Mizaç bozukluklarından M. Ö. 400 senesinde Hipokrat mani ve melankoli kelimelerini
Yüklə 176,7 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Prof. Dr. Müfi t Uğur 67 Risk faktörleri
- Depresyonda değişen uyku nörofi zyolojisi
- Duygudurum Bozuklukları
- Uykunun kalitesinin bozulmasında en çok karşılaşılan durumların başında;
- Duygudurum bozukluklarında görüntüleme (tomografi -MR) tetkikleri
- Prof. Dr. Müfi t Uğur 69
- Psikanalitik açıdan Depresyon
- Psikanalitik açıdan manik durumlar
- Depresyonlarda kognitif teoriler
- Duygu durum bozukluklarının klinik belirtileri a-Duygulanım belirtileri
- Prof. Dr. Müfi t Uğur 71
- Prof. Dr. Müfi t Uğur 73
|
Duygudurum Bozuklukları
66 (Deksametazon 0.5-2 mg) ile 24 saatte ortaya çıkan baskılama ölçülür. Deksametazon uygulamasından sonra sabah saat 8 de kortizol sekresyonunun baskılanmamış olması ve saat 16 ile 20 de de baskılanmanın olmadığının gözlenmesi; kortizol sentezi ile ilgili negatif feed back mekanizmalarının iyi çalışmadığını gösterir. Depresyon durumlarında artmış olan hiperkortizolemi deksametazon ile baskılanmaz. Nonsupresyon hipokampal glukokortikoid reseptörlerin baskılayıcı etkilerinin kaybolmasından ileri gelir. Kortizol nonsupresyonu aynı zamanda yaşla da ilgili bulunmaktadır. HPA aktivitesi yüksek olan hastalar, hiperkortizolemisi olan depresyonlu kişilerdir. Bu tür vakalar psikoterapiden çok farmakoterapiden ve elektroşok tedavisinden fayda görür- ler. Aktivitenin yüksek kalması rekürens riskinin bulunduğunu ifade eder ve bu vakalarda intihar eğiliminin bulunduğu da gözden uzak tutulmamalıdır. 1. Deksametazon supresyonu testinin tek başına depresyona özgül bir durum olmadığı da akılda tutulmalı; diğer psikiyatrik hastalıklar ve tıbbı hastalıkların seyrinde de pozitif deksametazon supresyonu testi sonuçları olabileceğini ihmal etmemek gerekir. • Aşağıda depresyon olmadığı halde pozitif deksametazon supresyon testi sonuçları veren hastalıkların listesi verilmektedir; 1. Cushing sendromu 2. Gebelik 3. Östrojen kullanımı 4. Şizofreni 5. Antikonvulsan kullanımı 6. Kardiyak hastalıklar-Renal hastalıklar 7. Depresyonsuz blumia nervosa 8. Primer dejeneratif demans 9. Alkol kesilmesi döneminde 10. Nörotik depresyonlar; gibi durumlarda deksametazon supresyonu testi pozitif çıkabilmektedir. b- Tiroit Hormonu= Depresyonlu hastalarda çok önemli bir hormon olup depres- yonun kliniğini yakından ilgilendirir. Depresyonlu hastaların büyük bir kısmında tiroit hormonlarındaki azalmaya bağlı olarak TSH artışı gözlenir. Çok zaman kullanılan Anti- depresan ilaçlar ile hastalık tablosunda bir iyileşme elde edilemediği durumlarda hastaların tedavileri; tiroit hormon kullanımı ile güçlendirilir. Her ne kadar hipotiroidi bariz depres- yona sebep olmaktaysa da subklinik hipotiroidi hallerinde de depresyon görülüşü sıktır. Depresyonlarda ön hipofi z hormonları arka hipofi z hormonlarından daha çok hastalığın klinik belirtileri tarafından etkilenir. Ön hipofi z hormonlarında bozulmalar olurken arka hipofi z hormonu Prolaktin depresyon vakalarında pek fazla değişmemekte, ancak Tripto- fan verilmesiyle prolaktin salıverilmesinde azalma gözlenmesi olmaktadır..Melatoninin nokturnal supresyonunun azalması ile folikül stimüle edici hormonun ve luteinizan hor- monun bazal düzeylerinin azalmasıyla, erkeklerde testesterone düzeyinde tespit edilen azalmalar depresyonlarda görülen başlıca değişiklikleri yansıtırlar.
Prof. Dr. Müfi t Uğur 67 Risk faktörleri Kişilik gelişimi üzerinde etkili olan erken gelişim dönemine ait travmalar, anne ve baba iyi ilişkilerin kurulamaması, gereken sevgi, şefkat ile güven duygularının çocukluk yıllarında yaşanamayışı da ileri yıllarda ortaya çıkacak depresyonlu kişiyi hazırlar. Depresyonlu kişiler genelde duyguları içselleştirmiş olan bireylerdir. Duygusal yükle- rin aile bireyleri ve arkadaş guruplarında paylaşılması çok zaman mutlu ve paylaşımın yanabildiği ortamlarda olurken, böyle mutlu ortamlarda yaşadıklarından dolayı duygularını içselleştirmeyen insanlar kendilerini depresyon durumlarına karşı daha mukavemetli hissederler. Ayrıca hızlı gelişen teknolojik instrumanlara uyum sağlayamama da sisteme bera- berinde bir takım zorlamaları ve yükleri getirir. Bu durumlar temel uyum kapasitesini bozabildiği gibi, ileri uyumsuzluk durumları anlamlı depresif durumlara yol açar. Günümüzde depresyon durumundan sorumlu olan, özellikle emosyonların işlenip geliştirilmesinde rolü olan dört önemli beyin bölgesi üzerinde durulur. Bu sahalar prefrontal korteks, anterior cingulate, hipokampus ve amigdala sahalarndan meydana gelmektedir. a- Prefrontal korteks günlük davranışlarımızda daha çok hedefl erin tanıtıldığı, hedefe uygun düşüncenin ve davranışların kalıplarının geliştirildiği bir alanı temsil etmektedir. Burası aynı zamanda affektif uyarılmaların belirgin değerlendirilme merkezidir. Sol Pref- rontal korteks sahası hedefe yönelik uygun davranış gelişimini sağlarken, Sağ Prefrontal korteks sahası ise tehlikeli durumlardan kaçınma davranışlarımızı düzenlemektedir. Sağ Prefrontal korteks sahası aynı zamanda iştah durumunu da yönetirken; ödüllendirme ve cezalandırma durumlarının da algılanıp , değerlendirilmesini yapar. b- Anterior cingulate korteks ise dikkat ve emosyonel durumlar ile uyaranların birbir- leriyle birleşerek; birinin bir diğerini yönetip, kontrol altına alma görevinin yapıldığı beyin sahasıdır. Yoğun biçimde affektif ve kognitif fonksiyonları yönetmektedir. c- Hipokampus ise özellikle öğrenme ve hafıza fonksiyonları bakımından önemli bir merkez olup edindiğimiz bilgilerin kodlanarak saklandığı bir depoyu temsil eder. Yapılan çalışmalar depresyon esnasında hipokampus hacminin azaldığını; ancak depresyon teda- visinden sonra yapılan ölçümlerde bu hacmin arttığını göstermektedir. Hipokampusun aynı zamanda günlük yaşantımızda çok önemli olan şartlı refl ekslerin değişik tiplerin ile de alakalıdır. Hipotalamik–hipofi z ekseni üzerinde düzenleyici görev sürdürür d- Amigdala ise emosyonel öneme sahip uyaranların işlenmesinde, onlara gerekli kor- tikal cevapların üretilmesindef, bu cevaplar ile ilgili icra fonksiyonlarının yerine getirilm- esinde rol alır. Depresyonda değişen uyku nörofi zyolojisi Depresyonlu kişilerde çok zaman uykunun 3 cü ve 4 cü safhalarının uyunamadığı veya çok bozuk uyunduğu bilinmektedir. Bu safhaların 90 dakikalık periyot süresinden çıkarılması ile sürelerde anlamlı kısalma meydana gelirken; periyot sayıları sabit kalır. Bu durum ise toplam periyotların daha kısa fakat aynı sayıda uyunması durumunda toplam
Duygudurum Bozuklukları
68 uyku süresinin kısalmasına sebep olur. Bu yüzden çok depresyonlu insan gece uyuduktan sonrada sabaha karşı erkenden uyanırlar ve bir daha uyuyamazlar. Uykunun son döne- minde çekilen bu uykusuzluk haline Terminal insomnia adı verilir. Depresyona has bir klinik durum olarak görülür. Başlangıç insomni ası daha çok uykunun başlangıç döne- mindeki yaşanan uykusuzluk halini ifade ederken ve middle insomnia daha çok anksi- yeteli hastalarda görülen bir haldir ve bu hastaların gece boyunca devamlı olarak uyuyup uyanmalarını ifade eder. Uykunun mevsimsel özelliği de bulunmaktadır. Kış aylarında daha çok uykuya ihti- yaç duymamızın en büyük sebebi kış aylarında ışık azalması ile birlikte giden serotonin azalması karşısında melatoninin artmış olmasıdır. Kış dönemlerinde artan melatonin uykuyu arttırmakta ve insanlarda iştah açılmasına sebep olmaktadır. Uykunun REM dönemi hızlı göz küresi hareketlerinin gözlendiği, adale tonusunun düştüğü,göz bebeğinin ufaldığı ve rüyaların görüldüğü dönemi yansıtır. Diğer memeli- lerde de bulunur. Bu yüzden ayakta uyuyabilen bazı memeliler eğer rüya görüyorlarsa mutlaka adale tonusları düştüğü için bir yere uzanma ihtiyacı hissederler. Non REM dönem prefrontal kortikal metabolizmanın azaldığı bir dönemdir. Bu durum beynin istirahat ettiğini yansıtır. Bu dönem uykusunda daha çok elektroansefalografi de yavaş dalga aktivitesi gözlenir. Oysa REM döneminde hızlı ve düşük amplitüdlü elek- troansefalografi aktivitesi görülürken aynı zamanda glikoz metabolizmasının da artmış olduğu bilinir. Uyku sırasında 5-HT baskılaması ile REM uykusu engellenir. Kolinerjik aktivitenin artışı ise ise uykuyu hafi fl eterek REM uykusunu arttırır. Diyet yapıldığı du- rumlarda azalan 5 HT eksikliği sonunda ve glukokortikoitlerin artması sonucunda REM uykusunda da artma meydana gelir. Norepinefrin agonistleri ile CRF ( corticotropin rleas- ing factor) toplam uyku süresini azaltırlar.
a- Gece uyanmalarda artmaların olması , b- Toplam uyku süresinin azalması, c- Fazik REM uykusunun artması, Yavaş dalga uykusunun azalması, d- Beden ısısının yükselmesi gelmektedir.
Duygu durum bozukluklarının intrapsişik ve kişiler arası yönü a-Psikodinamik yönleri i-Duygu durum bozukluklarında bilinçli yaşam olaylarının olduğu kadar bilinç dışı yaşam olaylarının, bastırılmış durumların da önemli etkisi bulunur. ii- İd-Ego-Superego fonksiyonları arasında, bazen de id ile dış dünya arasında bir aracı rol oynayan Ego; Superego tarafından ödüllendirilebildiği gibi aşırı ve ağır biçimde cezalandırılabilir. Egonun Superego tarafından aşırı derecede cezalandırılması so- nucunda depresyon durumlarına sebep olabilir . iii-Bilinçdışı faktörlerin etkisi karşısında Ego ara sıra yetersiz kalabilir. Prof. Dr. Müfi t Uğur 69 iv-Freud bilinç altının önemi üzerinde durmuştur. Görülen rüyaların; insanların kişilik yapılarındaki ve günlük olaylardaki bir takım tercihlerindeki önemleri üzerinde durmuştur. v- Gerilimlerin boşaltılamaması ve egonun takdir görmeyip, hep tenkit görerek aşağılanması da depresyon gelişimi için önemli bir risk faktörü oluşturur. Psikanalitik açıdan Depresyon: i- Egonun güven duyduğu bir takım kayıplar sonucunda Egoda çökme gözlenir (mese- la sevilen eşin, çocuğunun hastalanması, kaybedilmesi, eşlerin ayrılması, ana-baba gibi destek fi gürlerinin kaybı). ii- Yaşanan aile içi ilişkilerde aile fertlerinin ailenin bazı bireylerini yüceltirken diğerini aşağılaması halinde; aşağılanan kişide zamanla ortaya çıkan suçluluk; duygusu; gelişecek duygu durum bozukluğunu hazırlar. iii-Benlik saygısının düzenlenmesinde bozukluk olması halinde, hissedilen yetersiz- liklerin de duygu durum bozukluklarının ortaya çıkmasında önemli rolü bulunur. Çocukluk döneminden itibaren gelişen bireylere kendi hayatlarında otonomi veril- meli, burada kontrolü da tam elden çıkarmamalıdır. Çocuk anne ve babanın uydusu gibi yetişmekten alıkonulmalıdır. iv-Erken gelişim dönemi süresince çocuğun ebeveyne biyolojik ve korunma açısından ihtiyaçlarının maksimum olduğu dönemlerde çocuğa ebeveynler tarafından yeterin- ce sevgi, şefkat, ilgi gösterilmeli; ona güven duygusu verilmelidir. v- Özellikle distimik kişilerde her türlü yenilgi, ümitsizlik ve olumsuz durumlarından dolayı, hastanın çevresi hastayı sorumlu tutmaktadır. Böyle bir durumun yaşanması sonunda erken dönemden itibaren kişi yaşadığı ızdırapları hep kendi egosuna yansıtmakta ve egosunu her geçen gün değersizleştirmektedir.
İd –Ego ve Superego yapılarının etkilendiği bir durumdur. Bu hastalığın seyrinde inkar mekanizması çok yoğun biçimde kullanılmaktadır.. Bu durum bir süre sonra realitenin yani gerçek dünyanın dahi tam inkar edilmesine kadar gider. Hastalık belirtilerinden dolayı hastayı kontrol altına alma gibi talepleri hastalar kabul etmezler. Bu kabul etmeyiş bir anlamda hastalık durumunun daha da ağırlaştığını ifade eder. Bu yüzden çoğu kendi anamnez ifadelerinde kendilerinin hasta olmadıklarını ifade ederler.
Depresif hastaların realiteyi subjektif olarak depresif bir şekilde idrak etmelerine dayanır. Olumsuz durumları yaşadıkları aile ortamlarındaki bireylerden öğrenmişlerdir. Artık onlara göre gerçekler de bunlardır. Bu yüzden bu insanlarda çarpıtılmış veya olum- suz düşünce egemenliği başlar. Bu düşünceler çok zaman kendileri, çevreleri ve gelecekleri hakkında olur. Bu yüzden ben kaybettim, her şey yanlış oldu, zayıfım,beceriksiz ve acizim Duygudurum Bozuklukları
70 gibi derken bir zaman sonra çevrelerini de düşmanca algılamaya başlarlar. Bu durumun sonunda artık her şeyden artık çevrelerindeki ebeveyn ,kardeş ve arkadaşları ile bile konuşmaktan kaçmaya başlarlar. Benlik değerlerini de yitirdiklerinde zamanın geçmeyişine katlanamayan bu tür depresyonlu kişiler çok zaman intihar girişiminde bulunurlar.
• Duygulanım halinin tarifi : Yüz ifadesi, ses tonu, jestler, duruş ile bağlantılı olup; kişinin içinde bulunduğu ortamın duygulanımını hissederek, bunu yaşayıp belli etme halidir. Sevinç, üzüntü, kızgınlık, korku hep birer duygulanım biçimidir. • Affekt: Anlık emosyonel durumların, jest, mimik, yüz ifadesi ve davranışlar ile çev- reye yansıtıldığı daha kısa süreli anlık durumları belirtmektedir. Duygu durum ise daha uzun süreli olup, belli bir tonusun korunması halini yansıtır. Süreklilik gösteren daha derin duyguların ifade ediliş biçimidir. • Üzüntü: Üzüntü ve sevinç normal hayatta olan, yenilgi, başarısızlık, hayal kırıklığı veya diğer güçlüklere ve kazanım bozukluklarına karşı verilen bir evrensel cevaptır. İç dinamikleri koruyup, uyum sağlamaya yönelik bir durumdur. Depresyon hallerin- de olur.
• Sevinç: Olumlu bir duygu olup, arzu edilenin elde edilmesi ile ilgili bir durumdur. Sevinç hali depresyona karşı bir savunma hali olup; kayıp acısının inkarı anlamına gelen bir duygusal durumun ifadesidir. • Keder: Sevilen bir kişinin kaybı ile görülen keder; reaktif depresyon durumunun bir ilk örnek belirtisidir. Duygusal hayal kırıklığı, tabii afetler ve zorla göç ettirilme durumlarında çok ortaya çıkmaktadır. • Mizaç: Normal ve patolojik duyguların arasında ve daha uzun süre yaşanan durumların ifade edilme halidir. Mizacın çökkün oluşuna depresif hecmelerde sık rastlanır. • Anhadoni: Normal duygulanımın yaşanmasındaki yetersizlik haline denir. Depres- yon belirtilerinin arttığı bir durumda mutlaka belirgindir. Bu durum çok zaman hastaların ağlama kapasitelerinin bile ortadan kalkması ile kendini belli eder. O anki haz alma durumundan ziyade eskiden yapmaktan hoşlandığı aktivitelerden gene haz alıp almayışı soruşturulmalıdır. Hafi f olması halinde “yaşama karşı ilgi azalması” duru- mundan bahsedilir. Depresyonlu insanlarda artan hüzün durumunun yanı sıra şizofrenlerde derin bir affektif yıkılmanın mevcudiyeti ayırıcı tanıda gözden uzak bulundurulmamalıdır. Depresyonda çok sık görülen bu anhedonia hali ağır seyirli psikomotor retardasyon haline de eşlik etmektedir. b-Psikomotor retardasyon. • Tanımı: Depresyonun seyrinde görülen fi zik ve zihni faaliyetlerin yavaşlamasını ifade eder. Bu kapsam içinde düşünce, konuşma, hareketler, içgüdüsel arzular ve hareket dahil edilir. Prof. Dr. Müfi t Uğur 71 • Spontan hareketlerde bariz azalma ve yavaşlama olur. • Uygun kederli bakışlar ile çökkün bir postür gözlenir. • Anerji (Enerjisizlik) halinden, Lethargi (Enerjinin azalması ve bir işi aşırı yoru- larak yapma hali) haline kadar giden aşırı yorgunluk izlenir. Bazı durumlarda enerji tükenmesi kaygısından işler yarım bırakılırken, diğer durumda işler aşırı yorulma karşılığında bitirilebilmektedir. • Konuşmanın akıcılığında ileri derecede bozulma olur. Hastalarda merkezi trans- misyonu sağlayan nörotransmitter azalmasına bağlı olarak soru ve cevap latensı için gereken süre uzar. Algılayıp kavrama, değerlendirme ve cevaplandırma hem zorlaşmıştır hem de süre bakımından oldukça uzamıştır. • Zaman
akışında ileri derecede bir yavaşlama hali ortaya çıkar. Artık ileri durumlarda zaman hiç geçmiyormuş gibi algılanmaya başlanır. • Konsantrasyon halinde ileri derecede bozulma olur ve hastalarda özellikle daha çok yakın hafıza ile ilgili aşırı unutkanlıklar olmaya başlar. • Çok sık hastaların üzüntülü konulara daldıkları, konuştuklarında ise daha çok nahoş konular üzerinde durdukları müşahede edilir( işler kötü gidiyor, memleket elden gidiyor, geçinecek paranın kalmayacağı, sağlığının her an kötüleştiği gibi konular). • Hastaların içlerinde bulundukları güvensizlik durumundan kaynaklanmakta olan ileri derecede ambivalans hali yaşanır. Şizofreniden bu noktada ayırtmak gerekir. Bu ambivalans durumlarından dolayı depresyonlu insanların bir gün içinde işlerinde ileri derecede yetersizleştikleri gözlenir. Yaptıkları hiçbir işi güvenip bitiremezler ve hep yarım bırakırlar. • Mesleki ve akademik başarılar ileri derecede yavaşlar ve bozulur. c- Kognitif bozukluklar • Tanımı: Kendisi ve çevresi hakkında yaptığı değerlendirmelerin bozuk ve yanlış olması halidir. • Öz
saygı ve öz güven durumunda ileri derecede azalma hali olur. • Yokluk ve kaybetme düşüncelerinde aşırı artma olur. • Kendi kendine aşırı suçlayıcı olan hastada marazi suçluluk duygusu artar. Musibet- ler onun eski bir hatasından dolayı başına gelmektedir. • Savunmaları bozulur. • Umutsuzluk ve kötümserlik olur, hastaya işe yaramadığını, yaptığı işlerin her birinin büyük hatalar olduğunu düşünürken; bazen yapacağı işlerin hepsinin başına büyük musibetler açacağını ve ileride kendisine bakıp yardım edecek kimse kalmayacağını düşünür. Eğer bu umutsuzluk ve kötümserlik geçmiş ile ilgili ise o zaman yaptığı kötü işlerin günahına katlanmak üzere Tanrının kendisini lanetlediğini, başına bu hastalık musibetini verdiğini, bunu çekmeye mecbur olduğunu düşünür. İntihar vakaları ileriye dönük kötümserlik hissedildiği durumlarda artar, çünkü bakacak ve konuşacak kimsenin kalmayacağı düşünce ve endişesinin egemen oluşu aşırı etkili olmaktadır. Duygudurum Bozuklukları
72 • Sık tekrarlayan suisid fi kirleri bulunur .Gerçekleştirilmiş suisid riskinin en yüksek frekans gösterdiği bir hastalık gurubudur. Dikkatli olmak gerekir.
halllusinasyonlu durumların görülmesi haline denilir. Schneider’e göre hezeyanlar şu özellikleri göstermektedir a- Temel güvensizlik konuları ağırlıklıdır, b- Sağlık konusunda çarpık düşünce ve hezeyanlar olur (Sağlık durumu bozulmak üzeredir, duyduğu ağrılar bir kanser hastalığı belirtisidir, sağlık bozulunca ona kimse bakmayacaktır gibi). c- Maddi durum konusunda hezeyanlar olur (Mevcut paraları bir gün tükenecektir, o zaman muhtaç kalacaktır gibi ). d- Ahlaki değerler ve çevre ile ilgili konularda hezeyanlar olabilir (Toplumun ahlaki ve dini inançları son derece bozulmuştur, çevresinde insanlar onu anlamamaktadır gibi ).
• Bu yüzden depresyonlu insanlarda değersizlik, günahkarlık, referans hezeyanları ile perseküsyon hezeyanları sık görülür. Geçmiş hatalardan dolayı kendilerinin ileri derecede suçlu olduklarına, herkesin kendilerini ileri derecede beceriksiz gördüğüne inanmaktadırlar • Postpartum depresyonların ortaya çıkması halinde Psikotik depresyon görülür- se hastanın bebeğini öldürme riskine karşı hem hasta hem de bebek emniyete alınmalıdır. • Umutsuzluk ve intihar durumları da tehlikeli durumlardır. Umutsuzluk halinin çok olması halinde; intihar girişimi daima depresyonun iyileşme döneminde görülür. İntihar eden vakaların otopsilerinde beyindeki nöronlarda elektron mikroskopu ile yapılan incelemelerde serotonin reseptörlerinin upregüle oldukları, bunların hastanın nörotransmitter açısından serotonin eksikliği çeken vakalar olduğunu gösterir..
• Yunanlılar Melankoli halinde kara safranın etkenliğini düşünmüşler ve uzun süre hastalığı ona bağlamışlardır. Melankoli durumlarında iştah, uyku, cinsellik önemli derecede bozulurken, bazılarında vejetatif fonksiyonlarda ve sirkadiyen ritim- lerde bozulmalar ortaya çıkar. İştah ve uykuda artma olur, Duygu durum akşamları kötüleşir. Tablonun bu atipik görümünden dolayı bu tür depresyonlara bazı kitap- larda atipik depresyon adı da verilmektedir. • İştahsızlık ve kilo kaybı: Depresyonlarda iştahsızlık ve kilo kaybı durumlarına sık rastlanır. Hastalığın seyrinde körelen tat ve koku duyusu sonunda hasta yediği ye- meklerin hiç birini tadını hissetmez ve yemekten de bir zevk almaz. Ender durum- da bazı psikoz belirtilerinin de olduğu durumlarda hastalar yedikleri yemekler ile zehirlenebilecekleri şeklinde hezeyanlı düşünceler geliştirebilir, ve hezeyanlarının Prof. Dr. Müfi t Uğur 73 doğrultusunda da yemek yemekten uzak dururlar. • İştahsızlık sonucunda ortaya çıkan malnütrisyon durumlarından özellikle yaşlılar daha çok etkilenirler. Ciddi elektrolit dengesizliği ortaya çıkar. • Kilo alma daha çok depresyon ve hipomaninin birlikte görüldüğü Bipolar tip II gurup hastalığın üyelerinde çok sıktır.Yüksek kilonun uzun süre devam etmesi ve kullanılan ilaçların da etkisiyle ensülin direncinde bozulmaların olduğu vakalar vardır.
• Sabah erken uyanma daha çok depresyonlu insanlara has bir belirti olup toplam uyku süresinin kısalmasına bağlı bir durumdu. Gece sabaha karşı uyanma ve bir daha uyuyamam ile karakterize duruma Terminal insomni adı verilir. Uykunun depresyonlularda 3 ve 4 cü dönemlerin bozuk uyunması veya uyunamaması sonun- da periyotların ve toplam uykunun kısalmasına bağlı bir durumdur. • Cinsel fonksiyon bozuklukları: Her iki cinste de depresyonların seyrinde cinsel ar- zularda önemli derecede bir azalma olur. Depresyonlu kadınlarda daha çok frijidite şeklinde kendini belli ederken, erkeklerde azalmış veya kaybolmuş ejakülasyon ve ereksi yon bozukluklarıyla ortaya çıkar. Bazı depresyon vakalarında artmış olduğu ifade edilen cinsel arzu hastanın iki uçlu (Bipolar Tip II karma tip) karma nöbet geçirdiğini veya siklotimi durumlarına işaret eder.
Yüklə 176,7 Kb. Dostları ilə paylaş:
|