DÜNYA ƏDƏBİYYATINDA TÜRK DÜŞMƏNÇİLİYİNƏ
DAİR MÜXTƏLİF NƏZƏRİYYƏLƏR
Nərmin HÜSEYNOVA
Qafqaz Universiteti
nena-77@rambler.ru
Türk düşmənçiliyi, Türk fobiyasi (İngilis dilinde Anti-Turkism, Turcophobia), ədəbiyyatda və tarixdə Türklərə, Türk
mədəniyyətinə, Osmanlı imperatorluğuna və Türk xalqlarına qarşı olan düşmənçilik kimi tanınır. Anti- Turkizm ifadəsi
sadəcə Türk xalqlarına qarşı deyi, dünyada yaşayan bütün müsəlmanlara, xüsusilə Balkan müsəlmanlarına, Bosniyalılara ve
Arnavutlulara da aiddir.
Türklərə qarşı düşmənçiliyin başlanması Xaç Yürüşləri dövrünə tasadüf edir. Hələ 1400-cü ilin ortalarında -Avropanın
hər yerində xüsusilə Türklərə qarşı Katolik dini mərasimlər təşkil edilmişdir. Vyana papazı Johann Faber (1478-1541)
türklər haqqında belə demişdir: “Dünyada yaş və cinsiyyət fərqi qoymadan uşaq, yaşlı hər kəsi kəsən və hətta ana
bətnindəki körpəni belə qətlə yetirən Türklər qədər zalım və qəddar bir irq yoxdur.”
Türk düşmənçiliyi mövzusu tarixdə geniş yer əhatə etdiyindən ədəbiyyatda da bu mövzuda bir çox əsər və məqalələr
yazılmışdır. Hətta XVI əsrdə bu mövzuya aid Avropada 2500-dən çox kitab nəşr edilmişdir. Bu əsərlərdə Türklər “Qanına
susamış bir millət” kimi göstərilmişdir. Avropoda Türklərə qarşı bu cür mənfi fikirlərin formalaşmasına təkan verən
səbəblərdən biri də ədəbiyyatda mövcud olan Qurd-Türk hekayələridir. Bu hekayələrdə türklər yarı insan və yarı canavar
kimi quyruğu olan, insan əti yeyən bir varlıq kimi göstərilmişdir. Bəzi ilahiyyatçılar Türklərin qəddarlığını “Türk” sözünün
mənası ilə əlaqələndirmişlər. Onların fikrincə “Türk” sözü “torquere” (“torture”- işgəncə) mənasını verir.
Qatı İslam və Katolik düşməni kimi tanınan İtalyan şairi Dantenin dünya ədəbiyyatının önəmli əsərlərindən biri kimi
qəbul edilmiş “İlahi Komediya” adlı kitabında Cənnət və Cəhənnəmi təsvir etmiş, peyğəmbərimiz Hz. Məhəmmədi və əmisi
oğlunu, kürəkənini Cəhənnəmdə əzab çəkərkən göstərmişdir. Buna cavab olaraq Abdülhak Hâmid Tarhan 1919-cu ildə
yazdığı "Tayflar Geçidi" adlı əsərində Dante'nin üsulundan istifadə edərək o biri dünyaya gedir; cəhənnəmi anlatarkən orada
əzab çəkən Dante'ni görür və yaxasından tutaraq ona bu cümləni deyir: "Senin gibi şeytandan daha şerîr (şerli) biri varken
Âlemlerin Efendisini nasıl cehennemde düşündün?" Bundan sonra Dante, "Evet öyle yazmamalıydım." deyir və üzr istəyir.
Dantedən başqa ədəbiyyatda qatı Türk düşməni olaraq tanınan, 1788-1824 illərdə yaşamış, məşhur İngilis şairlərindən
biri də Byrondur. Yahya Kemal Beyatlı, 1911-ci ildə Madriddə səfir olduğu zaman başladığı və 1925-ci ildə İstanbulda
tamamladığı "Açık Deniz" şeirində Byron haqqında bu cür demişdir:
Kalbimde
vardı Byron'u bedbaht eden melâl
Gezdim
o
yaşta dağları hulyâm içinde lâl
Aldım Rakofça kırlarının hür havasını
Duydum
akıncı cetlerimin ihtirasını.
Maraqlısı budur ki, Byron1823-cü ildə mədəniyyətin beşiyi saydığı Yunanıstanın müstəqilliyi uğrunda Türklərlə
savaşmağa üçün İngiltərə'dən Yunanıstana gəlmiş və orada ağır bir xəstəliyə tutulmuş və "hər şey bitti artıq, çox
gec" deyərək savaşmadan ölmüşdür.
Digər Fransız şairi, yazıçısı və dövlət adamı Victor Hugo (1802-1885) Türklər haqqında belə demişdir. “Bu qatil
imperatorluqdan, “Osmanlı”dan yaxamızı qurtaraq. Qəddarlığı və zorbalığı susduraq. Əlində qılınc dolaşan boş inancları,
doğmaları tanınmaz hala gətirək.
1694-cü ildə İsveçdə Erland Dryselius tərəfindən yazılıb və nəşr olunmuş kitab Türk düşmənçiliyinə həsr olunmuş, bu
əsərdə Türklərin Xristiyanlığın əsas düşmanı olaraq göstərilmişdir. Bundan əlavə, 1795-ci ildə İsveçdə yazılan və dini
dərslik kimi istifadə olunan kitabda İslam dini də pislənmişdir. Burada İslam dini “Hiyləgər Məhəmməd tərəfindən
uydurulan, Türklərin qəbul etdiyi saxta din” kimi göstərilmişdir.
Bəzi tarixi qaynaqlarda verilən məlumatlara əsasən, Osmanlı Türk deyil, Türk düşməni olaraq adlandırılmışdır. Belə
ki, Hafiz Ahmet Çelebi 1499-cu ildə yazdığı şerində Türklər haqqında belə demişdir:
|