraq, ondan kənara çıxmağı
tələb edir. Dünya haqqında bu cür ümumiləşmiş təsəvvürləri və insanın bu dünyada yeri
və rolu haqqındakı bilikləri fəlsəfə verir.
Fəlsəfə dünyanı, dindən fərqli olaraq, etiqada istinad etməklə deyil, arqument və
təfəkkürlə mənimsəməyə çalışır. Bu məqam fəlsəfəni elmlə yaxınlaşdırır. Lakin bütöv
bir tam kimi düşünələn dünya elmi biliyin əsasını təşkil edən konkret müşahidələr və
təcrübə hüdudlarına sığmadığına görə, fəlsəfi təfəkkür, elmdən fərqli olaraq, həmişə
konkret təcrübə hüdudlarını aşmalı olur.
|