Моррининг сешанба дарслари
Yüklə 1 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Mich Elbom. Morrining seshanba darslari
www.ziyouz.com kutubxonasi 125 koʻproq kitob yozgim kelardi. Avvallari bunday qilolmaganim uchun oʻzimni koyirdim. Bu befoydaligini end-endi anglab yetyapman. Murosa qil. Oʻzing va atrofingdagilar bilan murosa qil. U tomonga engashib, yoshlarini sochiqcha bilan artdim. Morri toʻsatdan koʻzini ochdi, soʻng yana yumdi. Uning nafas olishi atrofga eshitilib turardi, xuddi xurrak otayotgandek. – Oʻzingni kechir. Boshqalarni ham kechir. Kutma, Mich. Hammaga ham rozi- rizolik soʻrash uchun menga berilgani kabi yetarli muhlat berilmasligi mumkin. Omad hammaga ham kulib boqavermaydi. Sochiqchani chiqindi qutisiga tashladim va yana uning poyiga qaytdim. Omad? Bosh barmogʻimni uning qotib qolgan etiga bosdim, u buni sezmadi ham. – Qarama-qarshiliklar tortishuvi yodingdami, Mich? Seni turli tomonlarga tortuvchi kuchlar? – Esimda. – Men vaqtim tugab borayotganiga achinaman, lekin u menga xatolarimni tuzatish imkonini berayotganidan quvonaman. Bir oz muddat ikkalamiz ham jim qoldik. Yogʻayotgan yomgʻir tomchilari derazaga urilardi. Morrining orqasidagi hibiskus butasi hali ham soʻlmagandi – kichrayib qolgan, lekin hali baquvvat edi. – Mich, – shivirladi Morri. – Labbay? – Oʻz mashgʻulotimga shoʻngʻib, uning oyoqlarini uqalashda davom etdim. – Menga qara. Boshimni koʻtarib, u tomon yuzlandim: koʻzlarida keskin ifoda aks etgandi. – Nega yonimga qaytganingni bilmayman. Lekin bir narsani aytishni xohlardim… – U jimib qoldi, nafasi boʻgʻildi. – Agar menda yana bir oʻgʻil farzandli boʻlish imkoni boʻlganida, u sen boʻlishingni istardim. Barmoqlarim bilan jonsizlanib borayotgan oyoqlar barmogʻini ezgʻilagancha, nigohimni olib qochdim. Biz lahza dilimni qoʻrquv Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 126 egalladi: uning iqrorini qabul qilish oʻz otamga xiyonat qilishdek tuyuldi. Biroq boshimni koʻtarib Morriga qaraganimda, uning yosh toʻla koʻzlari bilan jilmayib turganini koʻrdim va angladimki, bunday lahzalarda xiyonatga oʻrin qolmaydi. U bilan vidolashishga toʻgʻri kelishi yuragimga qoʻrquv solgandi. – Men dafn uchun oʻzimga joy tanladim. – Qayerda ekan u joy? – Bu yerdan uzoq emas. Hovuz yaqinidagi tepalikda, daraxtlar ostida. Sokin. Fikrlash uchun yaxshi joy. – Oʻsha yerda xayol surmoqchimisiz? – U yerda oʻlib yotmoqchiman. Morri qiqirlab kuladi. Men ham unga qoʻshilaman. – Meni koʻrgani kelib turasanmi? – Koʻrgani? – Shunchaki, suhbatlashgani kelib tur. Seshanba kunlari. Har doim seshanba kuni kelasan-ku. – Ha, biz seshanba odamlarimiz. – Shunday. Seshanba odamlari. Suhbatlashgani kelasanmi, shunday qilib? Oxirgi kunlarda u shu qadar tez zaiflashib borayotgandiki. – Menga qara, – deydi u. – Qarab turibman. – Qabrimga koʻrgani kelasanmi? Muammolaring haqida soʻzlab bergani? – Muammolarim? – Ha. – Unda siz ham muammolarimga yechim topib berasizmi? – Qoʻlimdan kelgancha harakat qilaman, albatta. Har doimgidek. Oʻzimni hovuz yonidagi tepalikda – uning qabri yonida tasavvur qilaman. Morri joylashtirilib, ustiga tuproq tashlab koʻmilgan va qabrtoshi oʻrnatilgan bir parcha yer. Ehtimol, bir necha haftadan Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 127 keyindir? Yoki bir necha kundan keyinmikan? U yerda qoʻllarim bilan tizzalarimni quchoqlagancha, boʻshliqqa tikilib oʻtirganimni koʻz oldimga keltiraman. – Bari bir u hozirgidek boʻlmaydi-da, — deyman. – Gaplaringizni eshitolmayman. – Qanday gapiraman… U koʻzlarini yumib, jilmayadi. – Kel, bunday qilamiz. Oʻlganimdan keyin sen gapirasan. Men esa eshitaman. Yüklə 1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|