cəmiyyətinə çevrilə bilər. Deməli, çevrilmə yolu ilə məhdud məsuliyyətli cəmiyyətin digər təşkilati-hüquqi
forması olan hüquqi şəxsə (kooperativə, ortaqlıüa) çevrilməsi mümkün deyil (şübhəsiz ki, məsuliyyət məsələsi-
nə və subyekt tərkibinə görə). Belə çıxır ki, qovuşma, birləşmə və ya ayrılma kimi digər yollarla cəmiyyət yeni-
dən təşkil olunarkən başqa təşkilati-hüquqi forması olan hüquqi şəxslər yaradıla bilər.
Iştirakçıların malik olduqları hüquqlardan biri onların nizamnamə kapitalındakı paylarını gözəşt etmək-
dən (verməkdən) ibarətdir (MM-in 93-cü maddəsi). Özü də müstəqil surətdə və digər iştirakçıların razılıüını
almadan, nizamnamə əsasında məhdudlaşdırılmadan bu mümkündür. Gözəşt etmənin (vermənin) predmeti həm
payın hamısı, həm də onun yalnız bir hissəsi ola bilər.
Payın verilməsi (gözəşt edilməsi) iştirakçıların iradəsi əsasında onun özgəninkiləşdirilməsini ifadə edir. Öz-
gəninkiləşdirmə payın başqa şəxslərə keçməsinin üsullarından biridir. Dəyişmə, alqı-satqı və bağışlama kimi
müqavilələr onun əsas hüquqi vasitələri hesab olunur.
Pay (və ya onun bir hissəsi), bir qayda olaraq, həmin cəmiyyətin bir və ya bir neçə iştirakçısına özgəninkiləş-
dirilir. Iştirakçı öz payını (onun bir hissəsini) üçüncü şəxslərə (həmin cəmiyyətin iştirakçısı olmayan kənar
şə
xslərə) də verə (gözəşt edə) bilər. Bunun üçün vacibdir ki, cəmiyyətin nizamnaməsində payın üçüncü şəxslərə
özgəninkiləşdirilməsi qadaüan olunmasın (MM-in 93-cü maddəsinin 2-ci bəndi). Bağışlama və ya dəyişmə müqa-
viləsi əsasında isə o, payı (onun bir hissəsini) sərbəst olaraq üçüncü şəxslərə özgəninkiləşdirə bilər.
Cəmiyyətin iştirakçısı satmaq yolu ilə öz payını (onun bir hissəsini) özgəninkiləşdirmək istədikdə, hər şey-
dən əvvəl, bu barədə iştirakçıları xəbərdar edir, onlara məlumat verir. Axı, mülki qanunvericilik cəmiyyətin di-
gər iştirakçılarına həmin iştirakçının payını (onun bir hissəsini) satın almaqda (bağışlama, dəyişmə hallarında
yox) üstünlük hüququ vermişdir (MM-in 93-cü maddəsinin 3-cü bəndi). Satın almaqda üstünlük hüququndan is-
tifadə edilməsi zamanı iştirakçıların paylarının miqdarı (həcmi) əsas və həlledici əlamət kimi götürülür. Belə ki,
onlar üstünlük hüququnu özlərinin paylarının miqdarına (həcminə) mütənasib surətdə həyata keçirirlər: kimin pa-
yının miqdarı (həcmi) zoxdursa, payı da birinci olaraq o, satın ala bilər. Nizamnamədə və ya iştirakçıların sazişin-
də həmin hüququn həyata keçirilməsinin başqa qaydası da nəzərdə tutula bilər.
Iştirakçılar öz üstünlük hüququndan bu barədə məlumat aldıqları gündən bir ay ərzində (nizamnamədə və ya
iştirakçıların sazişində başqa müddət də nəzərdə tutula bilər) istifadə edə bilərlər. Əgər onlar bu hüquqdan hə-
min müddət ərzində istifadə etməsələr, onda pay (onun bir hissəsi) üçüncü şəxslərə satılır.
Elə hallar yaranır ki, cəmiyyətin digər iştirakçıları payı (onun bir hissəsini) satın almaqdan imtina edirlər.
Digər tərəfdən, payın (onun bir hissəsi) üçüncü şəxslərə satılması da mümkün olmur. ×ünki cəmiyyətin nizam-
naməsində payın (onun bir hissəsinin) bu kateqoriya şəxslərə satılması qadaüan olunmuşdur. Belə halda
cəmiyyət özü həmin iştirakçının payını əldə edir. Söhbət, hər şeydən əvvəl, payın həqiqi dəyəri ödənilməklə
onun satın alınmasından gedir. Özü də payı əldə etmək cəmiyyətin hüququ yox, onun vəzifəsidir, borcudur.
Bundan sonra cəmiyyətin borcudur ki, əldə etdiyi payı (onun bir hissəsini) başqa iştirakçılara və ya üçüncü
şə
xslərə satsın (MM-in 93-cü maddəsinin 5-ci bəndi). Bunun qaydası və müddəti nizamnamədə göstərilir.
207
Gözəşt etmə (vermə), iradə əsasında özgəninkiləşdirmə payın (onun bir hissəsinin) başqa şəxslərə keçməsi-
nin yeganə vasitəsi və üsulu deyildir. Belə ki, pay (onun bir hissəsi) iştirakçının iradəsindən asılı olmayan halla-
ra görə də başqa şəxslərə keçə bilər. Məsələn, iştirakçı fiziki şəxsin ölümü, cəmiyyətdə iştirak edən hüquqi şəx-
sin yenidən təşkil olunması və ya ləğvi bu cür hallara misal ola bilər.
Dostları ilə paylaş: |