Microsoft Word paygambarlar tarixi 1 ziyouz com doc

 ُﻢُه َﻚِﺌَﻟوُأَو ِﺮَﻜْﻨُﻤْﻟا ِﻦَﻋ َنْﻮَﻬْﻨَﻳَو ِفوُﺮْﻌَﻤْﻟﺎِﺑ َنوُﺮُﻣْﺄَﻳَو ِﺮْﻴَﺨْﻟا ﻰَﻟِإ َنﻮُﻋْﺪَﻳ ٌﺔﱠﻣُأ ْﻢُﻜْﻨِﻣ ْﻦُﻜَﺘْﻟَو
 َنﻮُﺤِﻠْﻔُﻤْﻟا
)
١٠٤
(
 
 
«Sizlardan yaxshilikka da’vat etadigan, amri ma’ruf va nahiy munkar ishlarini olib boradigan bir ummat 
bo‘lsin! Aynan ular tole’ topuvchilardir», (Oli Imron, 104.)
- deb, keyin har bir musulmonning zimmasiga bu sharafli 
vazifani yukladi: 
 ِﺮَﻜْﻨُﻤْﻟا ِﻦَﻋ َنْﻮَﻬْﻨَﻳَو ِفوُﺮْﻌَﻤْﻟﺎِﺑ َنوُﺮُﻣْﺄَﻳ ٍﺾْﻌَﺑ ُءﺎَﻴِﻟْوَأ ْﻢُﻬُﻀْﻌَﺑ ُتﺎَﻨِﻣْﺆُﻤْﻟاَو َنﻮُﻨِﻣْﺆُﻤْﻟاَو
 
«Mo‘‘minlar va mo‘‘minalar bir-birlariga do‘stdirlar: (odamlarni) yaxshilikka buyuradilar, yomonlikdan 
qaytaradilar...» (Tavba, 71.)
Bu mas’uliyatli vazifa egalarining qanday sifatlarga ega bo‘lishlari lozimligi Payg‘ambarimiz (s.a.v.)ning 
muborak hadislarida bayon etilgan. 
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) dedilar: 
«Mo‘‘min kishi mo‘‘min kishining oynasidir, unga qarab aybini to‘g‘rilab oladi». 

---

Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob) 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
73
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) isloh qiluvchi, xatolarni tuzatuvchi da’vatchini bejiz oynaga o‘xshatmadilar. Buning 
uchta hikmati bor: 
1. Oyna o‘z yoniga kelgan odamning kamchiligini ko‘rsatib berish uchun o‘zi toza bo‘lishi kerak. Demak, 
da’vatchi ham, aytgan gaplarini amalda ko‘rsatish bilan birga, ayb-nuqsonlardan iloji boricha uzoq bo‘lishi 
lozim.
2. Oyna yoniga kelgan odamning aybini, u kim bo‘lishidan qat’iy nazar to‘la ko‘rsatib beradi, yashirib yoki 
rioya qilib o‘tirmaydi. Da’vatchi ham boshqalardagi aybni, garchi odamlar oldida oshkora aytmasa ham, lekin 
unga loqaydlik bilan qo‘l siltab ketmasdan, alohida joyda sekin aytib, ogohlantirib qo‘yishi lozim. 
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) dedilar:
«Kim bir munkar ishni ko‘rsa, uni qo‘li bilan qaytarsin. Agar unga qodir bo‘lmasa, tili bilan qaytarsin. Bu ish 
ham qo‘lidan kelmasa, dili bilan yomon ko‘rib, o‘sha joydan chiqib ketsin. Uchinchisi imonining zaifligini 
bildiradi». 
3. Oyna o‘z yoniga kelgan odamlarning ayblarini keyingi kelganlarga oshkor qilib o‘tirmaydi. Demak, 
da’vatchi ham ko‘pchilik oldida ma’ruza qilayotganda bir-ikki odamni nishon qilib olmasligi kerak. Biror 
odamning aybidan xabardor bo‘lib qolsa, uni boshqalarga oshkor qilmasligi kerak. Payg‘ambarimiz (s.a.v.): 
«Yaxshilarning qalblari sirlarning qabrlaridir», - deganlar.