Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
211
Maalqissa: o‘tu yel o‘ldi taboh,
O‘t isig‘ dam erdiyu yel sovug‘ oh
5
.
Tanur o‘lmayin kunduz otashfishon,
Kecha sham’da shu’ladin yo‘q nishon.
Ajab ishki chun yeldin erdi farog‘,
Nedin qolmadi o‘chmayin bir charog‘.
Isig‘din nazar sham’ig‘a xiraliq,
Sovug‘din yonar sham’g‘a tiraliq.
Ul uch kunda el bo‘ldi andoq zabun
Ki, bo‘ldi engaklarga qo‘llar sutun.
Filotun harimig‘a yuz qo‘ydi shoh,
Aningdekki shah, borcha xaylu sipoh
Kim: «Ul va’dakim qildi
donoi dahr,
O‘tub uch kun, el topmadi hech bahr.
Agar mundin ortuq taammul bo‘lur,
Mashaqqatdin el betahammul bo‘lur!»
Dedi hikmatoyini donishpujuh
Ki: «Yel bo‘lmasun bu alamdin sutuh,
Bu kun dog‘i mav’idg‘a doxildurur,
Vale tongla maqsud hosildurur».
Bu so‘z
birla taskin topib shohu xayl,
Bori qildi oromgohig‘a mayl.
Ul ish daf’i bu nav’ edikim, hakim
Ki, qildi qabul oni bevahmu bim:
O‘qub erdi Jomosb ahkomida
Bu so‘zniki: «Iskandar ayyomida
Kim, ul bo‘lg‘usi
shohi hikmatsirisht,
Jahon mulki fathi anga sarnavisht.
Bo‘lurda jahon mulki tasxir anga,
Chu bo‘lg‘usidur fath Kashmir anga.
Shahi berk qo‘rg‘ong‘a yuz urg‘usi,
Ulusdin yelu o‘tin yoshurg‘usi.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: