Partiyalar.
Partiyalar, hansı ki ilk dəfə Ingiltərədə yaranmışdır (torilər və viqlər)
bu gün demokratiyanın əksinə işləyərək gerçəklikdə orta əsrlər
absolyut monarxiyasının yenidən bərqərar olmasına səbəb olurlar. Bu
94
belə olur ki, partiya həm prezident və ya baş nazir vəzifəsini həm də
parlamentdə, konstitusiya və digər məhkəmələrdə absolyut çoxluğu ələ
keçirərək prezident adlandırılan monarxın tiraniyasını yaradırlar, özləri
isə dövlət və yerli idarə vəzifələrini tuturlar. Fransız mütəfəkkiri E. La
Boesinin 16-cı əsrdə yazdığı kimi “bütün bu kasta öz vəziyyətindən
şəxsi fayda güdərək varlanır və monarxa xalqı istismar etməyə və xalq
üzərində ağalıq etməkdə kömək edir”(2, s 155 ). Bu fikirlər bu gün də
həqiqətdir və əksər ölkələrdə bu belədir. Belə vəziyyətin nəticəsidir ki,
ABŞ İraq və Əfqanıstanı işğal etmiş, Yaxın şərqdə İsrailə xeyli
yardımlar edərək sülhü pozur, Kürd separatçılığıını müdafiə edir,
yüzlərlə ölkədə siyasi çevrilişlər, diversiyalar etmişdir, səhv uydurma
məsləhətləri və digər vasitələrlə digər ölkələrin ( keçmiş sovet
respublikaları) istehsalını məhv etmiş, ölkələri xammal və öz
məhsullarının satış bazasına çevirmişdir və s. Eynilə Rusiya da oxşar
hərəkətlər etmişdir və edir. Qafqazda, Orta Asiyada konfliktə səbəb
olmuş və onu aktiv saxlayır. Istənilən konfliktin, müharibənin
səbəbkarlığı hegemon dövlətlərin adı ilə bağlıdır. Digər sənaye
dövlətləri də başqalarına, habelə öz vətəndaşlarına qarşı analoji və ya
üstü örtülü digər zərərli hərəkətlər edirlər. Bunlar hamısı monarxiyanın
bu gün də qüvvədə qalmasını, lakin üzərinin demokratiya, respublika,
insan hüquqları və digər “sülhqoruma, antiterror”pərdəsi ilə
örtüldüyünü göstərir. Bəşəriyyət bunu anlamalıdır və partiyalara
üzvlükdən tam imtina etməlidir. Onları baykot etməlidir. Bu günün
əsas məsələsi kimin hakimiyətə gəlməsi deyil, hansı üsulla kollektiv
ağılın toplanması və idarənin təşkil edilməsidir. Belə olduqda icraçı
məmurun şəxiyyətinin rolu itir (o daha qərar qəbul etmir), onun
istənilən savadlı və komputerlə işləyə bilən adam ola bilməsi kifayət
edir.
Bu gün işləyən konstitusiyalar ona gətirir ki, dünyanın əksər
hissəsində və ya bəzən hamısında ölkəni idarə etmək istəyənlər heç bir
məsuliyyət, öhdəçilik hesaba almayaraq ancaq həmin vəzifələri tutmaq
üçün çalışırlar, bunun üçün onlar partiya yaradır və ya hazır
partiyalardan istifadə edirlər. Bunu da edərkən cəmiyyəti aldadır, yalan
vədlər verir, hansı ki nəzarət etmək və icrasını tələb etmək qeyri -
mümkündür. Nəinki verilən vədləri, heç konstitusiyada yazılan hüquq
və məqsədlərin icrasını tələb etmək mümkün deyildir. Məsələn,
Azərbaycanda bu belədir. Belə bir idarə sistemi bəşəriyyətə və heç bir
ölkəyə yaramır. Bu sistemin qalmasında siyasi partiyalar böyük rol
oynayır və onun dəyişməsinə cəmiyyəti istismar və şəxsi xeyirləri
qarşısında heç vaxt razı olmayacaqlar, ən azı Azərbaycanda və digər
eks sovet respublikalarında. Çünki məhz siyasi hakimiyyəti ələ almaq
95
istəyənlər heç vəchlə rasionallıq, ictimai mənafenin birinciliyi, bərabər
hüquqlar, qeyri - diskriminasiya, gələcək nəsil, neft gəlirlərindən hər
vətəndaşın həyatının bilavasitə yaxşılaşdırlması, gələcəyin nəzərə
alınması kimi tələblərlə - məhdudiyyətlərlə razılaşmayacaqlar, ona
görə ki, onların şəxsi varlanmaq məqsədləri ilə bu tələblər
ziddiyətdədir.
