II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
482
Qafqaz University
18-19 April 2014, Baku, Azerbaijan
münasibət aid edilir. Yeniyetməlik yaş dövrü özündə kiçik məktəblilərin, eləcə də böyük məktəblilərin bir sıra
xüsusiyyətlərini birləşdirən, kifayət qədər mürəkkəb bir yaş dövrüdür. Yeniyetmə şəxsiyyətinin mühüm komponentlərindən
biri və başlıcası öz daxili aləminə nüfuz, özünüdərkdir. Bu yaş dövründə özünüdərkin başlıca xüsusiyyəti identifikasiya
(özünü bənzətmə) ilə bağlıdır. Özünüdərk üçün başlıca cəhət koqnitiv və emosianol sferadır.
Autist uşaqlar üçün xatakterik olan xüsusiyyətlərdən başlıcası özünəqapanma, tənhalığa meyl etməkdir. Bu vəziyyət
yeniyetməlik yaş dövründə özünü daha çox göstərir. Ümumiyyətlə yeniyetməlik yaşında şagirdlər digər yaş dövrləri ilə
müqayisədə daha çox tənhalığa meyl edirlər.
Psixoloq və pedaqoqlar yeniyetmələrin tənhalığa meyl etmələrini başlıca olaraq şəxsi, sosial və situativ amillərlə
əlaqələndirirlər. Əlbəttə, burda amillərdən biri yeniyetmənin öz “mən”inə bələd olması ilə bağlıdırsa, digər səbəb kimi
onların böyüklər və yaşıdları tərəfindən başa düşülməmələri ilə bağlıdır. Qeyd etmək lazımdır ki, mühiti dəyişən,
öyrəndikləri ailə mühitindən ayrı düşən autist yeniyetmələr özlərini daha narahat hiss edir, daha aqressiv olurlar. Təlim
prosesi onların koqnutiv inkişafına o qədər də təsir etmir. Psixi inkişafında ləngimələr olan autist yeniyetmələr gələcək
barədə az fikirləşir, öz gələcəklərini təsəvvür edə bilmirlər. Onlarda özünüidentifikasiya zəif olduğundan yeni mühitə,
dəyişkənliyə uyğunlaşa bilmirlər və buna görə də yeni situasiyaya düşdükdə həyəcanlanır, özlərini itirirlər. Belə vəziyyətə
onlar ikili reaksiya verirlər: ya həddən artıq passivləşir, müti olur, ya da çılğınlaşır, hiperaktiv olurlar.
Autist yeniyetmələrin bəziləri özlərini ətraf mühitdən izoliasiya edirlər. Autizmin və ya autistik yalnızlığın bütün
əlamətlərini nümayiş etdirirlər. İnsanlardan uzaqlaşar, tənhalığı üstün tutarlar. Bu insanlar saatlarla otaqda tək başına qala
bilərlər. Belə vəziyyətdə narahat edilmək istəməzlər. Tək qalmamaq üçün məcbur edildikdə çətinlik yaratmazlar, ancaq tək
başına buraxıldıqda da öyrəndiklərini unudarlar. İnkişafları dayanar, hətta geriləmə müşahidə olunar. Bəziləri isə sosial
fəaliyyətlərdə iştirak edə bilərlər. Ancaq sosial bərabərliyi şəxsi həyatlarında yaşaya bilməzlər. Yeniyetməlik dövründən
etibarən autist insanların bir peşəyə yönləndirilməsi və sosial həyata daxil edilməsi çox vacibdir. Peşə fəaliyyəti autist
insanların rahat bir yetkinlik dövrü keçirtmələrini asanlaşdırır.
Autizmi dərhal qəbul etmək lazımdır. Unutmaq olmaz ki, problemli bir uşağa sahib olmaq hər şeyin sonu demək deyil.
Valideynlərin qəbul etməyi təxirə salması, problemi ortadan qaldırmayacaq. Əksinə, onlar daha sonra autizmi qəbul etmək
üçün itiridikləri zamana görə kədərlənəcəklər.Valideyn uşağının vəziyyətini nə qədər erkən qəbul edərsə, onun və uşağının
vəziyyəti bir o qədər daha yaxşı olacaq. Belə ki, vəziyyəti erkən qəbul etmək valideyni uşağın nələri bacarmadığı
istiqamətindəki mənfi düşüncələrindən ayıraraq, uşağın potensialına fokuslanmağa və erkən müdaxilə ilə bu potensialı
aşkara çıxarmağa kömək edər. Autist uşağın erkən diaqnozu və erkən müdaxilə uşağın daha sürətli inkişafını təmin edir.
Dostları ilə paylaş: |