«мл т*'1шн» «* иа Alisher Navoiy

12 Ma’zur - kechirmoq.

---

maslahatlashib: «Endi bu farmonga qarshi qan­
day chora topamiz», - deb murojaat qildi. Mallu: 
«Bu ishlarning barchasiga sababchi Mas’uddir. 
Shohga uning saxiyligi haddan ziyoda ekanligi, 
elga qilayotgan yaxshiliklari haqida xabar yetib 
borganga o'xshaydi. Shundan keyin u Mas’udni 
sendan afzal ко‘rib, sen aytgan farmonni elon qil­
gan. Uni yo'qotsak, hamma narsa o'zingda qolav- 
eradi. Mas’udning olimidan iztirobga tushgan 
shoh ham olib, mamlakat seniki boladi», - deb 
javob qildi. Jaypur: «Bu ishni qanday qilib amalga 
oshiramiz», - deb so'ragan edi, Mallu: «Oldin unga 
o'zingni do‘st qilib ko‘rsatib, uyingga chaqirib 
mehmon qil, keyin uning uyiga ham bor, ikki ora- 
da do‘stlik qaror topgach, u yoglni menga qo^ib 
berasan», dedi. Jaypur bu maslahatdan xursand 
bolib, Mas’ud bilan yaqinlashishga kirishdi, yuz 
xil hiylayu nayrang ishlatib, sirdosh do'sti bolib 
oldi. Bir necha bor uyiga chorlab mehmon qil- 
di-da, o'zining sadoqatli do'st ekaniga ishontirdi.
Bir kuni Mas’udning uyiga mehmon bolib 
borgan Jaypur shomgacha uni mast qildi-da, o‘zi 
ham ko‘p ichib, gulzor ichida yotib qoldilar. Bu 
holatdan Mas’udning xodimlari bexabar edilar. 
Bir pana joyda bekinib turgan Mallu bir necha 
hamrohlari bilan mezbonni bog‘ ichidan topdilar-u 
qol-oyoqlarini mahkam boglab, bir muttahamga 
ko'tartirib yashirincha yolga tushdilar va Mas’ud­
ni qop-qorong‘i choh ichiga tashladilar.
Tong otgach, Mas’udning mulozimlari o‘z xo- 
jalarining g'oyib bolganidan ogoh bolib, ham- 
mayoqni izladilar-u hech qayerdan topolmadilar. 
Barchaning iztirobi oshib fig‘on ko'tardilar. Voliy 
o‘zini g‘am chekayotgandek qilib ko'rsatsa ham,

---

bu voqeadan juda xursand edi. Yetti oshi beril- 
gach, Mas’udni azob bilan chohdan tortib bir uy 
ichiga olib kirishdi, so‘ng Malluning amri bilan 
uning kiyimlarini yechib, yalang'ochlab, ikki kishi 
ushlab turib, yana ikkitasi kaltaklashga tushdi. 
Mas’ud har qancha yolvorib, mol kerak bolsa, ber- 
ishini aytsa ham, to'xtovsiz kaltaklashda davom 
etishardi. Ikkala yog‘och sinib, ikkov kaltaklov- 
chi charchagach, Mallu: «Urishni bas qiling, uni 
azoblab oldirishimiz kerak», - deb buyurgach, 
boshi va oyog'ini bosib turgan ikki zolim uni qo'yib 
yuborishdi.
Azob chekayotgan Mas’ud turib o‘tirdi-da, dedi: