والهاء والواو والياء (ء) – hamza; Hamzani bir nechta oʼrinda ishlatiladi. 1) istifxom (soʼroq)da. Masalan:
أقريب أم بعيد ما توعدون Sizlarga vaʼda qilingan narsa yaqinmi yoki uzoqmi?!
tasviya (barobarlash)da. Masalan:
سواء عليهم أأنذرتهم أم لم تنذرهم لا يؤمنون
Ularga baribir, qoʼrqitasizmi, qoʼrqitmaysizmi, iymon keltirmaydilar.
nido qilishlik, chaqiruv maʼnosida. Masalan:
أجارتنا إنا مقيمان ههنا Xoy qoʼshni qiz! Biz shu yerda turibmiz.
(اﻻلف) – alif; Аlif ham bir necha oʼrinlarda ishlatiladi. 1) yordam soʼrashda ishlatiladi. Bunda oʼsha suzning oxiriga alifni qoʼshiladi. Masalan:
يا قوما انصرونى Ey qavm, menga yordam bering.
taajjub paytida. Masalan:
يا ما آ ويا عشبا Voy boʼoʼ, suvnii (qarang), voy boʼoʼ, oʼtlarni (qarang).
ikkita nunni orasini ajratishlik uchun. Masalan:
إضربنان يا نساء
Аlbatta uringlar, ey ayollar!
ikkilikka dalolat qiladigan suzlarda. Masalan:
للدهر طعمان حلو و مر Zamonning ikki taʼmi bor: shirin va achchiq.
(الباء) – be; Shayx Jurjoniy taʼliflariga koʼra, “be” harfini toʼqqizta ishlatish oʼrni mavjud. 1) ilsoq (yopishtirish) uchun. Masalan:
مررت بزيد وبه داء Zaydning oldidan oʼtdim, unda kasallik bor edi.
lozim feʼlni mutaʼaddiy qilib keladi. Masalan:
ذهبت بزيد
Zaydni ketkizdim.
isteʼnofiy (yordam) maʼnosida. Masalan:
كتبت باقلم Qalam yordamida yozdim.
egalik, birgalik maʼnolarida keladi. Masalan:
دخلت عليه بثياب السفر Uning oldiga safar kiyimim bilan kirdim.
muqobala (barobarlik) maʼnosida keladi. Masalan:
بعت هذا بهذا Buni buni barobariga sotdim.
zarf (oʼrin) maʼnosida keladi. Masalan:
جلست بالمسجد Masjidda oʼtirdim.
qasam uchun ham ishlatiladi. Masalan:
اقسم باͿ وآياته Аlloh va uning oyatlari bilan qasam ichaman.
sabab uchun. Masalan:
ضربت زيدا بالسوء Zaydni yomonligi sababidan urdim.
ziyoda boʼlib ham keladi. Masalan:
