Microsoft Word Sadi Gulustan doc

 
 4. 
Hekayət 
 
189
 
 
Bir gün cavanlığıma salıb bərk qaçmış, yorulub gecəni bir dağın 
ətəyində qalmışdım. Karvanın arxasınca asta–asta gələn bir qoca 
dedi: – Nə oturubsan, bura yatmaq yeri deyil! 
 
 Dedim: 
–Necə yeriyim, ayağım getmir. 
 Dedi: 
–Eşitməmisən ki, deyiblər: «Yeriyib oturmaq, qaçıb yıxıl-
maqdan yaxşıdır». 
 
Şer 
 
Ey mənzilə çatmaq üçün tələsərək can atan, 
Heç tələsmə, səbrli ol, mənə qulaq as bir az, 
Ərəb atı tələsərək qoşa çapar, yorular, 
Dəvə isə gecə-gündüz asta gedər yorulmaz. 
 
 5. 
Hekayət 
 
 
Cəld, gülər üz, şirin söz bir cavan oğlan mənimlə dostluq edirdi, 
heç bir dərdi ürəyinə salmaz, heç bir qəmi yaxına buraxmaz, 
dodaqları gülüşdən əskik olmazdı. 
 
Çoxdan idi ki, görüşmürdük, bir dəfə ona rast gəldim, gerdüm 
arvad almış, övlad basmış,  şadlığın kökü kəsilmiş,  şənlik gülü 
solmuş. Dedim: 
 –Kefin 
necədir, neçə dolanırsan?  
 Dedi: 
 –Uşaqlar olandan uşaqlığı buraxmışam. 
 
Beyt 
 
Uşaqlıq və gənclik, qocalıq nədir? 
Bizi xofa salan bu zəmanədir. 
 
Şer 
 
Qocaldınsa əl götür uşaqlıq şıltağından 
Burax qalsın gənclərə hər oyun, hər zarafat. 
Cavanlığın şövqani qocalardan gəl umma, 

---

 
190
Gedən sular dübarə arxa qayıtmaz, əlbət. 
 
Şer 
 
Keçdi cavanlıq daha yox iqtidar, 
Ah nə yaman getdi o xoş ruzigar. 
Getdi qolumdan necə şir qüvvətim, 
Şadlanaram olsa penir qismətim. 
Qaraltmışdı tüklərini bir qarı. 
Ona dedim: ey kecən il kaftarı, 
Saçlarını rəngləmək olmaz çətin, 
Amma düzəlməz bu kəman qamətin.