|
Mübariz Yusifov
Nə bani morğ çon bivəqt xanəd
Bicay-e pərfeşan i sər feşanəd.
(«Xosrov və Şirin», Elmi-tənqidi mətn, s. 579)
Görmürsənmi ki, xoruz vaxtsız banlayanda
Qanad çalmaq yerinə başı üzülür.
Başqa bir yerdə həmin atalar sözü Azərbaycan
dilindəkindən, demək olar ki, fərqlənmir:
Kəmin sazənd əgər bivəqt rani
Sər əndazənd əgər bivəqt xani
(«Xosrov və Şirin», Elmi-tənqidi mətn, s. 56.)
Əgər vaxtsız sürsən pusqunda dürarlar
Vaxtsız banlaşan başını kəsərlər.
Başqa bir yerdə isə. həmin atalar sözü belə bir variantda
işlədilir:
Xorusi ke bigəh nəva bərkeşid
Sərəqi ra negəh baz byəd borid.
(«Şərəfnamə», Elmi-tənqidi mətn, Bakı, Azərb. EA
Nəşr, 1947, s. 157.)
Vaxtsız (yersiz) banlayan xoruzun
Başını səhər tezdən kəsmək lazımdır.
Azərbaycan dilində işlədilən «İsinmədim istisinə, kor
oldum tüstüsünə» atalar sözü Nizamidə mətnə uyğun
variantda belə ifadə olunur:
Nə gəş təm z-atəşəst kərm, ey deləfruz
Bedudət kur migərdim şəb- o ruz.
(«Xosrov və Şirin», Elmi-tənqidi mətn, s. 367.)'
1
Nümunələrin seçilməsində Tağı Xadisbəylinin «Nizami Gəncəvi və Azərbaycan
qaynaqlan» adlı kitabına müraciət edilmişdir.bax: s. 273-274.
Dostları ilə paylaş: | 
