O‘N UCHINCHI MO’JIZA Anas ibn Molik rivoyat qilur:
Bir kuni Rasulullohga bir kishi idish hadya berdi. Sahoblardin bir nechalari shu yerda
o‘ltirishgan edi. Anda Rasululloh:
— Shu hozirda bu idishdagi taom tasbeh aytib turadur. Men uning tovushini eshitdim,
yaqinroq kel, sen ham eshitursan, — deb alardan biroviga buyurdilar.
U kishi ham yaqinroq kelib, quloq soldi ersa, taomdan chiqqan tasbeh tovushini ochiq
eshitdi.
So‘ngra Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu taomdan og‘izlariga solib edilar,
og‘izlarida turib yana tasbeh aytdi, muni ersa shu yerda bor sahobalar eshitdilar».
Ibn Mas’ud ham: «Rasululloh bilan taom ustida o‘ltirgan chog‘imizda tasbeh aytgan
taom tovushini ko‘p uqqanmiz», deb rivoyat qilur.
Makkadan Madinaga Rasululloh sollallohu alayhi vasallam hijrat qilib kelganlaridan
so‘ngra muhojir, ansor sahobalar Alloh amri bilan ikki-ikkidan do‘stlashdilar. Shunda Abu
Dardo bilan Salmon Forsiy o‘rtalarida do‘stlik bog‘lanmish edi. Bir kuni ikkovlari o‘ltirib
edilar, oldilariga bir tovoq osh keltirdilar. Bu taomdan yeyayotganlarida osh tovog‘i
tasbeh aytgani turdi. Buning tovushini har ikkovlari angladilar. Bu ham Rasulullohning
mo’jizalaridan edi.
