2. Hekayət
Bir qoca belə nəql edirdi ki, bir qızla evlənmişdim, evi gül-
çiçəklə bəzəmiş, aranı xəlvət eləmişdim, könlümü ona vermiş,
gözümü ona dikmişdim. Uzun gecələri yatmaz, ona lətifələr və
məzhəkələr deyərdim ki, bəlkə ürəyini ələ alam, qorxudan çıxa,
mənimlə ünsiyyət bağlaya, o cümlədən bir gecə deyirdim: «Baxtın
sayıq, dövlətin ayıq imiş ki, tərbiyyəli, təcrübəli, dünyagörmüş,
zamanın isti–soyuğunu dadmış, yaxşı–pisi tanıyan, qədir bilən, söz
anlayan, təbiəti xoş, dili şirin, dostluq bacaran mənim kimi mehriban
bir qocaya rast gəldin».
Şer
Çalışıb qəlbini alaram ələ,
İncitsən dözərəm zülmə cananım.
Tuti tək xorəyin qənd olsa əgər,
Bax sənə qurbandır bu şirin canım.
187
Nə yaxşı ki, sən şorgöz, acısöz, hərdən bir xəyalə düşən, ayağı
sürüşkən, hər gecə bir yerdə yatan, hər gün bir yarla dostluq qatan,
qocaların əksinə olaraq, əql ilə deyil, cəhl ilə rəftar edən bir nadan
cavanın çənginə keçməyibsən.
Şer
Gözəl, ay camallı nazlı hər cavan,
Olmaz məhəbbətdə sadiq çox zaman.
Bülbülü eşqinə sanma vəfadar,
Ki hərdəm bir gülün üstünə qonar.
Beyt
Özündən yaxşıyla gəz axşam–səhər,
Özün kimisiylə vaxtın boş keçər.
O
qədər belə yağlı dil tokdüm, elə bildim könlünü ələ ala bilmiş,
özünü tələyə sala bilmişəm. Elə bu zaman dərdli sinəsindən soyuq,
dərin bir ah çəkib dedi: – Sənin dediyin bu sözlərin çəkisi mənim ağıl
tərəzımdəki çəkisi, vaxtı ilə məni tutmuş mamaçadan eşitdiyim bir
söz qədəri də deyildir. Mamaçam deyirdi:
–Cavan
gəlinin yanında tirin uzanması, pirin oturmasından
yaxşıdır.
Şer
Arvad ər önündə bir şey gördü ki,
Oruc dodaqlartək büzülüb qalmış.
Dedi ki, ölüyə əfsun kar etməz,
Bu yazıq əbədi yuxuya dalmış.
Şer
Əgər arvad ər yanından acıqlanıb durarsa,
Belə evdə cəngü–cədəl, fitnə–fəsad törəyər.
Bir qoca ki, əsa ilə qalxıb durur ayağa,
Öz əsası qalxarmı heç çalışsa da nə qədər.
188
Xülasə raz ıl ıq olmad ığ ı üçün ayr ılmal ı olduq. İddə
104
vaxt ı
qurtard ıqdan sonra onu tünd xasiyyət, ac ıdil, bədtinət, yoxsul bir
cavana ərə verdilər. Qad ın döyülür, söyülür, əzab, əziyyət çəkirdi.
Bununla
belə ağ ızdolusu deyirdi: – Allaha şükür o əzabl ı dəhşət-
dən qurtar ıb bu nəşəli nemətə çatm ışam.
Şer
Tünd xasiyyət, inadla mənə çox zülm etdin sən,
Yenə naz ın çəkirəm, çünki ay tək gözəlsən.
Cəhənnəmdə səninlə birkə yaimaq yaxş ıd ır,
Başqasila çənnətdə könülsüz kef çəkməkdən.
Bir gözəlin ağz ından soğan iyi gələrsə,
Xoşdur çirkii əlində tutduğu gül–çiçəkdən.
Dostları ilə paylaş: |