165
keçmişi,
coğrafi əraziləri, yer adları ilə bağlı mübahisələrə giri-
şən, kənd camaatını başına yığıb onlara
alovlu tarix dərsləri ke-
çən, erməni xislətinə hamıdan yaxşı bələd olan ziyalımız İmir-
xanlının bir erməni qızının əlində əsir-yesir qalması oxucunu
rəncidə salır. Nə olsun ki, bu ilişkidə də daim türk
söhbəti qa-
bardılır, hətta bu müzakirə-mübahisələr
intim səhnələrinə qədər
yeridilir, əvəzində oxucunu tarixlə bağlı bir ziyalıdan eşitdik-
lərinin cazibəsi nə qədər heyrətləndirirsə, bu heyrət İmirxanlının
“axçi” aludəliyi önündə fiaskoya uğrayır:
“Oğlan (İmirxanlı-
Dostları ilə paylaş: