MİRZƏ ŞƏFİ ŞƏrq qərb araşdirmalarinda



Yüklə 1,64 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/10
tarix31.01.2017
ölçüsü1,64 Mb.
#7205
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10

TƏRCÜMƏÇĠNĠN QEYDLƏRĠ 
 
Fridrix Bodenştetin “Şərqdə min bir gün” romanı 
Hermann  Ammon  tərəfindən  yenidən  işlənmişdir.  Bu 
roman  təqribən  1900-cü  ildə  Berlində  Alman 
Ədəbiyyatı  Həvəskarları  Cəmiyyətinin  nəşriyyatında 
çap  edilmişdir.  Roman  34  fəsildən  ibarətdir.  18  fəsil 
Mirzə Şəfi və onun nəğmələrinə həsr edilmişdir. 20-ci 
fəsildən  başlayaraq,  əsasən  Tiflis,  Qara  dəniz,  Qori, 
Kutaisi,  Abxaziyaya  dəniz  səyahəti,  Suxum-Kala, 
Pitsunda, Qaqra, Qara dənizin şərq sahilləri, rus döyüş 
gəmisi  “Moquçi”  ilə  dəniz  səyahəti,  çərkəz  ölkələri 
haqqında  ruslarla  çərkəzlərin,  əsasən,  Baraxoviçə  əsir 
düşmüş  çərkəz  qadınlarından  bəhs  edilmişdir. 
Romanda  7-ci  və  8-ci  fəsillər  (səhifə  48-dən  89-a 
qədər)  Ermənistana  səyahət,  onların  adətləri  və 
toyundan  bəhs  edildiyi  üçün  müəllif  bu  fəsillərin 
tərcüməsini məsləhət bilmədi.  
 
Tərcümə etdi: Alman dili kafedrasının müdiri, 
                    b/m Ofelya Surxay qızı Müslümova.  
 
 
 
 
 
 
 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
207 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ORİJİNAL  ŞEİRLƏRİ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
208 
AZƏRBAYCANCA ġEĠRLƏR  
 
Qəzəl  
Nə qədər kim, fələyin sabitü səyyarəsi var,  
Ol qədər sinədə qəmzən oxunun yarəsi var.  
Deyil əflakdə kövkəb görünən çərxi-bülənd  
Oluban didə, sərapa sənə nəzzarəsi var.  
Ruzigari qara, daim gecəsi tar keçir,  
Hər kimin eşqdə bir yari-sitəmkarəsi var.  
Necə qan cuşə gəlib, eyləməsin ahü-fəğan?  
Könlümün dideyi-giryan kimi fəvvarəsi var!  
Ol qəzəldir ki, bu, Vazeh dedi, bir dərd əhli,  
Zahirən lalə otağında qonaq-qarəsi var.  
 
Müxəmməs  
Ey nəzakət çəməni içrə xuraman Süsəni,  
Xublıq kişvərinin təxtinə sultan Süsəni,  
Sədəğin yayı qaşın sədqəsi qurban Süsəni,  
Bir baxışla yaraşur kim, ala yüz can Süsəni,  
Belə getsə, tez olur dillərə dasdan, Süsəni.  
 
Hərəkatü rəvişin qıldı səhi sərvini pəst,  
Sünbülə türreyi-zülfün şikəni verdi şikəst,  
Laləni dağa salıb ruyin, edib badəpərəst,  
Ey könül, qaş-göz aradə nə gəzərsən belə məst,  
Yoxdu vəhmin ki, ara yerdə tökə qan, Süsəni.  
 
Ey mələk, əbr yüzün gündümü, ya bədri-tamam?  
Kim ki, ruyindən olur məst, ona badə həram,  
Pərdəsiz cilvələnib, naz ilə ver qəddə qiyam,  
Küfri-zülfün dağıdıb, məst çıxıb, eylə xüram,  
Bilələr ta ki, nədir küfr ilə iman, Süsəni.  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
209 
Bu qədü qamətinə ətləsü xara yaraşur,  
Qaşların guşəsinə qətlimə eyma yaraşur,  
Edə gər zində ləbin ləfzi Məsiha, yaraşur,  
Səni, hər kim ki, sevər, başına sevda yaraşur,  
Ola sərgəştəvü divanəvü heyran, Süsəni.  
 
Gün ki, hər gün çıxar, dərgəhinə səcdə edər,  
Sərv rəftara gəlür, qılsa qədin bağə güzər,  
Qönçə gər ağzın ilə qarşu dura, boynu əyər,  
Küfri-eşqin yetişib bir yerə kim, ey kafər,  
Desələr Vazehə böhtandı, müsəlman, Süsəni!  
 
Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə,  
Ərşə çıxıb, qonaq gedin pərvərdigarə.  
Hicran qəminin badeyi-gülgündür əlacı  
Vazeh, danışırlar bunu meyxanələr içrə.  
 
 
MİRZƏ ŞƏFİ VAZEHLƏ NACİ VƏ NASEHİN 
MÜŞAİRƏSİ  
 
Vazeh  
Səbzpuş olmuş qədin ruxsari-atəşgunilə,  
Musiyi-İmranə guya, Tur şəklin göstərür.  
 
Naci  
Tiğin almış dəstinə, ol çeşmi-cəladın sənin,  
Canə qəsd etmək dilər, məxmur şəklin göstərür.  
 
Çismi-zarımdan çıxar hicrin əlindən nalələr,  
Böylə bir təndir tənim, tənbur şəklin göstərür.  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
210 
 
Xətti-rüxsarın edib tarac hüsnün mülkünü,  
Bir xərabə şərh içində mur şəklin göstərür.  
 
Naseh  
Göz sirişgi mərdüməknin nöqtəsin bərbad edib,  
Aqibət bir gün olur kim, kur şəklin göstərür  
 
Tilbə könlüm tillər ilə asılub, tildir səbəb,  
Filməsəl, baxqan kəsə Mənsur şəklin göstərür.  
 
Kəhraba dik rəngi-zərdim sanmağay bihudə kim,  
Dərdi-eşqə uğramış, rəncur şəklin göstərür.  
 
Dinu dil nəqdini isar etsə Naseh, tang imas,  
Bir mühəqqər töhfə ilə mur şəklin göstərür.  
 
Farsca Ģeirlər  
 
Qəzəl  
Hər zaman kan qədd-o bala be nəzər miqozərəd.  
Vəh, çeha bər del-o bər dideye-tər miqozərəd!  
Mənəm, ey şeyx, ze nəzzare məkon, kəz roxe dust  
To çe dani ke, çe bər əhle bəsər miqozərəd!  
Ey ke, bər mən qozəri, məhv koni əz xişəm,  
Həm ço xorşid ke, bər dovre qəmər miqozərəd!  
To ke, çəndin bekeşi damən əz oftadeye-eşq,  
Dəste kutahe mənət, key, bekəmər miqozərəd?  
Qofteye Vazeh əz an ru həme şirin aməd,  
Bezəbanəş soxən əz ləl-o şəkər miqozərd.  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
211 
 
(Sətri tərcümə)  
O qəddü qamət xəyalımdan keçərkən,  
Ah, könlümdən və yaşlı gözlərimdən nələr keçər!  
Ey şeyx, yarın üzünə baxmağı mənə qadağan  
                                                               etmə,  
Bəsirət əhlinin nəzərindən nələr keçdiyini sən nə  
                                                           bilirsən?  
Günəş ayın yanından ötərkən onu yox etdiyi kimi,  
Sən də mənim yanımdan ötüb keçərkən, varlığımı  
                                                      məhv edirsən.  
Bunca ki, sən ətəklərini yıxılmış aşiqindən çəkib  
                                                      uzaqlaşırsan,  
Mənim qısa əllərim sənin kəmərindən bəs necə  
                                                     tuta biləcək?!  
Vazehin şeiri ona görə bu qədər şirin oldu ki,  
O sənin ləlü şəkərindən söhbət açdı.  
 
Qəzəl  
Ey ke, həmhöcreye mai, vərəqe zohd beşuy,  
Vey ke, sabetqədəmi, ğeyrə rəhe eşq məpuy.  
əz məne ğəmzəde coz eşqe roxe yar məpors,  
ba məne dolşode coz sohbəte deldar məquy.  
Ta əz an dəm ke, hərime dele mən xəlvəte ust,  
Faş binəm roxe u, gər negərəm bər həme suy.  
Çərx sərgəşte nə anəst monəqqəş benecum,  
Bəlke əndər tələbəş mande fru ğərqə be xun.  
Ruze qolgəşt, bahar əst-o, təmaşa-vo tərəb,  
Xiz, ta xeymə bezən ba mej-o ney bər ləbe cuy.  
Vazeh əz xar sər arəd be nəsime dəre dust,  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
212 
Koştehe-eşq bəle, zende təvan gəşt be buy!  
 
(Sətri tərcümə)  
Sən ey bizimlə həmnişin olan, zahidlik dəftərini 
                                                          suya at,  
Sən ey sabitqədəm dost, eşq yolundan qeyri bir 
                                                      yol tutma!  
Bu qəmli aşiqdən yar məhəbbətindən qeyri bir 
                                                  şey soruşma!  
Bu zavallı aşiqlə, dildar söhbətindən qeyri bir  
                                                 şey danışma!  
O zamadan ki, mənim könül otağım onun  
                                          xəlvətgahı olmuş,  
Hər tərəfə baxıram, ancaq onun şəklini görürəm.  
Bu sərgərdan fələk ulduzlarla bəzənmiş kimi 
                                                      görünməsin.  
Bəlkə o da, bir aşiqdir, yar həsrətilə qan-yaş 
                                                              tökür!  
Gül çağı, bahar vaxtı, tamaşa və şadlıq  
                                                      zamanıdır.  
Qalx, çay kənarında mey məclisi qur, ney çal!  
Vazeh yar qapısından gələn nəsimi duyunca  
                                    torpaqdan baş qaldırar.  
Bəli, eşq ilə həlak olan məşuq ətrilə həyat tapar.  
 
Qəzəl  
Şahede xərgəhneşin zolf ze rox kərd baz,  
Nure həqiqət pədid əz zolemate məcaz.  
Dide bedidare dust, dəst dər ağuşe yar,  
Eşq əz an su niyaz, hosn əz an suy naz.  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
213 
Sədre hərime qəbul dər xore hər xam nist  
Pəs benişin, şəmvar sər bekəş əz suz-o saz.  
Torbəte Məhmud ra ruze cəza in nedast:  
“Hacəte ferdos nist koşteye tiğe Əyaz” 
Vazehe avare ra bange cərəs, - sovte zağ,  
Paye tələb dər bemand, mənzele məqsəd deraz.  
 
(Sətri tərcümə)  
Çadırda oturan gözəl saçlarını üzündən yığdı,  
Məcaz zülmətindən həqiqət nuru parladı.  
Göz dost gözündə, əl yar qoynunda qərar tutdu.  
Eşq bir tərəfdən, hüsn o biri tərəfdən nazü-niyaza  
                                                          başladılar.  
Onun qəbul otağına yol tapmaq hər xam adamın 
                                                            işi deyil,  
Indi ki, belədir, otur, şam kimi alış, yan və döz.  
Mahmud türbətindən cəza günü bu nida qopar:  
“Əyaz qılıncı ilə ölmişə cənnət nə lazım?”  
İstək kəhəri yarı yolda, məqsəd mənzili uzaqlarda  
                                                                 qaldı.  
Indi qarğa sədaları avarə Vazeh üçün cərəs  
                                       sədaları yerini tutubdur.  
 
Ta key del on delaram zin del rəmide darəd,  
Vəz dustane bidel, del arəmidə darəd?  
 
(Sətri tərcümə) 
Havaxta qədər o gözəl könlünü məndən ürkmüş 
                                                      saxlayacaq,  
Havaxta qədər o, sevən aşiqinə laqeyd qalacaq?!  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
214 
 
 
Rübai  
Gər mərdi ze ma zəni darəd dust,  
Yarist neku-bo eybəş nə nekust.  
Əmma, ze çe ruy çon zəni mərdi xast,  
Dər çeşmə cahan pəlid-o bəd siyreyi ust.  
 
(Sətri tərcümə)  
Bizlərdən bir kişi bir qadını sevsə,  
O, gözəl bir dost sayılar və ona nöqsan tutmaq  
                                                  yaxşı görünməz  
Bəs nə üçün qadın bir kişini sevsə,  
Dünyanın gözünə xar və pozğun görünər?!  
 
Rübai  
Can – o tənə mən fədaye yek buseye yar,  
Amal-o xəyale mən, bər u bad nesar.  
Aşeq mənəm-o be eşqe u dər ğəm-o dərd,  
Şeyda mənəm-o be hecre u zar-o nezar.  
 
(Sətri tərcümə)  
Mənim canım və qəlbim yarın bir busəsinə fəda,  
Mənim arzu və amalım ona fəda olsun.  
Mən aşiqəm, onun eşqilə qəmə, dərdə düşmüşəm,  
Mən şeyda bülbüləm, onun hicrilə belə ağlar  
                                                              olmuşam.  
 
Rübai  
Ləb bər ləbe yar bordənəş, vəh, çe xoş əst!  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
215 
Cam əz peye cam xordənəş, vəh, çe xoş əst!  
Ziba sənəmi, poste ləbi, şirin quy,  
Əndər bəre xod foşordənəş, vəh, çe xoş əst!  
 
 
 
(Sətri tərcümə)  
Yarla dodaq-dodağa durmaq, ah nə xoşdur!  
Onunla qədəh ardınca qədəh doldurmaq, ah, nə  
                                                                 xoşdur!  
Püstə dodaqlı, şirin sözlü, gözəl bir sənəmi  
Alıb ağuşa sıxmaq, ah, nə xoşdur!  
 
Həsb-hal  
Məhe nosəfərəm!  
Rəfti ze nəzər, dide ze del əşk rəvan kərd, Rəsmist 
peye nosəfəran ab feşan kərd.  
 
Vəlleyli iza yəğşa! Həlake aşeq şəbe fəraq əst,  
Vənnəhari iza təcəlla! Sərmayeye omr ruze vesal.  
 
(Sətri tərcümə)  
Hicran gecəsin möhnətini gər görə kafir.  
Şək yoxdu ki, inkar eləməz ruzi-qiyamət.  
Gər zahidi-xüdbin bilə zövqini vüsalın,  
Cənnət tələbindən nə bulur ğeyri nidamət!  
 
Vedaye  dustan  rəsmist  qədim  və  ətvare  yaran 
xolqist  kərim,pəs  əz  çe  cəhət  an  mobəddəl  be  laf  şod 
və in motəğəyyer be xelaf.  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
216 
Ey şohreye şəhr, əz çe şodi şəhr-beşəhri?  
Kəl bədri iza sirtə fəsirtə kəhilali.  
Dur əz to əgər dide çenin xune cegər rixt  
Ma tünzürü qəd vəchəkə illa bexeyali.  
Kodam xake rah betəqbile gərde ləl səməndət sər 
be  çərxe  bərinəst  və  kodamin  sərmənzel  ze  nəsime 
torreye meşginət rəşge səhraye Çin.  
Dər xaneye zin celvekonan, ərdəbəcuyan,  
Hər ca ke, bedin şəkl-o şəmayel bexorami,  
Əz rəşg şəvəd çərxe bərin həlqebequşət.  
Vəz eçz nəhəd rəh be cəbin dağe ğolami.  
Bu  məsəl  qələtdir  ki,  deyərlər  gözdən  gedən 
könüldən  gedər.  Madam  ki,  gözdəydin,  gözdə  idin. 
Indi ki, gözdən getdin, könüldəsən.  
Göz  ağlar  kim,  səni  görməz,  könül  xüd  səndən 
ayrılmaz,  
Məgər cismi-lətifin nazəninim, sərbəsər candır?  
Hər  ca  ke,  eşraqate  qəlbist,  çe  doa,  çe  salam  və 
anca ke bəride məhəbbətəst çe qased, çe pəyam?  
Sədre hərəme vəsle to ra rahe səba ku?  
Yaraye qozəştən nəkonəd peyke xəyaləm.  
Tərkibi-vücudum  iqtiyazi-vüsali-mehrinlədir  və 
ədəm imkanım qibleyi-fəraqi-qəhrinlə.  
Məni eşqin oduna yandırdın,  
Çünki gördün yanıram, yan durdun.  
Baz ay, baz ay, ke, bi to dide ra nur nist və del ra 
sürur ney.  
Nə çareye xənde, nə məcale qoftar,  
Nə zəhreye neşəst, nə yaraye rəftar,  
Nə qodrəte səbr, nə qovvəte ah,  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
217 
Can dər kəf-o çeşm bər rah.  
Baz  ay, baz  ay, xorşide tələtət  benəma, pərde  əz 
cəmal  beqoşa,  məclese  hərifan  biyara.  Çe  caye  qətən 
əydihin?  
Dəst əz toronc əcəb nist nəşenaxtən boridən,  
Dər tare hər kəməndət səd sərboride dari!  
 
(Tərcümə)  
Həsb-Hal  
 
Yeni səfərə çıxan ayım!  
Sən mənim nəzərlərimdən uzaqlaşarkən, gözlərim 
bağrımdan yaş axıtdı.  
Bu  bir  rəsmidir,  qaydadır,  səfərə  çıxanların 
dalınca su səpərlər.  
Ah, o zaman ki, gecə zülmət çökür! Aşiqin həlakı 
bu  ayrılıq  gecəsindədir.  Ah,  o  zaman  ki,  gündüz 
cilvələnir! Ömür səadəti bu vüsal gündüzündədir.  
 
Hicran gecəsin möhnətini gər görə kafir,  
Şək yoxdu ki, inkar eləməz ruzi-qiyamət.  
Gər zahidi xudbin bilə zövqini vüsalın.  
Cənnət tələbidən nə bulur qeyri-indamət?  
 
Dostların ayrılıq zamanı bir-birilə vidalaşması bir 
rəsmdir qədim, məşuq ətvari bir adətdir kərim. Bəs nə 
üçün o laf oldu, bu xilaf?  
Ey şəhərin məşhur gözəli, nə üçün şəhərdən şəhərə  
                                                                 üz tutdun.  
O bədirlənmiş ay kimi dolanıb (uzaqlaşıb) hilalə  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
218 
                                                                   döndün?  
Səndən uzağa düşəndən bəri göz beləcə ciyər qanı  
                                                                       axıdır.  
Sənin üzünü doğrudan da, xəyaldan başqa qeyri  
                                         yerdə görmək olmazmış!  
 
Hansı yolun torpağı sənin al kəhərinin ayaq tozu 
sayəsində  uca  fələyə  qalxmışdır,  hansı  yol  ayrıcına 
müşk qoxuyan tellərinin ətri üçün Çin səhrası paxıllıq 
etməyə başlamışdır?  
 
Sən yəhər üstündə bu cilvələnən gözəlliyin, bu  
                                                           vüqarınla,  
Bu şəklü şəmayillə haraya ayaq qoysan,  
Uca fələk həsədindən sənin qulağı sırğalı qulamın  
                                                                         olar,  
Yer isə, itaətindən öz alnına nökərçilik damğası 
                                                                      vurar.  
 
Bu  məsəl  qələtdir  ki,  deyərlər  gözdən  gedən 
könüldən  gedər.  Madam  ki,  gözdəydin,  gözdə  idin. 
Indi ki, gözdən getdin, könüldəsən.  
 
Göz ağlar kim, səni görməz, könül xüd səndən  
                                                            ayrılmaz,  
Məgər cismi-lətifin nazəninim, sərbəsər candır?  
 
Orda ki, könül aydınlığı var, nə dua, nə səlam, 
Orda ki, məhəbbət peyki var, nə qasid, nə pəyam!  
 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
219 
Sənin vəsl otağına səba necə yol tapa bilər ki,  
Oraya keçmək üçün mənim xəyal qasidim belə,  
                                                              acizdir!  
 
Tərkibi-vücudum iqtizayi-vüsali-mehrinlədir və 
ədəm imkanım qibleyi-fəraqi-qəhrinlə.  
 
Məni eşqin oduna yandırdın,  
Çünki gördün yanıram, yan durdun.  
 
Qayıt, qayıt ki, sənsiz nə gözdə nur, nə könüldə 
sürur var.  
 
Nə gülməyə bir həvəsim, nə söhbətə meylim  
Nə oturmağa qərarım, nə getməyə taqətim qalmış.  
səbr etmək qüdrətim, nə ah çəkmək qüvvətim var  
Canım dodağımda, gözüm yollardadır.  
 
Qayıt,  qayıt  öz  günəş  camalını  göstər,  üzündəki 
pərdəni  at,  aşiqlər  məclisini  ziynətləndir.  Nə  əlini 
kəsmək yeridir?  
 
Əllə  turuncu  bir-birindən  seçməyib,  kəsmək 
təəccüblü bir şey deyil,  
Sənin kəməndinin hər bir telində yüz başıkəsilmiş 
qərar tutmuşdur.  
 
 
 
 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
220 
QEYDLƏR VƏ ĠZAHLAR  
 
Səh  41.  İbn  Yəmin  Əmir  Fəxrəddin  Mahmud- 
XIII  əsr  şairlərindəndir.  Yaxın  Şərq  poeziyasında  qitə 
ustadı  kimi  tanınır.  İbn  Yəminin  atası  Azərbaycan 
Elxanilər sülaləsinə mənsub dövlət xadimi və görkəmli 
türk  sərkərdəsi  olmuşdur.  O,  Elxanilər  tərəfindən 
Nişapura  dövlət  vəzifəsinə  göndərilmiş,  Fəxrəddin 
Mahmud da burada anadan olub, böyümüşdür.  
 
Səh. 53. Mirzə Hacı Ağası – Fətəli şahdan sonra 
hakimiyyət  başına  keçmiş  Məhəmməd  şahın  (1830-cu 
illər) sədr-əzəmi-baş naziri olmuşdur. Hacı Ağası İran 
tarixində  ən  qəddar  və  müstəbid  dövlət  başçılarından 
olmuşdur.  Rus  səyyahı  Beryozin  onu  “İran  Rişelyesi” 
adlandırmışdır.  Mirzə  Şəfinin  almanca  əsərləri 
içərisində ona yazılmış bir neçə şeri var.  
 
Səh.  59.  Qəzəli  ilk  dəfə  1926-cı  ildə  Səlman 
Mümtaz  nəşr  etdirmişdir.  (Bax:  Səlman  Mümtaz 
“Mirzə  Şəfi  Vazeh”,  Bakı,  1926.  Azərbaycan  Elmlər 
Akademiyası  yanında  Respublika  Əlyazmaları  Fondu, 
inv № 18814).  
 
Şairin kitabda 87, 88, 94, 96, 98-ci səhifələrində 
verilən:  
 
“Nə qədər kim, fələyin sabitü səyyarəsi var”,  
“Ey nəzakət çəməni içrə xuraman Süsəni”,  
“Hər zəman kan qədde bala ze nəzər miqozərəd”,  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
221 
“Ey ke, həmhöcreye mai, vərəqe zohd beşuy”,  
“Şahede xərgəhneşin zolf ze rox kərd baz”,  
 
-mətləli  şeirləri  Naci  və  Nasehlə  müşairəsi  və 
“Həsb-hal”  bu  mənbədən  götürülmüşdür.  Həmin 
əsərlər mətndə hər yerdə (*) işarəsi ilə göstərilmişdir.  
 
Səh.  60.  Sədəğin  yayı  qaşın  sədqəsi  qurban 
Süsəni.  
Fikrimizcə  şeirdə-gözə  tuşlanan  ox  mənasında 
olan  “sədağ”  sözü  burada  ahəng  incəliyi  xatirinə 
“sədəğ”  kimi  işlənilmiş  və  əlyazmasında  katib  xətası 
olaraq, ğeyn “ğ” ilə deyil qaf “q” ilə yazılmışdır.  
XVIII əsr şairlərindən Ağa Məsih Şirvaninin:  
 
“Dila, etmə təvəqqö, rastguluq qanda qalmışdır,  
Qərinə özgədir, onlar keçən dövranda qalmışdır”.  
 
mətnlə  ilə  başlanan  müxəmməsində  də,  “sədağ”  sözü 
yuxarıda  dediyimiz  mənada  işlənilmiş  və  fikrimizi 
təsdiq edə bilər:  
 
Sədağ oxu kimi kəctəbilər tutmuş nəzərgahi  
Olar  kim,  doğrudur,  əyri  qılınc  tək  yanda 
qalmışdır.  
 
Vazeh  yuxarıda  göstərilən  misrada  çox  əyri  olan 
sədağ  yayının  öz  əyriliyini  bir  sədəqə  olaraq  gözəlin 
qaşlarından  aldığını  söyləyir.  Bunun  ona  bir  sədəqə, 
qurbanlıq verildiyini deyir.  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
222 
Səh.  61.  Edə  gər  zində  ləbin  ləfzi  Məsiha, 
yaraşur.  
Məsih, yaxud Məsiha İsa peyğəmbərin ləqəbidir. 
Ləfzi Məsiha İsanın ləfzi-sözü deməkdir. Dini rəvayətə 
görə İsa guya öz nəfəsi və sözü ilə ölünü dirildirmiş.  
Bu  misrada  şair  gözəlin  şirin  danışığı  ilə 
Məsihanın özünü belə, dirildə biləcəyini söyləyir.  
 
Səh. 61. Şeir ilk dəfə 1929-cu ildə Ə.Ə.Seyidzadə 
tərəfindən  nəşr  edilmişdir  (Bax:  Ə.Ə.Seyidzadə. 
“Gəncəli böyük mütəfəkkir və şair Mirzə Şəfi Vazeh”. 
Gəncə, 1929).  
 
Şair kitabda 90, 100-cü səhifələrdə verilən:  
 
“Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə”,  
“Ta key del on delaram zin del rəmide darəd”,  
 
misralari  ilə  başlanan  iki  şeri  və  farsca  rübailəri 
həmin  kitabçadan  alınmışdır.  Bu  şeirlər  mətndə  hər 
yerdə (**) işarəsilə göstərilmişdir.  
 
Səh.  61.  Zənnimizcə,  misra  yazıdan  yazıya 
keçdikcə təhrif olunmuşdur. Şeri:  
 
“Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə,  
Ərşə çıxıb, yetmək üçün pərvərdigarə”  
 
-şəklində islah etmək bəlkə məqbul göründü.  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
223 
Səh.  61.  Şeir  ilk  dəfə  çap  olunur.  Həmin 
misraların Mirzə Şəfi Vazehin olduğunu təxmin edirik.  
 
Səh. 62. Səbzpuş olmuş qədin rüxsari-atəşgünilə,  
Musiyi-İmranə guya, Tur şəklin göstərür.  
 
Musa peyğəmbərin (İmran ləqəbidir) Tur dağında 
Allahla danışığı haqqındakı hədisə işarədir. Bu hədisə -
dini  rəvayətə  görə,  guya  həmin  danışıq  zamanı  Allah 
Musaya od şəklində görünmüşdür.  
Vazeh şeirdə gözələ müraciətlə göstərir ki, sənin 
boyun od saçan yanaqlarının şövqündən al-yaşıl rəngə 
bürünmüşdür.  Sənə  baxan  aşiqə  şəklin  Musayə  Tur 
dağında görünən odu xatırladır.  
 
Səh.  63.  Tilbə  könlüm  tillər  ilə  asılub,  tildir 
səbəb,  
Filməsəl, baxqan kəsə Mənsur şəklin göstərür.  
 
Mənsur  Həllac  məşhur  sufilərdən  olmuşdur. 
İslam  dini  və  şəriətin  ehkamlarını  təftiş  etmək 
ittihamilə  918-919-cu  illərdə  Bağdadda  Xəlifə 
Müqtədirbillah 
tərəfindən 
dara 
çəkilmişdir. 
Öldürülərkən  o,  dar  ağacı  altında  məğrur  dayanmış, 
tövbə  etmək  istəməmişdir.  Buna  görə  də,  zaman 
keçdikcə  Mənsur  Həllac  obrazı  Şərq  poeziyasında 
məslək və əqidəyə sədaqətin rəmzi kimi verilmişdir.  
Beytdə  dar  ağacından  asılmış  Mənsurla  eşq, 
sevda  ucundan  gözəlin  incə  tellərindən  asılmış  dəli, 
aşuftə bir könül müqayisə edilmişdir. Birinci məslək və 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
224 
əqidədə  nə  qədər  fədakar  və  dönməzdirsə,  ikinci  də 
(aşiq)  məhəbbət  və  dostluqda  eləcə  fədakar  və 
sabitqədəmdir.  
 
Qeyd: Müşairə A.Bakıxanovun “Göstərür” rədifli 
şeri əsasında aparılmışdır:  
 
Gözlərin kim, aşiqə məxmur şəklin göstərür,  
Əhli-fəqrə mərdümi-məğrur şəklin göstərür.  
 
Səh. 69. Mahmud türbətindən cəza günü bu nida 
qopar:  
Əyaz qılıncı ilə ölmüşə cənnət nə lazım?  
 
Burada  Sultan  Mahmud  Qəznəvi  (969-1030)  ilə 
onun yaxın və sadiq dostu Əyaz arasında olan dostluğa 
işarə  olunur.  Əyaz  öz  ağıl  və  zəkası,  həmçinin  Sultan 
Mahmuda  olan  məhəbbət  və  səmimiyyəti  ilə 
başqalarından  seçilmişdir.  Hətta  onların  arasında  olan 
bu  səmimiyyət  və  məhəbbət  zərbül-məsələ  çevrilmiş, 
dostluq  və  sədaqət  nümunəsi  kimi  göstərilmişdir. 
Şairlər  bu  barədə  “Mahmud  və  Əyaz”  adında  çoxlu 
mənzumələr yazmışlar.  
Vazeh  bu  məsələni  xatırlamaqla  dostluq  və 
məhəbbəti tərənnüm etmək istəmişdir: Əyaz tiğilə-dost 
qılıncı ilə öldürülənə cənnət nə lazımdır? Belə bir ölüm 
ən böyük xoşbəxtlik deyilmi?  
 
Səh.  77.  “Bəlleyli  iza  yəğşa!...  Vənnəhari  iza 
təcəlla!  –Quranda  ayədir  (tərcüməsi  göstərilən 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
225 
səhifədədir).  Şair  burada  ayrılıq  və  vüsal  çağlarını 
vermək üçün həmin ayədən istifadə etmişdir.  
 
Səh.  80.  “Qətən  əydihin”-quranda  surədir 
(tərcüməsi göstərilən səhifədədir). Bu surədə Yusif və 
Züleyxa hekayəsi verilmişdir. Dini rəvayətə görə Yusif 
Züleyxanı  görmək  üçün  onun  otağına  daxil  olanda, 
Züleyxa  qızlarla  oturub  turunc  kəsirmiş.  Yusifin 
fövqəladə gözəlliyi qarşısında heyran qalan Züleyxa və 
qızlar  turunc  əvəzinə,  ixtiyarsız  olaraq,  əllərini 
kəsmişlər...  
Burada  isə,  ifadə  müstəqim  mənada  işlənmiş, 
sonra rəvayətlə əlaqələndirilmişdir.  
 
Səh.  80.  Əllə  turuncu  bir-birindən  seçməyib, 
kəsmək təəccüblü bir şey deyil,  
Sənin kəməndinin hər bir telində yüz başıkəsilmiş 
qərar tutmuşdur.  
“Beytin  mənası  “Yusif  və  Züleyxa”  haqqında 
rəvayətdə verilmişdir, bax.səh.121-122).  
 
 
 
 
 
 
 
 
 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
226 
LÜĞƏT  
 
A  
Abi-həyat-dirilik suyu  
 
B  
Badə-şərab  
Baxqan kəsə (özbəkcə)-baxan adam  
Bədri-tamam – bütöv ay, on dörd gecəlik ay  
   
(məc.gözəl üz)  
Bərq-ildırım, işıq  
Bəsirət əhli  gözüaçıq adam  
Bülənd-uca, yüksək  
 
Ç  
Çeşm – göz  
 
D  
Dəmət-gül dəstəsi  
Dərgah  - astana  
Dəst - əl  
Didə-göz  
E  
Eyma-işarə (qaş-gözlə)  
 
Ə  
Əbr-bulud  
Ədəm-heçlik, yoxluq  
Əflak-fələklər  
Ətvar-qalıq, naz-qəmzə  

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
227 
F  
Fəraq –ayrılıq  
Filməsəl –məsələn (burada-sanki, elə bil ki)  
 
G  
Giryan – ağlar  
Gülgün – al, qırmızı  
H  
Həmnişin-bir yerdə oturub duran, yoldaş, dost  
Hərəkatu rəviş-davranış  
Həsb-hal – hal-əhval  
 
X  
Xilaf - əksinə, tərsinə  
Xislət – insan təbiəti  
Xoşnud - razı qalmaq, sevinmək  
Xubluq - gözəllik, yaxşılıq  
Xud - özü  
Xuram – nazlı- nazlı yerimək  
 
Ġ  
İbn – oğul  
İqtiza-icab, mümkünlük, zərurət  
İsar-malını səxavətlə vermək, qurban etmək 
 
K  
Kərim-mərhəmətli, səxavətli (burada, bəyənilmiş)  
Kişvər – ölkə  
Kövkəb – ulduz  
Kur-kor  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
228 
Q  
Qitə - şeir forması  
 
L  
Laf-yalan  
Ləb-dodaq  
Ləfz-söz, danışıq  
 
M  
Mehr-məhəbbət  
Mədh-tərif  
Məxmur-xumarlanmış  
Məniyyət-müşayiət edənlər  
Mətlə-şerin ilk misrası  
Miknət-var, dövlət  
Mur-qarışqa  
Mühəqqər-həqir, zəif, aciz  
Müşairə-şeirləşmə  
 
N  
Ney-tütək  
Nəzzarə-tamaşa  
 
P  
Peyda-olmaq, görünmək, tapılmaq  
Pəmbə-pambıq  
Pəyyam-məktub, sifariş  
Puş (puşak)-geyim  
 
 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
229 
R  
Rastguluq-doğruluq, doğru danışmaq  
Rəncur-xəstə, naxoş  
Ruxsar-üz, yanaq  
Ruj-üz  
 
S  
Sabitqədəm-səbatlı, dönməz, möhkəm adam  
Sanmağay (özbəkcə)-sanmayın  
Sarban-sarvan  
Səbz-yaşıl  
Səhi-qəd-uca boy, düz qamət  
Sərapa-başdan-ayağa  
Sərgəştə-avara, sərgərdən  
Sirişk-göz yaşı  
Sitəmkar-zülmkar  
 
ġ  
Şəmayil-surət, camal  
 
T  
Tanq-imas (özbəkcə) –eyb olmaz  
Tar-qaranlıq  
Tarac-qarət, talan  
Təmas-toxunmaq  
Tən-bədən, can  
Tənbur-çalğı aləti  
Tiğ-qılınc  
Tilbə könlüm (özbəkcə) – dəli könlüm  
Türbə-qəbir, məzar  

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
230 
Türfə-qəribə  
Türreyi - zülf-hörük, saçın qatları  
 
Ü  
Ürfan-elm, bilik  
 
V  
Vəhm-qorxu  
Vəsf-tərif  
 
Z  
Zar –ağlar  
Zərd-sarı  
Zində-diri  
 
   
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
231 
ƏDƏBĠYYAT 
1.
 
Die Lieder des Mirza Schaffy. Berlin. 1851. 
      (Mirzə Şəfinin almanca nəğmələri). 
2.
 
Aus  dem  Nachlasse  Mirza  Schaffy.  Berlin,  1875. 
(Mirzə Şəfinin irsindən). 
3.
 
F.Bodenştedt.  Taysend  ind  in.  Tad  im  Orient 
Berlin, 1850. 
4.
 
Pesni  Mirzı  Şafi  v  perevode  u  Gyferta.  Moskva, 
1930. 
5.
 
Mirzə  Şəfi  Vazeh.  “Nəğmələr”.  Uşaqgəncnəşr. 
Bakı, 
1961. 
(A.Aslanovun 
almancadan 
tərcümələri). 
6.
 
Mirzə Şəfi Vazeh. “Kommunist” qəzeti nəşriyyatı  
7.
 
Ə.Ə.Səidzadə.Mirzə Şəfi Vazeh. Bakı, 1929. 
8.
 
A.A.Seidzade. Mirza Şafi Vazex. Baku, 1969. 
9.
 
U.K.Enikolopov. “Poet Mirza Şafi”. Baku, 1969. 
10.
 
 M.Rafili.  “Mirza  Şafi  v  mirovoy  literature”. 
Azerneşr, Baku, 1958. 
11.
 
 S.Mümtaz. Mirzə Şəfi. Bakı, 1926. 
12.
 
 F.Qasımzadə.  “XIX  əsr  Azərbaycan  ədəbiyyatı 
tarixi”. Bakı, 1956. 
13.
 
 Tiflis,  Kekelidze  adına  Əlyazmaları    İnstitutu 
Fondu P – 107 – 137. 
14.
 
 Tiflis Dövlət Tarix Arxivi, fond 19, vahid saxlama 
qovluğu  172, siyahı 1. 
15.
 
 S.Şükürov.  “XIX  və  XX  əsrlər  Azərbaycan  
ədəbiyyatına aid tədqiqlər”. Bakı, 2002. 
16.
 
 S.Şükürov. “Gəncəli Vazehin nağılı”. Bakı, 1998. 
17.
 
 “Mirzə” (povest). İrəvan. 1932. 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
232 
18.
 
 Əlisa  Nicat.  “Nəğməyə  dönmüş  ömür”.  Bakı, 
1980. 
19.
 
Akif  Bayramov.  “Mirzə  Şəfinin  ədəbi  irsi”.  Bakı, 
1980. 
20.
 
 B. Markov. Navstreçi. SAB. 1878. 
21.
 
 L.N.Tolstoy. Polno. Sob. Soçi. L-M. 1934. 
22.
 
A.Aslanov.  “M.Ş.Vazeh.  Nəğmələr”.  Şərq-Qərb, 
Bakı, 2004. 
23.
 
Z.Oruc. “M.Ş.Vazeh. Nəğmələr”. Bakı, 2004. 
24.
 
 Rafili  M.  Sabuxi:  Süenariy.  –  Lit.  Azerbaydjan, 
1941, № 4,s. 18-49.                    
    O  drujbe  i  vliyanii  Mirza  Şafi  Vazexa  na 
M.F.Axundova. 
25.
 
 Xazri 
N. 
Pyedestal 
bez 
pamyanika:              
/Poema  v  proze/.  Per.  s    azerb.  S.Mamedzade.  – 
Drujba narodov, 1983, № 11, s. 86-130. 
26.
 
Xalil  Zeynal.  Çitaya  Mirza  Şafi  Vazexa:  Stixi  \ 
Per. V. Zayüeva. – Lit. Azerbaydjan, 1978, № 8, s. 
108-116. 
27.
 
 Allaxverdiev M. Novaya jizn pota: \ O  spektakle 
«Mirza  Şafi  Vazex»  v  Azerb.  qos.  akad.  dram. 
teatre  im.  M.Azizbekova  po  odnoimyonnoy  pyese 
Nabi Xazri \. 
     Bakin. rab, 1982, 22 iölə.  
28.
 
 Baqirov  Q.  «Ya    k  svetu  şyol  …  »:  /Spektakl  / 
Azerb.  qos.  akad.  dram.  teatra  im.  M.Azizbekova 
«Mirza  Şafi» po odnoimyonnoy pyese Nabi Xazri 
/. Baku, 1982, 1 may. 
 
 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
233 
MÜNDƏRİCAT 
 
Ön söz ............................................................. 

M.Ş.Vazehin həyatı.......................................... 

Salman Mümtaz Mirzə Şəfi Vazeh 
haqqında ............................................................ 
 
23 
Süsəni  (Müxəmməs)....................................... 
27 
Muşairə........................................................... 
29 
Mirzə Məhəmməd Həsən................................ 
30 
Qəzəl............................................................... 
30 
Qəzəl............................................................... 
31 
Qəzəl (Müxləs)................................................... 
32 
Qəzəl............................................................... 
33 
Qəzəl............................................................... 
35 
Məktubun intizarında...................................... 
36 
Avropada  Mirzə Şəfi Vazehi   
Fridrix Bodenştedt  tanıtmışdır....................... 
 
49 
Neyləyirsən yaşı sən........................................ 
55 
Nöhbikə.......................................................... 
61 
Azərbaycan ləhcəsində tatar  
müntəxəbatına erməni xəyanəti....................... 
 
64 
Qafqazda  Mirzə Şəfi  
Avropada Fridrix Bodenştedt......................... 
 
71 
Y.Mundek Mirzə Şəfi haqqında........................ 
74 
Mirzə Şəfinin maarifçiliyi................................. 
80 
Mehdi Əliyev: 
Tanınmış təhsil təşkilatçısı, böyük müəllim. 
 professor Misir Mərdanov................................ 
 
 
103 
Fridrix Bodenştedtin “Şərqdə min  
bir gün”romanının ön sözü................................ 
 
123 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
234 
Şərqdə min bir gün 
Birinci fəsil 
Qafqaz üzərindən Tiflisə.................................... 
 
 
125 
İkinci fəsil 
Gəncənin müdrik adamı – Mirzə Şəfi................ 
 
127 
Üçüncü fəsil 
Mirzə Şəfi Vazehin məhəbbət hekayəsi............. 
 
136 
Dördüncü fəsil 
Müdriklik məktəbi............................................... 
 
151 
Beşinci fəsil 
Müdriklik məktəbi (davamı)............................... 
 
156 
Altıncı fəsil  
Gəzintilər, uzaqgörənliklər və möcüzələr.......... 
 
158 
Doqquzuncu fəsil 
Müdriklik məktəbi............................................. 
 
168 
Onuncu  fəsil 
Axalsix paşalığında gəzinti................................ 
 
173 
On birinci fəsil 
Müdriklər yarışı.................................................. 
 
173 
On  ikinci fəsil 
Tiflis yayın sonunda  
Müdriklər  məktəbinə qayıdış............................. 
 
 
178 
On  üçüncü fəsil 
Mirzə Şəfi tənqidçi kimi..................................... 
 
179 
On beşinci fəsil 
Tiflisdə tatar mənzili........................................... 
 
181 
On altıncı fəsil  
Mirzə Şəfinin  kitab çapına oln şəxsi fikirləri 
və hüsnxət yazısına olan göstərişləri................. 
 
 
184 
 

Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında 
 
 
235 
On səkkizinci fəsil 
Gəncə aliminin ikinci və sonuncu məhəbbəti 
Mirzə Şəfi nəğmələrinin yekunu 
Məhəbbət həmişə ilğım olur.............................. 
 
 
 
187 
On doqquzuncu  fəsil 
Şərqdə qadınlar................................................... 
 
198 
Tərcüməçinin qeydləri........................................  206 
Orijinal şeirləri...................................................  207 
Azərbaycanca şeirlər...........................................  208 
Mirzə Şəfi Vazehlə Nci və Nasehin müşairəsi...  209 
Farsca şeirlər..................................................... 
210 
Qeydlər və izahlar.............................................. 
220 
Lüğət ..................................................................  226 
Ədəbiyyat............................................................ 
231 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

    Nəzakət Əliyeva 
 
 
236 
 
Nəzakət Əliyeva. 
“Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında”. 
                                                        Gəncə, 236 səh. 2013 
 
 
 
 
 
Texniki redaktor:     Fərhad MİRZƏYEV 
Kompüter yığımı:     Günay İSMAYILOVA 
Kompüter dizayneri: Nailə MİRZƏYEVA 
 
Yığılmağa verilmiĢdir: 01.05.2013 
Çapa imzalanmıĢdır:   07.05.2013 
Kağızın formatı:   60x90, 1/16 
Uçot nəĢr vərəqi: 14,8 
Tirajı: 200 
 
 
 
 
 
                                                     AMEA Gəncə Bölməsi,  
H.Əliyev prospekti 153. 
 
 
 

Document Outline

  • bookmark0
  • bookmark2

Yüklə 1,64 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin