II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
332
Qafqaz University
18-19 April 2014, Baku, Azerbaijan
Arif Nihat və yoldaşlarının Kastamonuda ilk şeirlərini dərc etdikləri 1920-ci illərdə türk ədəbiyyatında “milli
atmosfer” hakim idi. Arif Nihat da bu atmosferə etinasız qalmamış, türkçülüyün təlqin etdiyi vətən və millət sevgisini,
istiqlal fikrini, qəhrəmanlıq duyğusunu şeirlərinə mövzu etmişdir. “Açıqsöz” qəzetinin nəşr etdiyi “Harab ellerde” adlı
şeirinin aşağıdakı misraları bu duyğu və düşüncələri dilə gətirməkdədir:
Türk’ün büyüklüğünde yasın var mıdır yeri?
Sen pek büyüksün, alnına matem sürünmesin!
Şair milli şüurun önəmli ünsürlərindən adət-ənənələr, dil, tarix, bayraq üzərində də həssaslıqla durmuşdur. Milli
mədəniyyətin inkar edilməsi, milli-mənəvi dəyərlərin inkişafa maneə görülməsi, müqəddəs və uca tutulması gərəkən
dəyərlərə hörmətsizlik, keçmişə vəfasızlıq onu ömrünün sonuna qədər narahat edən xüsuslar olmuşdur:
İnsan, yiyecektir, içecektir şimdi;
“Ahlak”, bilinmez, ne demektir? şimdi..
Destan masal, imanlı yobaz, aile laf;
Altın gelenekler gidenektir şimdi.
Türkün şanlı tarixinə həsrət hissləri ilə yaşayan Arif Nihatın Osmanlı tarixinə olan dərin məhəbbətini də qeyd etmək
yerində olardı.
Şeirlərini sadə, aydın dillə yazan Arif Nİhat türk dilindən ən gözəl istifadə etmiş şairlərdən olmuş, sözləri etina ilə
seçmişdir. Türk dilinin səmimi qoruyucusu olmuş, bəzən bir hərfin, bir sözün səhv yazılmasına, bir işarənin qoyulmamasına
belə sərt reaksiya göstərmişdir.
“Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü,
Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü”... misraları ilə başlayan şeiri isə dövlətin müstəqilliyinin ən müqəddəs
simvolu olan bayrağa məhəbbətini bir çılğın aşiqin duyğuları ilə dilə gətirdiyi ən gözəl şeirlərindən biridir.
Bu tezisdə Arif Nihat Asyanın özünə xas rəngarəng şeir dünyasından nümunələr gətirilərək şeirinə daxil olan bir-
birindən fərqli mövzulardan milli ünsürlərin hansı ölçüdə əks olunduğu nəzərə çatdırılacaqdır.
Dostları ilə paylaş: |