Microsoft Word yeni vəSAİT. docx
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
“Günün qəhrəmanlari”
adlandırdım və tam əminəm ki, heç də yanılmadım. Eyni zamanda qeyd edim ki, mənim anam və xalalarım da müəllimdir. Evimizdə də şahid oldum ki, Anam ailəsindən daha çox vaxtını öz şagirlərinə həsr edirdi; necə ki, müəllimlərim! Bütün bu yaşanılanlar mənə bir həqiqəti öyrətdi ki, Müəllim həm də əslində bir təbibdir! Bəli, ruhumuzun təbibi! Mən bu gün bu yazını qələmə ala bildimsə, bunun üçün Müəllimlərimə borcluyam! Günümün Qəhrəmanları qarşınızda baş əyirəm və haqqınızı, çəkdiyiniz bütün əziyyətləri halal etməyinizi diləyirəm! Sonda isə oxuduğum və çox təsirləndiyim türkiyəli tarixçi İlber Ortaylının bu ibrətamiz yazısına diqqət çəkmək istədim: “Bir gün universitetdə mühazirə deyən vaxt tələbə bir qız əlini qaldırdı. - Buyur, qızım, dedim. O da: -Bağışlayın müəllim, amma çox yavaş oxuyursunuz. Yəni normadan artıq yavaş oxuyursunuz, sıxıldım dedi... Mən də: - Yaxşı, o zaman gəl sən oxu, dedim. Qız ayağa qalxıb gəldi və kürsünün arxasına keçdi. Bu an donub qaldı. Bilirsinizmi niyə? Çünki mənim fransızca çox qədim bir mətndən birbaşa türk dilinə tərcümə edərək oxuduğumun fərqinə vardı. Qıpqırmızı qızarıb yerinə keçdi. Hər birimiz həyat dərslərini bir cür alırıq. O da beləcə bir işin detallarını bilmədən qərəzli olmamağı öyrənmiş oldu.” Bu hekayəni xatırlamağım və yazmağımda məqsəd mövcud pandemiya dövründə müəllimlərimizin işinin asan görünüb, lakin nə qədər çətin olduğunun görünməyən tərəflərini sizlərlə bölüşmək idi. ”Hər birimizdə Müəllimin hərarətli qəlbinin bir zərrəciyi var” - deyə ulu öndərimiz Heydər Əliyev qeyd etmişdir. Doğrudan da, hər birimizdə bu hərarətli qəlbin zərrəcikləri var olduqca, Müəllim fədakarlığı unudulmaz! AzTU “Humanitar fənlər” kafedrası Azərbaycan dilində işgüzar və akademik kommunikasiya 96 Tələbə dünyamdan süzülüb gələn ürək sözlərimi, yazıdakı son nidamı mövzunun notuna uyğun olaraq, fədakar Müəllimlərimiz kimi, onların əsl davamçıları olaraq hər birimizin öz xidməti vəzifəsində Ana yurdumuzun - doğma Azərbaycanımızın şərəfi naminə “Günün Qəhrəmanları” olmağımız diləyi ilə... Sev ki, qovuşasan nura, saflığa,. Sev ki, qarışasan bu şəffaflığa... Deyirlər, “arzula ki, qovuşasan.” Biz də həm zənn etdik, həm də arzuladıq. Arzuladıqlarımıza qovuşmaq ümidi ilə ürəyimdən qopub gələn, duyğularımı, hisslərimi, bütünlükdə tələbə dünyamı özündə ehtifa edən essemə nöqtə qoyuram. Həm də bildirirəm ki, heç də nöqtə həmişə fikirlərin sonu demək deyil. Eyni zamanda yeni fikirlərin doğması, yeni düşüncələrə yol açılması, onlara rəvac verilməsi, düşüncələrin pərvazlandırılması naminə işlədilən nitq elementidir... Dostlar, unutmayaq ki, Bizə bu nazlı aləm görünərdi qaranlıq, Gözəl çarpışmasaydıq, gözəl yaşamasaydıq... Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|