Bəşəriyyət doğrudan da bu məsələdə qapalı dairənin içərisinə
düşmüşdür ki, onun sərhəddini keçmək çox çətindir. Partiyalar
vəzifəpərəstləri hakimiyyətə gətirir, onlar da öz qrup mənafeyi və şəxsi
xarakterlərinə uyğun istədikləri kimi cəmiyyətləri sürürlər. Bunun
nəticələri müəyyən qədər sivil ölkələrdə Avropa və ABŞ, Yaponiya
Avstraliyada - harda ki cəmiyyət öz hökumətlərinə, parlamentə
qismən (heç vaxt tam nəzarət olmur) nəzarət edə bilir- dözülə
biləndirsə, digər ölkələrdə acınacaqlıdır. Bu böyük məsələni həll
etmək üçün ölkələrin bütün intelektualları düşünməli və məsələnin
həlli tapılmalıdır. Burada a) kapital, hərbi və dini partiyaların baykot
edilməsi, b) yeni siyasətsiz idarə sisteminə keçid dövrü üçün
intellektualların - mühəndis və texniklərin, alimlərin, tələbələrin,
müəllimlərin partiyasının yaradılması və parlamentlərdə hökumətdə
üstünlüyə malik olması, c) ümumi maarifçiliyin artırılması və d)
mövcud idarə sisteminin tənqid və ifşa edilməsi üsulları tətbiq edilə
bilər.
Parlamentlər.
Parlamentlər hələ 13 –cü əsrdə İngiltərədə yaradılmağa başlamışdır.
Parlament nəzəri olaraq əhali tərəfindən seçilən bir qanun verici idarə
hesab edilsə də, bir çox dövlətlərdə o diktatorlar əlində oyuncaq
rolunu oynayır, ya seçilənləri dövlət özü saxtakarlıq edərək seçki
oyunu ilə deputat edir, məsələn, Azərbaycandakı kimi, yaxud sərbəst
seçilən parlamenti saymır, məsələn, İrandakı kimi və yaxud parlament
ancaq kapitalist monopoliyalarının nümayəndələri və yaxud ən varlı
insanlar olur, ABŞ-dakı kimi. Nəticədə belə parlament yalnız
monopoliyaları və varlıları müdafiə edir, digər əhalini isə aşağı dözüm
hədlərində saxlayır. Bu institut demək olar ki, öz imkanları sərhəddinə
çatmışdır. Parlamentlər pulunun çoxluğuna görə adamlara oraya
seçilmək imkanı verərək böyük ayrıseçkilik orqanına çevrilmişdir.
Orada ancaq böyük miqdarda pulu olanlar, yəni pullular, istismarçılar
ola bilər; çıxardığı qanunlar isə yenə də pulluları, istismarçıları daha
çox müdafiə edir. Mövcud parlamentlər insanların ağlının və ictimai
mənafeni üstün müdafiə etməsi kiteriyalarına görə deputatların
seçilməsinə imkan vermir. Şübhəsiz, belə formanı elə həmin
96
parlamentlər yaratmışlar. Belə parlament isə şübhəsiz, cəmiyyətin
mənafesi və ehtiyacları mövqesindən məqsədə uyğun deyildir. Lakin
bu
vəziyyəti
dəyişməyə
də
qabil
deyildir.
Belə
dövlət
administrasiyasının saxtakarlığı ilə “seçilmiş” parlament Azərbaycanda
xalqa çox zərər verir, dövlətə nəzarət edə və vəzifəli şəxsləri
kənarlaşdırmağa imkan vermir, hansı ki dövlət başçısı deputatları öz
şəxsi xidmətinə və onun səhv ideyalarını icra etməsinə və rəhbəri
tərifləməsinə görə deputat postlarına təyin edir.
Qloballaşma.
Qloballaşmaya doğru trend daim tarix ərzində olmuşdur və təbii
ehtiyaclardan doğmuşdur. Lakin hazırda qloballaşma bəzi hegemon
dövlətlər və varlılar tərəfindən müəyyən korporativ məqsədlərə
istiqamətlənmiş formada həyata keçirilir. Monopolist kapitalistlər və
dövlətlər indi dünyanın jandarmı və ağası kimi qloballaşma
maskasından istifadə edirlər, çünki bu eqoist məqsədləri gizlətmək
üçün çox yaxşı maskadır. Onlar azad ticarət - liberal bazar
adlandırdıqları siyasətlə qalan dünyanı asılı, xahiş edən , zəif gücsüz
vəziyyətə salmaq istəyirlər. Və yaratdığı lokal əmici tellər -
transnasional kompanyalar vasitəsilə dünyanı istismar etmək
istəyirlər. Belə qlobalizasiya adi insanlar üçün heç yaxşı dəyişilik vəd
etmir. Nəticədə bəşər sistemi yenə də iki qrupa varlı və kasıba
bölünmüş, ədalətsiz olacaq, müharibə və konflktlər kəsilməyəcək -
çünki konfliktlərrin əsasında ədalətsizlik durmuşdur. İnsanlar
düşünürlərsə ki, qloballaşma nəticəsində onlar ədalətsiz qanunlardan
və dövlətdən, sahibkardan kiməsə şikayət edə biləcək və ədalət bərpa
olunacaq - onlar yanılırlar.
Dünyada hər bir zəhmətkeş insanın həyatının yaxşılaşması
qarşısında varlılar sinfi durmuşdur. Onlar daim ölkə hakimiyyət və
idarə vəzifələrini, parlamentləri pullarına görə ələ keçirirlər. Əsas
diqqəti yenə də varlı sinfinin üstün mənafeyinə verirlər. Böyük
miqdarda 70-60% əhalinin həyatı varlıların idarə vəzifələrində insafına
qalıb.
Hələki, ölkələrdə bütün parlament və dövlət vəzifələrini tutmaq
mexanizmi varlıların tutmasına hesablanıb, bəşəriyyətə xilas yoxdur.
Hətta bu vəzifələri kasıblar- ortabablar tutsa yenə də xilas yoxdur.
Xilas vəzifəni kimin, hansı sinfin tutmasından ümumiyyətlə asılı deyil.
Xilas yalnız elmin, lakin azad elmin, gələcək üçün strategiyaların və
yeni kollektiv – kütləvi (bütün arzu edənlərin) qərar qəbulu üsulunun
birlikdə tətbiqindən asılıdır. Ehtiyacda yaşayanlar qarşısında da lazımı
təhsil almağa böyük maneələr qoyulub ki, onlara idarə vəzifəsi
97
tutmağa yol bağlıdır. İndiyədək bəzi inkişaf etmiş ölkələrdə, məsələn,
ABŞ-da istifadə edilən mənafe qrupları -lobbilər zəhmətkeşlərin
mənafeyinə yönəlmiş siyasətlər qurulmasına az kömək edir, hətta
mənfi təsir edirlər. Digər böyük miqdarda 150- yə qədər dövlətdə
ümumiyyətlə mənafe qrupları tətbiq edilmir, zəhmətkeşlərin
mənafeyini güdən təşkilatlar da formal xarakter daşıyır.
Dünya dövləti .
Dünya dövləti və ya dünya idarəsi siyasi qloballaşmanın nəticəsi
olaraq yaranacağı zərurətdir. İndiyədək mövcud fikirlərə görə bu idarə
bütün dövlətlərin razılığı ilə müxtəlif sahələrdə: əmək, cinayətkarlıq,
sülhün təminatı, gömrük, iqtisadi məhkəmə və s . ayrıca dünya
idarələrinin yaranması yolu ilə formalaşa bilər. Dünya dövlətinin elə
indiki BMT-nin transformasiyası əsasında yarana bilməsi mümkündür.
Lakin müşahidələr və analiz göstərir ki, elə indiki BMT də və ya
beynəlxalq idarələrdə ABŞ və digər hegemonların istəyi ilə ikili
standartlarla qiymətləndirmələr, xristian dövlətlərə üstünlüklər
verilməsi, qeyri - bərabər, ədalətsiz qərarların qəbulu baş verir. Bu
amil dünya dövlətinin yaranmasına və işinə bir təhlükədir. Əgər o belə
olacaqsa onda nəyə lazımdır. Dünya dövləti indiki BMT-nin əsas
mahiyyətinin- 5 hegemon dövlətin dünyanı idarəetməsi və özlərinin
təhlükəsizliyini müzakirələr və alver üsulu ilə təmin etməsi funksiyası
kimi yaranması bütün dünya xalqlarının sülh və asayişdə yaşaması,
azad inkişafı üçün əlverişsizdir. Bu baş versə yenə də konfliktlər,
müharibələr ehtimalı qalacaqdır.
5, yaxud 15 hegemon dövlətin üstünlüyü ilə əmələ gələcək, onların
prinsiplərilə, fəlsəfəsi və baxışları ilə yaranacaq dünya idarəsinə
etibar etmək olarmı ki, onlar pul ilə satılaraq, şəxsi mənfəətini güdərək
bəşəriyyətin başına yüz oyun aça bilərlər. Bir gün qərar verirlər ki,
İraqa, başqa gün Əfqanıstana, başqa gün digər ölkəyə hücum etmək,
başqa gün digər ölkəyə qarşı diversiya və terror təşkil etmək, haradasa
dövlət çevrilişi etmək, hakimiyyəti dəyişmək lazımdır. Axı 2010 ildə
baş vermiş Cənubi Koreya gəmisinin vurulması, Sudanın bölünməsi,
Ermənistan – Azərbaycan konfliktinin və digər konfliktlərin sönmədən
saxlanması, 2011 il ərəb ölkələrində qəfil oyanış və dövlətə qarşı
üsyanlar, baxmayaraq ki əsaslar var idi, məhz elə həmin böyük
dövlətlərin gizli əməllərinin nəticəsidir. Kiçik dövlətlər böyüklərin
qurbanı kimi istifadə olunur. Bu şübhələr insanlığı məcbur edəcəkdir
ki, dünya dövləti başqa prinsiplərlə, başqa qərar qəbulu mexanizmləri
və posedurları ilə yaradılsın. Məsələn:
1. O ailə prinsipi ilə yaradılsın hər üzvə ailə üzvü kimi baxılsın.
98
2. Bu birlikdə dövlətlərin deyil, xalqların və avtonom etnik qrupların
birliyi əsas həlledici qərar qəbulu palatası olsun.
3. Burada qərar qəbulu elektron sistem vasitəsilə, hər xalqın arzu edən
vətəndaşlarının sərbəst birbaşa iştirakı vasitəsilə olsun.
4. Xüsusilə qərar qəbulunda istifadə ediləcək optimal etik prosedurlar
tətbiq edilsin.
5. Hər xalqdan iştirak etmək istəyən intellektualların üst üstə düşən
fikirləri hesablanaraq strateji və xalqın ümumi fikrinin 50% - kimi
qəbul edilsin. Qalan iştirak edən 20- 30 % əhalinin fikri bu fikirlə
uyğun olduqda qəbul edilmiş sayılsın. Belə balans ona səbəb olacaqdır
ki, ölkələrdə ağıl və elm üstün tətbiq olunacaq və onun sözü həlledici,
rəhbərlikedici olacaqdır.
5. Dünyanı qatan, sülhə, xoşbəxtliyə qarşı duran qlobal şər
qüvvələri.
1. Erməni neofaşizmi. Millətçiliyin ən qatı növü olan Alman və
İtalyan faşizmi 1930-45 illər arası mövcud oldu və məhv oldu. Bunu
sovet ordusu etdi. Lakin dünyada yaranan hər hansı bir ideya, hadisə
nə vaxtsa yenidən təkrar olur. Faşizmin yeni daha qəddar növü
neofaşizm yenidən Ermənistanda və digər nöqtələrdə əlverişli mühit
taparaq cücərir və dünyanın inkişafına, qonşulara böyük bəlaya
çevrilir, xoşbəxtlik ideyalarına, gələcəyə zərbə vurur və bəşəriyyəti
daha ağıllı və kamil gələcəyə, əməkdaşlığa deyil, keçmişə -
müharibələr, konfliktlər dövrünə çəkir. Bütün ağıllı xalqlar
qloballaşmadan
danışır,
əmək
ehtiyatlarını,
texnoloyalarını,
iqisadiyyatlarını,
əraziləri
birləşdirməkdən,
sərhədlərin
ləğv
edilməsindən danışır, neofaşistlər isə qonşuların ərazisini tutur və daha
yeni ərazilər tutmaq üçün planlar, hazırlıqlar görür. Görün, erməni
neofaşist ideyaları ilə zəhələnmiş bu dövlət nə etmişdir? 1988-ci ildən
bu ölkədən bütün digər millətləri Azəri və kürdləri, rusları zorla
qovaraq etnik təmizləmə həyata keçirmiş və monoetnik dövlət
qurmuşlar. Azərbaycan ərazilərinə soxulub 20 % ərazisini zəbt etmiş,
bütün əhalini qırmış ya qaçqına çevirmişdir. Belə etdikləri halda özləri
başqa dövlətlərə yayılmış və azad yaşayırlar. Bunların mənəvi haqları
varmı? İndi baxın bunlar 1-ci dünya müharibəsində türk dğövlətinə
xəyanət edib düşmən cəbhəsinə kömək etdikləri üçün bir hissəsi
Türkiyədən köçürülmüşdür. Lakin onların yeni nəsilləri erməni
genosidi haqda uydurma uyduraraq onu dünya dövlətlərinin
parlamentlərinə qəbul etdirmək istəyirlər və Türkiyədən öz xəyanətləri
əvəzinə hətta pul qazanmaq istəyirlər. Doğrudan da türklər səhv
etmişlər ki, onları genosid etməmişlər, əgər qırsaydılar indi onların səsi
99
çıxmazdı. Xainlər yalnız ölümə layiqdir, bu bəşəriyyətin əbədi
qanunudur. Bütün xalqlar xainləri qırmışlar. Erməni faşistləri 20 - dən
çox ölkədə uydurma genosid qərarını parlamentlərə deputatları pulla
satın alaraq qəbul etdirmiş və indi də ABŞ - a bunu etdirmək
istəyirlərsə, belə ölkələrə necə demokratik ölkə demək olar. Erməni
faşizminin qarşısını almaqda bu gün dünya və Azərbaycan acizlik
göstərir. Bütün dünyaya dağılmış və millətçi ideologiysı ilə yoluxmuş
ermənilər yaşadıqları dövlətlərin, məsələn ABŞ, Avropa dövlətlərinin
siyasətinə aktiv müdaxilə edir, onları ədalətli yoldan, şeytan yoluna
salırlar, vacib dövlət vəzifələrini ələ keçirirlər, onlara araqarışdıran
şeytani məsləhətlər verirlər. Məsələn, Rusiyadan erməni müəllifi
Osipov yazdığı kitabda Rusiya Federasiyası üçün dayanıqlı inkişaf
planında təklif edir: İsrailin müstəqilliyi və ərazi bütövlüyü qorunmalı
və Türkiyəyə guya verilmiş 11 vılayət Ermənistana qaytarılmalıdır.
Belorusiya, Yuqoslaviya Rusiya ilə birləşərək suveren dövlətlər ittifaqı
yaratmalıdır. CCR sonra bura Kürdistanı da birləşdirmək və
Ermənistanın ərazi bütövlüyünü təmin etmək lazımdır (10, 497-498).
Bəşəriyyəin bütövlükdə mənafeyinə xain və ayrıseçkiliyi müdafiə edən
və elmi həqiqətə və gələcəyinə uyğun olmayn, uydurulmuş bu təklif
bəşəriyyətə qarşı əsil cinayətdir, bu yeni müharibələr, yeni
düşmənçiliklərdir. Bu müəllif özünü rus xalqının müdafiəçisi rolunda
göstərərək eyni zamanda əsil məqsədi öz əlini qızdırmaqdır, erməni
millətçiliyinin xəyanətini həyata keçirməkdir, dənizdən dənizə böyük
Ermənistan dövləti ideyasını həyata keçirməkdir. Məgər rus xalqının
ağlı çatmır, özü üçün optimal strategiyalar qəbul etsin? Yoxsa o
avanturistə inanmalıdır? Rusiya üçün də, Ermənistan və digər Qafqaz
respublikaları üçün də mənim irəli sürdüyüm strategiyalar daha düzgün
və səmərəlidir (bax səh 42).
1828- ci il İran Rusiya müharibəsinin sonunda bağlanmış
müqaviləyə əsasən indiki Azərbaycan hansi ki tərkibində indiki
Ermənistan olan lakin Ermənistan adlanmayan Azərbaycan milləti
yaşayan və İrəvəan xanlıqı adlanan ərazilər Rusiya tərkibinə keçdi.
Rusiya erməniləri İrandan və Türkiyədən bu ərazilərə köçürməyə
başladı və onları gələcəkdə Türkiyə və İrana qarşı istifadə etmək üçün
strategiya qəbul etdi. İ dünya müharibəsində rusiya və antanta
ermənilərdən vasitə kimi istifadə edib onları Türkiyəyə qarşı
düşmənçilik bə qırğın törətməyə, partizan müharibəsi aparmağa vadar
etdilər. Türk hökuməti də tam təbii qanunlara uyğun olaraq bu
xainlərin bir hissəsini Suriyaya və digər uzaq cənuba köçürtdü. Buna
baxmayaraq ermənilər 1914- 22-illər ərzində Azərbaycan və Türkiyədə
milyonlarla yerli milləti qırmış və talan etmişdilər.
100
1922 ildə Lenin Azərbaycan ərazilərindən yer ayırmaqla erməni
dövlətini qurdu. O eynilə Avropa kolonistlərinin Afrikada etdiyi kimi
Azərbaycan ərazisindən Gürcüstana da bir parça verdi və onları
konfliktlərə cəlb etmək və gələcəkdə Türkiyəni və yeni
formalaşdırılmış 3 qafqaz respublikaqsını Rusiyadan asılı etmək üçün
bu işi gördü. 70 il ərzində erməni millətçiləri daxilində olan millətçilik
hisslərini unutdular və həmin ərazidə azəri xalqı ilə birlikdə çox yaxşı
qonşuluqda və dostluqda yaşadılar. Lakin SSRİ-nin dağılması planına
uyğun olaraq xarici dövlətlər - ABŞ və Rusiya - erməni lobbilərinin
vasitəsilə Ermənistan və Azərbaycan arasındakı müəyyən ziddiyətləri
oyadaraq və xaricdə yaşayan ermənilərin vasitəsilə təbliğatla faşizm
toxumu səpdilər. Nəticədə onlar xarici havadarların köməyi ilə
Azərbaycanın 20 % ərazisini zəbt etdilər, həm Ermənistanda, həm işğal
edilmiş Azərbaycan ərazilərində Azəri əhalisini qırdılar və ya qaçqın
etdilər.
Bu gün etik həyatla yaşayan əksər erməni milləti millətçi faşist
ideologiyası ilə zəhərlənmiş əhalinin digər hissəsinin əlində “əsirdir”.
Demokratiya olmadığına görə daim millətçi partiyalar – ya biri, ya
digəri hakimiyyəti pul və saxtakarlıqla ələ alır, öz xalqına zidd
siyasətlərini həyata keçirir. Onların siyasəti xalqa bunları vermişdir:
mafioz qruplar ölkəni idarə edir, varlanır, böyük əksəriyyət isə
kasıbdır, əksər ermənilər dövlətin siyasətini qəbul etməyərək
mühacirətə getmişlər, həyat səviyyəsi aşağı, zəbt edilmiş və əvvəlki
ərazilər becərilmir, təbiət korlanır. Azərbaycana axan çaylar daim
zəhərlənir, çirkab və zəhərli sənaye tullantıları tökülür, işğal əraziləri
tez- tez yandırılır, meşələr qırılır. Təbiəti qəsdən viran qoyulur.
Bunların hamısını faşist millətçi erməni dövləti edir.
Mən təccüb edirəm ki, öz absolyut monarxlarını edam etmiş və ya
krallarının tiraniyasına son qoymuş Fransa, Almaniya İngilis və digər
Avropa xalqları Erməni faşizmi qarşısında dura bilmir, onlara hətta
kömək edir, erməni dövləti ilə faşist millətçi ideoloji birliyi nümayiş
etdirir. Bəs avropa xalqlarının və dövlətlərinin irəli sürdüyü ərazilərin
birləşdirilməsi, sərhədlərin ləğv edilməsi, vahid Avropa Evinin
yaradılması, insan hüquqları, demokratiya, sülh, əməkdaşlıq çağırışları
nə olsun. Axı onların əməlləri ilə sözləri düz gəlmir. Bu xalqlar nə
əcəb güman edirlər ki, onların əməllərini başa düşən və izah edən
olmayacaqdır. Bunun çox sadə izahı vardır:
1.
Bütün kapitalist dünyasının ideologiyası və yaşayış prinsipi
həqiqətin hakimliyi deyil, pulun hakimliyidir. Buna uyğun
olaraq bu ölkələrdə deputatların səsi pulla alınır və onlar
istənilən qərarı qəbul edə bilərlər. Xüsusilə erməni faşizmini
101
müdafiə etmək üçün erməni faşist diaspora-lobbi qrupu hər bir
ölkədə öz şeytan işini görür, dövlət idarəsini yönəldir.
2.
Demokratiya pəncərə pərdəsi (window dressing) rolunu
oynayır, əslində demokratiya yoxdur.
3.
Avropa xalqları nə qədər özlərini az ya çox dərəcədə xristian
hesab etsə də onlar xristianlığın əsas prinsiplərinə- “hamını sev
– düşmənləri də” əməl etmirlər.Yalnız xristian həmrəyliyi
prinsipini üstün tuturlar, bu əsasla qeyri -xristian- müsəlman
ölkələrinə qarşı diskriminativ siyasət aparırlar, hansı ki
keşmişdə elə onları koloniyaya çevirmişdilər. Afrika, Asiya ex
- sovet ölkələri indi də koloniyadır- yeni formada .
2. Bəşər sisteminin qeyri- kamil strukturu, natamamlığı. Nəticədə
güclülər zəifləri əzir, öz şəxsi mənafeyinə tabe edir, istismar edir, sülh
və təhlükəsizlik qorunmur, təbiət vəhşicəsinə istismar edilir, xaraba
qoyulur, zəruru tələbatdan artıq neft, qaz və digər ehtiyatlar çıxarılır -
ehtiyatlar tükənir
3. Kapitalizmin ağalıq etməsi. Nəticədə hər şey bütün siyasət,
iqtisadiyyat, idarə gəlir almağa tabe etdirilir; istehlakçılıq yüksək
saxlanılır, harın həyat artır, əxlaq, ədalət pozulur, son kasıblıq və
varlılıq yaranır və artır. Son nəticədə böyük pul maqnatlarının istismar
birlikləri, hegemon kapitalist mülkiyyətçiləri və dövlətləri meydana
çıxır ki, onlar da dünyanı istismar ərazilərinə bölür, kiçik dövlətləri
idarə edirlər, daim müharibə ehtimalı qalır.
Dostları ilə paylaş: |